تو از راهی دور از دامان کوچه پس کوچه های کاهگلی از تن خسته ی جاده های پر پیچ و تاب با عطر یاس و هزار قُمری خفته در مردمک سیاه چشمانت می آیی چه با شکوه ست لحظه ی نزول تو همچون قامت رنگین کمان در آغوش باران...❗️ می بینمت ، یادم می افتد که چه #شعرهای نخوانده چه حرفهای نا‌گفته چه شبهای بی سپیده چه روزهای بی غروب چقدر مانده برای با تو بودن و به تماشا نشستنت تو خواب کدام درخت باغچه ای؟ که این گونه به فصل آمدنت سبز می رقصند... من تو را همچون رویای مخمل پروانه در پیله دوست دارم...