📳 پاسخ به چهار شبهه پیرامون #شهدای_گمنام 📛 شبهه اول: چقدر شهید گمنام هست که هنوز دارن تشییع میشن؟ ❇️ پاسخ: ✔️ تاکنون حدود ۴۵ هزار شهید مفقودالجسد شناسایی شده‌اند که حدود ۱۰ هزار نفر از آن‌ها به‌عنوان شهید گمنام دفن شده‌اند و تقریباً ۲۶۰۰ مفقودالجسد دیگر داریم که عملیات تفحص آن‌ها در ایران و داخل عراق ادامه دارد. توجه: هرمفقود الجسدی، گمنام نیست. از این ۴۵ هزار شهید بسیاری از شهدای مفقودالجسد از طریق پلاک و علایم همانند کارت و ..‌ شناسایی شدند و در قالب شهید گمنام دفن نشدند. شهید گمنام یعنی مفقودالجسدی که کشف ولی شناسایی نشد. ✔️ اینکه پیکرهای شهدا جا مانده‌اند نه به دلیل عدم ایثار رزمندگان بود بلکه تعداد قابل توجهی از آن‌ها همه با هم شهید و مفقود شدند و کسی نتوانست بازگردد. یا در محاصره قرار گرفتند و تعدادی شهید و تعدادی اسیر شدند. پس مفقودالاثر شدن رزمندگان نتیجه کوتاهی نبوده بلکه اصلا شرایط منطقه متفاوت بوده است وگرنه حتی در عقب‌نشینی‌ها تا جایی که امکان‌پذیر بود رزمندگان پیکرها را با خود می‌آ‌وردند مگر در جاهایی که تعدادی از رزمندگان مجروح شده‌بودند و طبعاً باید تحت هر شرایطی با اولویت مجروحین را با خود می‌اوردند و نه شهدا را. 📛 شبهه دوم: چرا از شهدای گمنام آزمایش DNA نمیگیرن که گمنام نمونن؟ ❇️ پاسخ: 🔺۱. تاکنون از حدود ۷۰ درصد خانواده معظم شهدای مفقودالاثر نمونه‌گیری شده است. تعداد قابل توجهی از والدین شهدای مفقود الاثر نیز رحلت کرده‌اند و امکان نمونه‌گیری DNA نیست. 🔺۲. نه‌تنها در ایران بلکه در خارج از کشور هم روند استحصال DNA از جسم سخت همانند استخوان‌ها و دندان‌ها برای شناسایی بسیار دشوار است خصوصا در دو حالت زیر: الف. استخوان در محیط‌های قلیایی مانند مناطق جبهه‌های جنوب باشد. (اکثر مفقودین دفاع مقدس در این مناطق هستند) ب. جسم بمدت طولانی در معرض تابش آفتاب بوده باشد. 🔺۳. با توجه به میزان پیشرفت علمی کشورها و تجهیزات فنی در اختیار، روند شناسایی متفاوت است و معمولا از شش ماه تا مدت‌های بیشتر بطول می‌انجامد. 🔺۴. این مسئله فقط مربوط به ایران نیست مثلا جنگ ترکیه و قبرس در سال ۱۹۴۷ میلادی ۲ هزار نفر مفقودالجسد شدند که در طول ۴۸ سال گذشته، فقط هزار نفر پیدا شده‌اند و از آن‌ها نیز تنها ۶۰۰ نفر ، آن هم با کمک آمریکایی‌ها شناسایی شده‌اند و مابقی حتی با کمک آمریکایی‌ها، شناسایی نشده‌اند. پس کشف استخوان‌های مفقودین حتی با تجهیزات مدرن امروزی لزوما به شناسایی آن‌ها نمی‌انجامد. 📛 شبهه سوم: چیشد یهویی ۴۰۰تا شهید باهم پیدا شدن؟ بعضیاهم میگن اینا دروغه و میخواستن حواس مردم از اغتشاشات پرت بشه! ✅ پاسخ: 🔺️۱. دقت کنیم که ۴۰۰ شهید یکجا پیدا نشدند بلکه در چند ماه گذشته به مرور پیدا شدند و آخرین سری آن‌ها ۵۰ شهید تفحص شده در عراق بودند که سه هفته پیش به کشور منتقل شدند و همانند سایر تشییع‌ها، نگه داشتند تا در اولین مناسبت با هم تشییع کنند. 🔺️۲. شهدا به‌طور پراکنده پیدا می‌شوند و هر سال در چند نوبت به‌مناسبت خاصی با هم تشییع می‌شوند. 🔺️ ۳. به‌علاوه مگه در دو هفته اخیر اغتشاشی در کشور بوده که بخواهند با تشییع شهدا جمعش کنند؟ 🔺 ۴. مگر پارسال (۱۴۰۰) در ۱۶ دی اغتشاش بود که همزمان با سالروز شهادت حضرت زهرا (س) ۲۵۰ شهید را در تهران و استان‌ها تشییع کردند؟ 📛 شبهه چهارم: از کجا معلوم این شهدای گمنام ایرانی هستن و اجساد عراقی نیستن؟ ❇️ پاسخ: https://eitaa.com/Wiki_Shobhe/11856 #تشییع_شهدای_گمنام    🆔 @wiki_shobhe ☆○═════════┅ 📲 کانال ✅ ویکی‌شبهه ✅ در ایتا👇 https://eitaa.com/Wiki_Shobhe

📳 پاسخ به شبهه‌ای پیرامون #شهدای_گمنام 📛 چرا با وجود پیشرفت تکنولوژی و آزمایش DNA هنوز شهید گمنام داریم؟ ❇️ پاسخ: 🔺۱. تشخیص فقط از طریق خانواده درجه یک: اگر خانواده درجه یک شهید از دنیا رفته باشند، آن شهید به‌عنوان شهید گمنام دفن می‌شود؛ چون تنها از طریق آزمایش از خانواده درجه یک می‌توان هویت پیکر را مشخص کرد. تاکنون از حدود ۷۰ درصد خانواده معظم شهدای مفقودالاثر نمونه‌گیری شده است. تعداد قابل توجهی از والدین شهدای مفقود الاثر نیز رحلت کرده‌اند و امکان نمونه‌گیری DNA نیست. 🔺۲. دشواری آزمایش DNA بر اجساد پوسیده: نه‌تنها در ایران بلکه در خارج از کشور هم روند استحصال DNA از جسم سخت همانند استخوان‌ها و دندان‌ها برای شناسایی بسیار دشوار است خصوصا در دو حالت زیر: الف. استخوان در محیط‌های قلیایی مانند مناطق جبهه‌های جنوب باشد. (اکثر مفقودین دفاع مقدس در این مناطق هستند) ب. جسم بمدت طولانی در معرض تابش آفتاب بوده باشد. 👈مثلا گاهی باید روی یک نمونه استخوانی کار کرد که ۳۰ سال در باتلاق و مرداب و یا در معرض مستقیم آفتاب شدید مناطق جنوبی کشور بوده که این مسائل باعث می‌شود که غشای اصلی سلولی آسیب ببیند؛ بنابراین باید حساس‌تر و ظریف‌تر کار کرده و روش‌های مختلف را به‌کار گیریم و این موجب طولانی شدن مراحل کار آزمایشگاهی می‌شود. 🔺۳. تفاوت نمونه‌های استخوانی با خونی: با توجه به میزان پیشرفت علمی کشورها و تجهیزات فنی در اختیار، روند شناسایی متفاوت است و معمولا از شش ماه تا مدت‌های بیشتر بطول می‌انجامد. سختی کار در نمونه‌های استخوانی چندین برابر نمونه‌های خونی است. خصوصا اگر این نمونه‌ها مدت طولانی در شرایط نامطلوب قرار داشته باشند. 🔺۴. دشواری‌های آزمایش DNA در سراسر جهان این مسئله فقط مربوط به ایران نیست مثلا جنگ ترکیه و قبرس در سال ۱۹۴۷ میلادی ۲ هزار نفر مفقودالجسد شدند که در طول ۴۸ سال گذشته، فقط هزار نفر پیدا شده‌اند و از آن‌ها نیز تنها ۶۰۰ نفر ، آن هم با کمک آمریکایی‌ها شناسایی شده‌اند و مابقی حتی با کمک آمریکایی‌ها، شناسایی نشده‌اند. پس کشف استخوان‌های مفقودین حتی با تجهیزات مدرن امروزی لزوما به شناسایی آن‌ها نمی‌انجامد. 🔺۵. عدم همکاری بعضی خانواده‌های شهدا: بعضی خانواده‌های شهدا برای اینکار همکاری نمی‌کنند این دو نمونه را ببینید تا با سختی اینکار آشنا شوید: ✔️خانواده شهید «ابراهیم هادی» گفتند ما دنبال شهیدمان نمی‌آییم، چون ابراهیم، خود خواسته است پیکرش مانند حضرت زهرا (س) گمنام بماند و مشخص نباشد. ✔️و یا مادر یک شهید به‌عنوان تنها بازمانده از خانواده حتی اجازه نداده بود از او نمونه خون گرفته شود. همچنین اطرافیان جرأت نمی‌کردند حرفی پیرامون فرزند شهیدش با او در میان بگذارند؛ چراکه صرفا همان گرفتن نمونه خون از این مادر، کافی بود تا حس انتظار و امیدش دو چندان شود و بر اضطراب و شرایط روحی اش تاثیر منفی بگذارد؛ ☑️ بنابراین فوت والدین شهدا یا نبود اقوام درجه یک آن‌ها و حتی عدم همکاری‌شان نیز مشکل دیگری است که می‌تواند در فرایند سخت و زمان‌بَر تعیین هویت شهدا از روی DNA تاثیرگذار باشد و باعث می‌شوند با وجود آزمایشات DNA، باز هم شهید گمنام داشته باشیم. 💠 در اینمورد بیشتر بخوانید؛ رازهای ناگفته از تفحص و تشییع شهدای گمنام در کشور👇 https://defapress.ir/563359    🆔 @wiki_shobhe ☆○═════════┅ 📲 کانال ✅ ویکی‌شبهه ✅ در ایتا👇 https://eitaa.com/Wiki_Shobhe