🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و هجدهم ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه207 : در یکی از روزهای نبرد صفین، امام حسن(علیه السلام) را دید که به سرعت در لشکر دشمن در حال پیشروی است، فرمود:) 🔹ضرورت حفظ امامت 🔻اين جوان را نگه داريد تا پشت مرا نشكند كه دريغم آيد مرگ، حسن و حسين (علیهما السلام) را دريابد، نكند با مرگ آنها نسل رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از بين برود ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه206 : امام در جنگ صفین شنید یارانش شامیان را دشنام می دهند، فرمود: 🔹اخلاق در جنگ 🔻من خوش ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد، اما اگر كردارشان را تعريف و حالات آنان را بازگو می كرديد به سخن راست نزديك تر و عذرپذيرتر بوديد، خوب بود به جای دشنام آنان می گفتيد: خدايا! خون ما و آنها را حفظ كن، بين ما و آنان اصلاح فرما و آنان را از گمراهی به راه راست هدايت كن، تا آنان كه جاهلند، حق را بشناسند و آنان كه با حق می ستيزند پشيمان شده به حق باز گردند. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه205 : طلحه و زبير پس از بیعت با امام (علیه السلام) اعتراض کردند که چرا در امور کشور با آنان مشورت نکرده و از آنان کمک نگرفته است. امام (علیه السلام) فرمود: 🔹برخورد قاطعانه با سران ناكثين (طلحه و زبير) 🔻به اندك چيزی خشمناك شديد و خوبی های فراوان را از ياد برديد. ممكن است به من خبر دهيد كه كدام حقی را از شما باز داشته ام؟ يا كدام سهم را برای خود برداشته ام و بر شما ستم كردم؟ و كدام شكايت حقی پيش من آورده شده كه ضعف نشان دادم؟ و كدام فرمان الهی را آگاه نبوده و راه آن را به اشتباه پيموده ام؟ بخدا سوگند! من به خلافت رغبتی نداشته و به ولايت بر شما علاقه ای نشان نمی دادم و اين شما بوديد كه مرا به آن دعوت كرديد و آن را بر من تحميل نموديد. روزی كه خلافت به من رسيد در قرآن نظر دوختم، هر دستوری كه داده و هر فرمانی كه فرموده پيروی كردم، به راه و رسم پيامبر (صل الله علیه و اله وسلم) اقتدا كردم، پس هيچ نيازی به حكم و رای شما و ديگران ندارم، هنوز چيزی پيش نيامده كه حكم آن را ندانم و نياز به مشورت شما و ديگر برادران مسلمان داشته باشم، اگر چنين بود از شما و ديگران رويگردان نبودم و اما اعتراض شما كه چرا با همه به تساوی رفتار كردم، اين روشی نبود كه به رای خود و يا با خواسته دل خود انجام داده باشم، بلكه من و شما اين گونه رفتار را از دستورالعملهای پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) آموختيم كه چه حكمی آورد؟ و چگونه آن را اجرا فرمود؟ پس در تقسيمی كه خدا به آن فرمان داد به شما نيازی نداشتم. سوگند به خدا، نه شما و نه ديگران را بر من حقّی نيست كه زبان به اعتراض گشايند، خداوند قلبهای شما و ما را به سوی حق هدايت فرمايد و شكيبایی و استقامت را به ما و شما الهام كند. (سپس فرمود:) خدا رحمت كند آن كس را كه حقی را بنگرد و ياری كند، يا ستمی مشاهده كرده آن را نابود سازد، كه خداوند حق را ياری می كند تا به صاحبش برگرداند