#علاقمند_به_سینما قاسمعلی روحیه ی بسیار لطیف و مهربانی داشت و انسانهایی که این چین روحیه ای دارند معمولا به سمت هنر روی می آورند. قاسمعلی نیز در کنار کار خیاطی گرایش عجیبی بسمت سینما و فیلم داشت. هر روز بعد از ظهر حدود ساعت پنج کارش تمام می شد از همان طرف به سینما می رفت تا بتواند فیلمهای مورد علاقه اش را ببیند. به او می گفتم: قاسمعلی حداقل یه غذایی هم بگیر بخور گرسنه نمانی؛ می گفت: نه من زباد گرسنه نمی شم فقط دوست دارم برم سینما فیلم ببینم. می گفتم: اینقدر زحمتی می کشی کار می کنی پول هایت را برای آینده ات پس انداز کن داشته باشی؛ اما در جوابم می گفت: من نمی خواهم پول جمع کنم. و همین هم بود هیچ وقت دل به مال دنیا نبست و تا قبل از اعزام به جبهه پولی پس انداز نکرد. و گاهی از جبهه تماس می گرفت که کمی پول برایم بفرستید. شهدا خیلی راحت توانستند دست از مال دنیا بشویند و وابسته و دلبسته ی مال دنیا نشوند. #نوار_مداحی قدیم ما یک دستگاه رادیو ضبط داشتیم که اگر نوار های مذهبی بود گوش می دادیم. قاسمعلی یکبار یک نوار روضه با خودش آورده بود منزل ما که خیلی سوزناک می خواند و حسابی اهل منزل با شنیدن این روضه گریه می کردند. یکی دو بیتش یادم است که می خواند.( الهی ماهت بمیرد؛ شب زنده دار بمیرد؛ که بعداز تو نباشه ماتم بگیرد) بعداز شنیدن خبرمفقودیت قاسمعلی هر وقت این نوار روضه را گوش می دادیم خیلی می سوختیم و جای خالی قاسمعلی و بی خبری از ایشان بر ما سنگین می آمد.