#ادامه_قسمت_چهل_و_پنجم با بغض رو به کمیل گفتم:پس میرم مزار شهدا چیزی نگفت که منم بی وقفه از خونه رفتم بیرون تا مزار شهدا پیاده رفتم خودمم نفهمیدم چجوری رسیدم فقط چشم باز کردم که دیدم همون جای همیشگی خودمو کمیل نشستم از شهدا کمک خواستم برای حفظ زندگیم خدایا کمک کنم ! چشمامو بستم و با خودم زمزمه کردم:من باید عاقل باشم نباید لجبازی کنم بعد از اینکه اروم شدم خواستم برگردم خونه که فریبا زنگ زد جواب ندادم بهتره فعلا باهاش لج نکنم تا یکم اروم شد ازش بپرسم دلیل این تغییر عقیدش چیه باید منطقی برخورد کنم خواستم گوشیمو بندازم تو کیفم ک پیام داد:توروخدا بردار دوباره زنگ زد که کلافه و مردد به صفحه گوشی نگاه کردم فوقش صادقانه میگم که کمیل اجازه نمیده دیگه کار کنم جواب دادم که دیدم با گریه گفت:الوووو ازاده.... -چیشده؟ -شوهرم اومد پرینازو با خودش برد کمکم کن ازاده من بدون دخترم میمیرم من چمدونامو جمع کرده بودم هق هق کنان گریه کرد دلم واسش میسوخت:فقط یه ساعت بیا پیشم ازاده به کمکت نیاز دارم بخدا جز تو کسی رو نمیشناسم تواین شهر غریبم شوهر سابق گور به گور شدمم ک خودت میدونی چجوری ادمیه لبمو به دندون گرفتم و گفتم:باشه به کمیل میگم میام -تورو به امام زمان کمکم کن ازاده دلم ریش میشد از لحن ملتمسانه فریبا به کمیل زنگ زدم بازم خاموش بود یکم قدم زدم و باخودم فکر کردم دست اخر گفتم فقط یه ساعت میرم ببینم چیشده بعدش ک برگشتم خونه به کمیل میگم تا خونشون دربست گرفتم زنگو زدم که تو ایفون گفت:بیا بالا عزیزم خوش اومدی صداش گرفته بود رفتم داخل تو بغلم یکم گریه کرد تا به سختی تونستم ارومش کنم:پریناز همه زندگی منه -اروم باش عزیزم به خدا توکل کن فین فین کنان گفت :برم واست یه چیزی بیارم اصلا حواسم نبود خندیدم و گفتم:فدای سرت من باید سریع برگردم کمیل منتظرمه -خوش به حالت ازاده...یکی رو داری که عاشقته نگرانت میشه من خیلی تنها و بیپناه هستم یاد چندسال پیش خودم افتادم دستشو گرفتم و لبخند زدم از جاش بلند شد و رفت اشپزخونش که زیر زمین میخورد پایین یه مدت گذشت که دیدم خبری ازش نیومد نگران خواستم برم دنبالش ک با شنیدن صدای کسی متعجب چرخیدم:به به ازاده خانوم #ادامه_دارد....