سلسله گفتاری پیرامون #مسئله_آب_در_کربلا با استناد به منابع (۵) مدركى دال بر اِقدام #عمر_بن_سعد در پُر كردن چاهِ حفر شده از جانب #امام_حسين(ع) وجود ندارد. بنابراين به درستى معلوم نيست؛ سرنوشت چاه، چه شده است. هر چند به روايت #ابن_اعثم_كوفى، عبارت «#چشمه_ناپديد_شد»؛ شاید به معنی قطع جریان آب چشمه باشد. هر چند کندن مجدد چاه، براى امام حسين(ع) و يارانش كار چندان مشكلى نبوده، زیرا آنها در مدت كوتاهى #خندق_بزرگ_و_عميقى را در اطراف خيمه ها حفر كردند؛ ولی به احتمال زیاد دشمنان مانع کندن چاه شده و فرصت برای امام و یاران مهیا نبوده است. در نهایت، به دلیل بستن آب به روی خیام و به ويژه زنان و كودكان، امام #۳۰_تن از #سواران و #۲۰_تن از #پيادگان سپاه خود را به فرماندهى برادرش #حضرت_عباس(ع) جهت آوردن آب به سوى #فرات فرستاد و آنها با درگيرى مختصر با #محافظان_آب موفق شدند #۲۰_مَشك آب براى امام حسين(ع) و يارانش بياورند. از اين رو برخى از ياران امام، زبان به اعتراض و سرزنش #مردم_كوفه گشودند كه ذكر نمونه اى از آنها مى تواند بيانگر شرايط سختى باشد که بر امام و همراهان در کربلا گذشته است. « #حُرّ و #برير_بن_حضير_همدانى در اين باره خطاب به سپاهيان كوفه مى گويند: «#حسین (ع) و #زنان_و_كودكان خُردسال و يارانش را از آب روان فرات كه #يهودى و #مجوسى و #نصرانى از آن مى نوشند؛ ممنوع داشته ايد؟» #ادامه_دارد... منبع: فروغى اَبرى، اصغر (۱۳۸۲). تاریخ در آیینه پژوهش #وزارت_دفاع_و_پشتیبانی_نیروهای_مسلح #سازمان_جغرافیایی_نیروهای_مسلح #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO