eitaa logo
یک زن
35.4هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
3.6هزار ویدیو
0 فایل
‌ ادمین : @MehrabanAD ‌ تبادل نداریم فقط تبلیغات پذیرفته می شود ‌ ‌ 🌸 تعرفه #تبلیغات در کانال های گروه بانو 👇 https://eitaa.com/joinchat/3271229795Cb88b6c737c
مشاهده در ایتا
دانلود
کاش یا با آدم‌ها صمیمی نشوید، یا اگر شدید، مسئولیت پذیر باشید! مسئولیت پذیر یعنی: اگر حالم خوب بود، هستم و اگر حالم خوب نبود هم هستم و به رابطه به شکل یک تفریح یا معاشرت موقتی و قابل تعویض نگاه نمی‌کنم که این من باشم که انتخاب کنم چه زمانی، وقت و حوصله‌ی صمیمیت هست و چه زمانی نیست. که رابطه یعنی اشتراک در خوب و بد، شادی و غم، و خوشی و ناخوشی... مسئولیت پذیر یعنی: اگر ناگهان و بعد از مدتی ارتباط و ایجاد وابستگی عاطفی فاصله گرفتی، احساسات و عواطف فرد مقابل را در نظر بگیری و فقط به خودت و احساسی خودت فکر نکنی @U_Yekzan
من تو را با تمام ضعف‌هایت، پرقدرت دوست دارم! اینکه گاهی ناامید و غمگین میشوی، دلیل نمیشود که نشود کنارت سیر خندید! اینکه گاهی سکوت میکنی و توی خودت میروی، نقطه‌ی پایان برای حرف‌های عاشقانه و خوبمان که نیست! راستش را بخواهی با تمام تلخی‌هایت، شده‌ای شیرینیِ زندگیِ من! راستش را بخواهی اینکه این لحظه و اینجا کنارم نیستی و از من دوری، باعث نمیشود دوستت نداشته باشم! اصلا مگر زندگی تلخ و شیرینش باهم نیست؟ خوب تو هم زندگیِ من! هرجور که باشی میخواهمت و ادامه میدمت @U_Yekzan
ما آدمیم که بترسیم، که غمگین باشیم، که ذوق کنیم، که اضطراب داشته باشیم! ما آدمیم که حرص بخوریم و به دل بگیریم و پشیمان شویم و ببخشیم و به هم بریزیم و خودمان را جمع و جور کنیم و به روال قبل برگردیم. ما آدمیم که کم بیاوریم، که منصرف شویم، که گردن نگیریم و شانه خالی کنیم و زیر بار نرویم. ما آدمیم که شروع کنیم، که جسور باشیم، که شکست بخوریم و خطر کنیم و نترسیم و جا نزنیم و محکم پای انتخاب‌هامان بایستیم. ما آدمیم که بخواهیم، که احساس کنیم و برَنجیم و بغض کنیم و فریاد بزنیم و اشک بریزیم و تا مرز شکسته شدن هم‌زمان هزار و چندصد استخوانمان درد بکشیم و روز بعد، قوی‌تر از هر بار دیگری از خواب برخیزیم و به مسیر زیستنمان ادامه بدهیم. ما آدمیم و این میان، هر امکان و احتمال و واکنش و اقدامی طبیعی‌ست. ما آدمیم!!! ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
الهی شکر که امروز صبورترم و آرام‌تر و قدردان داشته‌ها و دستاوردها و هر جزئیات خوشایندی که می‌بینم و مرا به یاد تو می‌اندازد. الهی شکر که خیلی وقت‌ها قوی بودم و از پسِ دشواری‌ها و ناملایمتی‌های بسیاری برآمدم و به قدری در خویشتنداری و سکوت، روزهای سختم را پشت‌سر گذاشتم و از کسی کمک نخواستم که در ذهن آدم‌ها اینگونه ترسیم شده که من هرگز هیچ مشکلی نداشته‌ام و تمام مسیرها برای من هموار بوده! الهی شکر بابت اراده‌ی مستحکمی که به من بخشیده‌ای؛ منی که سخت باور دارم حتی بالاترین توانایی‌ها هم بدون چاشنیِ اراده، هیچ‌اند، هیچ! من باور دارم که خواستن، توانستن نیست! خواستن و سخت تلاش کردن و دوام آوردن، توانستن است... الهی شکر که هر صبحی که چشم گشودم، به خودم قول دادم امروز هم آدمِ تسلیم‌نشونده و تلاشگری باشم و مطمئن شوم که هرگز در بی‌عملی و بطالت و رکود نزیسته‌ام. الهی شکر بابت همه چیز، برای اینکه حواست به من بوده همیشه و از میان اینهمه انسان، خوب‌ترینشان را مقابل راهم گذاشته‌ای و برای هر نوری که به هرشکلی به جهان من فرستاده‌ای و به من قوت قلب بخشیده‌ای. الهی شکر که هربار با تو حرف می‌زنم و روح و جانم قرار می‌گیرد و الهی شکر که تو خدای منی، در بهترین حالتی که یک خدا می‌تواند باشد... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
یک‌جایی هم می‌شکنی و فرصتی برای گریستن نمی‌یابی و اشک‌های گرم و رقیقت را در پسِ حفره‌ی چشمانت به تعویق می‌اندازی و تا یافتن خلوت مناسبی، با خود حمل می‌کنی. دائما و با هر تلنگری، ابری آبستن، با احتمال گریستنی اما به هر تقلایی جلوی خودت را می‌گیری و همچنان بغضت را با دو فنجان لبخند، قورت می‌دهی و مقتدرانه و با خونسردیِ تمام مقابل مردم می‌ایستی و نمی‌گذاری حتی تردید کنند در اینکه تو چقدر شکسته، آماده‌ی فروپاشی و غمگینی! کارها و معاشرت‌ها و مشغله‌های روزمره‌ات تمام می‌شود، به خانه برمی‌گردی و ناگهان می‌زنی زیر گریه. انگار دریچه‌ی سد عظیمی را از مقابلش برداشته‌باشند... به اندازه‌ی تمام سال‌هایی که ادای قوی بودن در آوردی، اشک می‌ریزی... اشک می‌ریزی و از خدا و جهان و آدم‌ها گلایه می‌کنی و از خودت... بیش از هرکسی، شرمنده‌ی غرورت هستی. خودت را مقصر می‌دانی که باعث شدی در نهایتِ شکوه، بشکند. خودت را مقصر می‌دانی که خودت را به این روز انداختی... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
دیگر نمی‌خواهم غصه بخورم. هرچیز شده، باید می‌شده و هرچیز نشده، نباید می‌شده، می‌خواهم بعد از این زیاد فکر نکنم و زیاد دقیق نباشم و زیاد توجه نکنم... می‌خواهم آرام باشم؛ مگر چقدر زنده می‌مانم که تمام عمرم به فکر و خیال بگذرد؟! ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
مامانِ عزیز! می‌دانم گاهی شب‌ها تا صبح بیدار ماندی، به صورت کوچولوی فرزندت زل زدی، چشم‌هات پر از اشک شد و خودت را نبخشیدی که چرا در طول روز بی‌حوصله بودی و از کوره در رفتی و صدایت را روی او بلند کردی، چرا با او بازی نکردی، برایش به قدر کافی وقت نگذاشتی و با دنیای کودکانه‌ی او همراه نشدی. می‌دانم گاهی مخفیانه به خودت قول دادی این‌بار صبورتر و با حوصله‌تر و آرام‌تر باشی اما با وجود مشغله‌های زندگی و بازیگوشی‌های او نتوانستی به عهد خودت پایبند باشی. می‌دانم چقدر دوستش داری و چقدر بیشتر از هرکسی به صلاح و سلامت روان و آینده‌ی او فکر می‌کنی. مامانِ عزیز! همه می‌دانند چه سخت است زن بودن، مادر بودن و از یک بچه‌ی کوچکِ در مسیر تجربه و رشد نگهداری کردن. مهم نیست چند بار از مسیر خارج شدی، مهم مسیر ارزشمندی‌ست که داری با عشق طی می‌کنی. برای تمام مادران پیش می‌آید گاهی خسته‌، بی‌حوصله و دلگیر باشند. گاهی کم‌طاقت شوند و جوری که باید با کودکشان رفتار نکنند. برای همه پیش می‌آید گاهی با لحنی تند با فرزندشان حرف بزنند و قلب کوچک او را برنجانند. اما اشکالی ندارد، همین که داری تلاشت را می‌کنی مادر خوبی باشی، همین که می‌فهمی کجای راه را اشتباه رفته‌ای و سعی بر اصلاح آن داری، همین که تمام تلاشت را می‌کنی روان فرزندت را سالم نگه داری، قسمتِ مهمِ ماجرا را درست رفته‌ای. بابت آن بخش کوچک خاکستری به خودت حق بده. زندگی گاهی واقعا سخت می‌گیرد و تو حق داری با وجود مسئولیت‌های سنگینی که داری؛ گاهی نتوانی کاملا سنجیده و درست رفتار کنی. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
اگر دیروز یا همین چند ساعت قبل در حد فروپاشی کامل بودیم و امروز و همین حالا لبخند به لب داریم، چشم‌هامان برق می‌زند و آماده‌ی ادامه دادن و زیستنی پر شور هستیم؛؛؛ حتما در خلوتمان با سختی، خویش را ترمیم کرده‌ایم، روی زخم‌های باز و عمیقمان مرهم گذاشته‌ایم، بهبود یافته‌ایم و بازگشته‌ایم... پشت هر انسان بلندپرواز و ادامه دهنده‌ای، کوهی از شکست خوردن‌ها، از هم پاشیدن‌ها، دوباره پیوند خوردن‌ها و به میدانِ پیکار بازگشتن‌هاست. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
تو لایق این هستی که در رابطه‌ای باشی که به شوق آن، حالت خوب باشد. که دوست داشته شوی، که برای تو وقت گذاشته شود، که احساس اضافه بودن نکنی. تو لایق این هستی که کنار کسی احساس امنیت کنی، که کرامت نفس تو حفظ شود، که دیده شوی، فهمیده شوی، که اولویت باشی، طرد نشوی، نادیده گرفته نشوی و احساسِ ناخوشایندِ کافی نبودن نداشته باشی! @U_Yekzan
یک زمان هایی هست که برای بهتر شدن حالت ، زمان می خواهی دلت میخواهد بی هیچ توضیحی گوشه ای بنشینی و بدون دخالت آدم ها باخودت خلوت کنی ، دستی به قفسه ی خاک گرفته ی افکارت بکشی ، تا شاید بتوانی با خودت کنار بیایی و  آرامش را به روزهایت برگردانی . دقیقا نمی دانی چرا ،اما حالت خوب نیست و اگر تمامِ دنیا هم جمع شوند ، نمی توانند برایِ تو کاری کنند که هر کاری کنند تو خوب نمی شوی. گاهی همه چیز دست به دست هم می دهد تا تو به این نتیجه برسی ؛ که یک حرف هایی را نمی توان زد و یک بغض هایی را نمی توان شکست گاهی جایی از زندگی قرار می گیری که بعد از آن به تمام آدم های کلافه ای که می خواهند تنها باشند حق می دهی. همان جایی که خودت هم دقیقا نمی دانی مشکلت با خودت و با دنیا چیست فقط کمی زمان می خواهی و سکوت ، همین. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
دیگر جز برای مواردی که اندوه و نگرانی‌ام به جا و سازنده باشد، اندوهگین نخواهم‌بود و اجازه نخواهم‌داد که مناسبات و اقتضائات دنیا تمام محوطه‌ی ذهن مرا اشغال کند و فضا و مجالی برای آرام یافتن و به شادی و فراغت زیستن باقی نگذارد. دنیا هرچقدر هم سخت بگیرد، من به خودم سخت نخواهم‌گرفت! خواهم جنگید اما همان کسی خواهم‌بود که از جنگ و پیکار بازگشته و حتی یک خراش هم برنداشته! بعد از این، کنج عافیتی خواهم‌گزید و در آسایشی ترجیحی و خودخواسته، به زیستن ادامه خواهم‌داد و تا جایی که زورم برسد، نگران چیزی نخواهم‌بود. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
گاهی لازم است یک‌جایی ، یک چیزها و اتفاقات و آدم‌هایی تمام شوند تا شاهدِ رخ دادنِ اتفاقات خوب و آمدنِ آدم‌های خوب‌تر باشی. نخواه تمامِ فضا و زمان و مکان و آدم‌ها همان باشد و مسیر همان باشد و دیدگاه و تفکرات و رفتارهای تو همان باشد و اتفاقات خوب‌تری بیفتد و همه چیز به طرز اغراق‌آمیزی بهتر شود! تو باید بپذیری که معجزه‌ها و اتفاقات خوب، در نتیجه‌ی پذیرش و تغییر، اتفاق می‌افتند و نمی‌توانی در اتاقی بدون دریچه و پنجره و چراغ بنشینی و توقعِ نور داشته باشی!!! گاهی باید بلند شد، از آسودگی و ثبات دل کند، از حاشیه‌ی امن، بیرون زد، به استقبال ناشناخته‌ها رفت و برای همه چیز آماده‌بود و در نهایتِ به جان خریدنِ رنج‌ها و تیرگی‌ها و آسیب‌ها، توقعِ معجزه و گشایش و نور داشت... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
وقتی فردی شما را آزار می دهد، شما را کوچک می‌کند و اجازه نمی‌دهد شما در بهترین حالتی که می‌توانید باشید و دائما حال شما را می‌گیرد، دیگر جایی برای احساساتی بودن نمی ماند. احساسات درخور عشق و مهربانی است، درخور کسانی‌ست که اهرم های مثبتی در زندگی شما هستند. احساسات خود را برای کسانی نگه دارید که نسبت به شما با مهربانی و احترام و منزلت رفتار می کنند. احساساتتان را خرج کسانی که سعی در تخریب شما دارند و نمی‌خواهند به شما اجازه رشد دهند، نکنید! @U_Yekzan
من برای تو آرزوی بهترین لحظات و اتفاقات را دارم. آرزو می‌کنم دستان خدا روی سرت باشد و کائنات، حول محور رویاهای تو بچرخد. آرزو می‌کنم که بلندپرواز باشی و جسور باشی و در رسیدنِ به خواسته‌هات، کله‌شق باشی و لجباز باشی و ناامید نشونده! که خداوند، ناامیدنشوندگان را دوست دارد و کائنات، در مقابل آدم‌های بلندپرواز، تسلیم‌تر است و سر به زیرتر... آرزو می‌کنم آرزو کنی و برای آرزوهات تلاش کنی و صبور باشی و جسور باشی و ادامه دهنده... و کاش برسی، کاش به تمام چیزهایی که می‌خواهی برسی و بعد از این، شادتر و آزادتر و امیدوارتر زندگی کنی... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
‏انگار زن‌ها وقتی دل می‌بندن، مادرانه دوست می‌دارن. ازت ناامید نمیشن، ساده می‌بخشندت، توقعی ندارن و تو رو به خودشون ترجیح میدن. علاقه آسیب‌پذیرشون می‌کنه اما از این وضع لذت می‌برن. ‏کم پیش میاد زنی واقعا دل ببنده، اما وقتی این اتفاق میفته واقعا عجیب و باشکوهه... @U_Yekzan
دل خوش کن به چای و گیاه و عشق، به نور، به کتاب، به موسیقی... دل خوش کن به خانواده و عزیزانی که داری و احساسات انسانی بسیاری که در محفظه‌ی روشنِ قلبت تلنبار کرده‌ای... دل خوش کن به طعم‌ها و مزه‌ها و عطرها، به رنگ‌ها و شکل‌ها و لمس‌ها... دل خوش کن به نسیم خنکی که به پوستت می‌خورد و محبت‌های متراکمی که دریافت می‌کنی و شادی‌های کوچکی که می‌بینی و جزئیات خوشایندی که به تو مربوط می‌شوند. دل خوش کن که مربوط می‌شوی به شاهرگ‌های بودن، به اینکه هستی و نفس می‌کشی و دوست می‌داری و می‌فهمی و احساس می‌کنی... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
من یک زنم ... خودم را همین گونه که هستم ، عالی می دانم ! با همین لبخند ... با همین چشم ها ... با همین بینی ... با همین لب ها ... با همین اندام ... من ... عروسکِ پشت ویترین مغازه نیستم ! در این جهانِ یکنواخت ، یک معجزه ی خدادادی و منحصر به فرد خواهم ماند ، و برای دلِ هیچ کس تغییر نخواهم کرد ! @U_Yekzan
ما حواسمان نبود! آدم‌هایی که با نشاط و قوی به نظر می‌رسند و شکایتی نمی‌کنند از همه‌ی ما، خسته‌تر و بی پناه‌ترند! آدم‌هایی که بی توقع و افراطی، محبت می‌کنند و هوای دیگران را دارند بیشتر از بقیه محتاج حمایت و محبت‌اند! آدم‌هایی که در کمال انسانیت و عشق، گوش شنوای دردهای دیگرانند، بیشتر از همه دردهای ناگفته دارند و آدم هایی که محکم‌اند و همه‌مان تصور می‌کنیم به هیچ کس نیازی ندارند، از همه ی ما تنهاترند... کاش دنیا کمی عادلانه بود‌...! ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
پروردگارا! تو را شکر برای تمام درهایی که زدم و به صلاحم نبود و باز نشد، تو را شکر برای تمام راه‌هایی که رفتم و به صلاحم نبود و نرسیدم، تو را شکر برای آدم‌هایی که مناسبِ من نبودند و از دست دادم، تو را شکر برای هرچیزی که خواستم، بی آنکه بدانم در آن برای من شری هست و نیافتم... بخواه برای من مسیرها ‌و آدم‌ها و مقصدهایی سراسر خیر... بخواه برای من که مسیرهایی را نروم که ناگزیر شوم با قلبی شکسته و جانی زخم‌خورده از آن‌ها بازگردم. بخواه برای من که بااشتیاق بروم و با اشتیاق برسم و تا همیشه شکرگزار تو باشم... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
خیال بباف، نفس بکش، کتاب بخوان، ذوق کن. به هر شکلی که می‌شود؛ زنده باش و دستان زمخت زندگی را محکم بگیر. کسی را پیدا کن که پایه‌ی دیوانگی‌هات باشد، با تو زیر باران خیس شود، با تو توی خیابان بلند بخندد، با تو موزیک گوش کند، کتاب بخواند، فیلم ببیند. کسی را پیدا کن که سن و سال حالیش نباشد، که از قضاوت‌ها نهراسد، که ساده، ذوق کند، که سبز باشد، بکر باشد، دیوانه باشد.کسی را پیدا کن که با تو از طرح ناموزون ابرها، به دهکده‌های خیال برسد، که سرکش باشد و با تو بدون آسمان و بال، پرواز کند، که با تو چای بنوشد و شعر بخواند و دیوانگی کند. دنیا به قدر کافی، آدمِ بی‌ذوق دارد، دنبال کسی باش که ذوق داشته‌باشد و حضور و حرف‌هاش، تو را جانی دوباره ببخشد و ترغیب کند به زیستن. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
آدم ها را لبریز نکنیم ! همیشه نمی شود نادیده گرفت ! آستانه ی تحملِ هرکس ، اندازه ای دارد ! هر آدمی از یک جایی به بعد ، خسته می شود ، از خوب بودن ، دست می کشد ، قسمت هایِ آزار دهنده ی زندگی اش را جدا می کند و برایِ همیشه دور می ریزد ! با خود خواهی و غرورهایِ بی جا ، صبرِ آدم ها را لبریز نکنیم ! یک بار برایِ همیشه بفهمیم ؛ تمامِ جهان موظف نیست بابِ میل و اراده ی ما رفتار کند ... آدم هایِ این روزگار به قدری فکر و مشغله دارند که حوصله ندارند پایِ حرف و برداشت هایِ اشتباهِ ما بنشینند ، حوصله ندارند خودشان را با اخلاق و طرز تفکرِ تعمیم نیافته ی ما عوض کنند ، حوصله ندارند حرف هایِ بی فایده و تکراری بشنوند ! کاری به کارِ آدم ها نداشته باشیم ! آدم ها ، سرشان به کارِ خودشان گرم است ، آدم ها دل و دماغِ سابق را ندارند ... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
یک‌جایی خواندم: "کاش رزق آدمی در سفر کردن بود" و عجیب به آن فکر کردم و عجیب آن را دوست داشتم. واقعا کاش می‌شد سفر کرد و از هر لحظه‌ی زیستن لذت برد و جای جای جهان را دید و نگران امرار معاش هم نبود! کاش می‌شد هرچه دورتر شد و به مکان‌های ندیده و شهرهای نرفته سفر کرد و آدم‌های غریبه‌ی بیشتری را دید و به خانه‌های فرسوده‌ی بیشتری نگاه کرد و داستان‌های شگفت‌انگیز بیشتری شنید و دائما شگفت‌زده بود. کاش می‌شد هیچ‌جایی نماند و همیشه بار سفر را بست و از همه جا بیرون زد و با همه‌کس وداع کرد و به هیچ چیز و هیچ‌کس و هیچ‌جایی تعلق نداشت! واقعا کاش رزق و روزی آدمی در سفر کردن و نماندن و دائما کوچ کردن بود. رنج است که آدمی دوست داشته‌باشد که برود و سفر کند و دور شود اما نشود و آنقدر ریشه دوانده‌باشد تمام این سال‌ها و آنقدر این‌سال‌ها ریشه دوانده‌باشند در او که هربار که قصد رفتن کرد، به جایی و کسی و مسئولیتی گیر کند... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
دیگر نمی‌خواهم غصه بخورم. هرچیز شده، باید می‌شده و هرچیز نشده، نباید می‌شده، می‌خواهم بعد از این زیاد فکر نکنم و زیاد دقیق نباشم و زیاد توجه نکنم... می‌خواهم آرام باشم؛ مگر چقدر زنده می‌مانم که تمام عمرم به فکر و خیال بگذرد؟! ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
مامانِ عزیز! می‌دانم گاهی شب‌ها تا صبح بیدار ماندی، به صورت کوچولوی فرزندت زل زدی، چشم‌هات پر از اشک شد و خودت را نبخشیدی که چرا در طول روز بی‌حوصله بودی و از کوره در رفتی و صدایت را روی او بلند کردی، چرا با او بازی نکردی، برایش به قدر کافی وقت نگذاشتی و با دنیای کودکانه‌ی او همراه نشدی. می‌دانم گاهی مخفیانه به خودت قول دادی این‌بار صبورتر و با حوصله‌تر و آرام‌تر باشی اما با وجود مشغله‌های زندگی و بازیگوشی‌های او نتوانستی به عهد خودت پایبند باشی. می‌دانم چقدر دوستش داری و چقدر بیشتر از هرکسی به صلاح و سلامت روان و آینده‌ی او فکر می‌کنی. مامانِ عزیز! همه می‌دانند چه سخت است زن بودن، مادر بودن و از یک بچه‌ی کوچکِ در مسیر تجربه و رشد نگهداری کردن. مهم نیست چند بار از مسیر خارج شدی، مهم مسیر ارزشمندی‌ست که داری با عشق طی می‌کنی. برای تمام مادران پیش می‌آید گاهی خسته‌، بی‌حوصله و دلگیر باشند. گاهی کم‌طاقت شوند و جوری که باید با کودکشان رفتار نکنند. برای همه پیش می‌آید گاهی با لحنی تند با فرزندشان حرف بزنند و قلب کوچک او را برنجانند. اما اشکالی ندارد، همین که داری تلاشت را می‌کنی مادر خوبی باشی، همین که می‌فهمی کجای راه را اشتباه رفته‌ای و سعی بر اصلاح آن داری، همین که تمام تلاشت را می‌کنی روان فرزندت را سالم نگه داری، قسمتِ مهمِ ماجرا را درست رفته‌ای. بابت آن بخش کوچک خاکستری به خودت حق بده. زندگی گاهی واقعا سخت می‌گیرد و تو حق داری با وجود مسئولیت‌های سنگینی که داری؛ گاهی نتوانی کاملا سنجیده و درست رفتار کنی. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
اگر دیروز یا همین چند ساعت قبل در حد فروپاشی کامل بودیم و امروز و همین حالا لبخند به لب داریم، چشم‌هامان برق می‌زند و آماده‌ی ادامه دادن و زیستنی پر شور هستیم؛؛؛ حتما در خلوتمان با سختی، خویش را ترمیم کرده‌ایم، روی زخم‌های باز و عمیقمان مرهم گذاشته‌ایم، بهبود یافته‌ایم و بازگشته‌ایم... پشت هر انسان بلندپرواز و ادامه دهنده‌ای، کوهی از شکست خوردن‌ها، از هم پاشیدن‌ها، دوباره پیوند خوردن‌ها و به میدانِ پیکار بازگشتن‌هاست. ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ