❇️⭕️ بررسی ابعاد ممانعت از حق دسترسی به آب در مناطق اشغالی از سوی رژیم اشغالگر اسرائیل از منظر حقوق بین‌الملل (۴) ✅ در #سال_۲۰۰۷دفتر #کمیساریای_عالی_حقوق_بشر بنا به درخواست #شورای_حقوق_بشر_سازمان_ملل، #پژوهشی را در حوزه و مفاد #الزامات_حقوق_بشری مربوط به #دسترسی_به_آب_آشامیدنی_سالم و #تأسیسات_بهداشتی به انجام رسانید. ✅ در این مطالعه #کمیسر_عالی_حقوق_بشر به این نتیجه رسید که زمان به رسمیت شناختن #حق_دسترسی_به_آب_آشامیدنی_سالم و #امکانات_بهداشتی به‌ عنوان یکی از حقوق انسانی فرا رسیده است. ✅ نهایتا پس از نزدیک به #نیم‌_قرن (از سال ۱۹۶۶) توجه و رویکرد سازمان‌های بین‌المللی نسبت به موضوع « #حق_بر_آب و #تأسیسات_بهداشتی»، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در #۲۸_ژانویه_سال_۲۰۱۰_میلادی طی #قطعنامه ۲۹۲/۶۴ حق بشری دسترسی به آب و تأسیسات بهداشتی فاضلاب(Human Right to Water and Sanitation) را به عنوان یک حق بشری به رسمیت شناخت. ✅ این حق از طریق #معاهدات، #اعلامیه‌ها و سایر معیارهای حقوق بشری به عنوان #قانون_بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است. بسیاری از مفسران، #حق_بشری_آب را حتی فراتر از #قطعنامه_مجمع_عمومی، از #ماده ۱/۱۱ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مشتق کرده و آن را تحت قانون بین‌المللی لازم‌الاجرا ساخته‌اند. ✅ اهمیت این توجه تا بدان‌جا پیش می‌رود که #سازمان_ملل طی قطعنامه تجدیدنظر در #سال_۲۰۱۵ آن را به عنوان حقی مستقل از « #حق_بر_زندگی» احصا کرده و این دو را هم‌تراز یکدیگر اعلام می‌کند. ادامه دارد... منبع: شرق؛ صادق جمالی #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO