⭐️🍃🍃برگی ازتاریخ سرخ شیعه ❣❣‍ فَأَرَادَ أَنْ يَسْأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ نَحْنُ نَسْمَعُ، فَابْتَدَأَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ: «يَا أَخِي، أَمَا سَمِعْتَ مَا قَالَ عَدُوُّ اللَّهِ أَتَانِي جَبْرَئِيلُ قَبْلُ فَأَخْبَرَنِي أَنَّهُ سَامِرِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ أَنَّ صَاحِبَهُ عِجْلُهَا وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ قَضَى الْفُرْقَةَ وَ الِاخْتِلَافَ عَلَى أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي، فَأَمَرَنِي أَنْ أَكْتُبَ ذَلِكَ الْكِتَابَ الَّذِي أَرَدْتُ أَنْ أَكْتُبَهُ فِي الْكَتِفِ لَكَ، وَ أُشْهِدَ هَؤُلَاءِ الثَّلَاثَةَ عَلَيْهِ، ادْعُ لِي بِصَحِيفَةٍ». فَأَتَى بِهَا. فَأَمْلَى عَلَيْهِ أَسْمَاءَ الْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ مِنْ بَعْدِهِ رَجُلًا رَجُلًا وَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَخُطُّهُ بِيَدِهِ. وَ قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: إِنِّي أُشْهِدُكُمْ أَنَّ أَخِي وَ وَزِيرِي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي فِي أُمَّتِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ، ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنُ ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِمْ تِسْعَةٌ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ. ثُمَّ لَمْ أَحْفَظْ مِنْهُمْ غَيْرَ رَجُلَيْنِ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٍ، ثُمَّ اشْتَبَهَ الْآخَرُونَ مِنْ أَسْمَاءِ الْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، غَيْرَ أَنِّي سَمِعْتُ صِفَةَ الْمَهْدِيِّ وَ عَدْلَهُ وَ عَمَلَهُ وَ أَنَّ اللَّهَ يَمْلَأُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً. ثُمَّ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: إِنِّي أَرَدْتُ أَنْ أَكْتُبَ هَذَا ثُمَّ أَخْرُجَ بِهِ إِلَى الْمَسْجِدِ ثُمَّ أَدْعُوَ الْعَامَّةَ فَأَقْرَأَهُ عَلَيْهِمْ وَ أُشْهِدَهُمْ عَلَيْهِ. فَأَبَى اللَّهُ وَ قَضَى مَا أَرَادَ. ثُمَّ قَالَ سُلَيْمٌ: فَلَقِيتُ أَبَا ذَرٍّ وَ الْمِقْدَادَ فِي إِمَارَةِ عُثْمَانَ فَحَدَّثَانِي. ثُمَّ لَقِيتُ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلَامُ بِالْكُوفَةِ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ فَحَدَّثَانِي بِهِ سِرّاً مَا زَادُوا وَ لَا نَقَصُوا كَأَنَّمَا يَنْطِقُونَ بِلِسَانٍ وَاحِد. 📔سلیم بن قیس/ص۳۹۹-۴۰۰ 🌺🌿#ترجمه : سليم بن قيس مى‏گويد: «از #سلمان شنيدم كه مى‏گفت: بعد از آنكه آن مرد [عُمَر] آن سخن را گفت‏ و پيامبر اکرم صل الله علیه و آله غضبناك شد و «كتف» را رها كرد، از امير المؤمنين علیه السلام شنيدم كه فرمود: آيا از ‏پيامبر صل الله علیه و آله نپرسيم چه مطلبى مى‏خواست در كتف بنويسد كه اگر آن را مى‏نوشت احدى ‏گمراه نمى‏شد و دو نفر هم اختلاف نمى‏كردند؟ من سكوت كردم تا كسانى كه در خانه بودند برخاستند و فقط امير المؤمنين و فاطمه و حسن و حسين (علیهم‌السلام) باقى ماندند. من و دو رفيقم #ابوذر و #مقداد هم خواستيم برخيزيم كه على علیه السلام به ما فرمود: ‏بنشينيد. حضرت مى‏خواست از پيامبر صل الله علیه و آله سؤال كند و ما هم مى‏شنيديم، ولى خود پيامبر صل الله علیه و آله ابتداء فرمود:‏ برادرم، نشنيدى دشمن خدا چه گفت؟! جبرئيل كمى قبل از اين نزد من آمد و به من خبر داد كه او سامرى ‏اين امّت است و رفيقش (ابو بكر) گوساله آن است‏، و خداوند تفرقه و اختلاف را بعد از من بر امّتم نوشته ‏است. لذا جبرئيل به من دستور داد بنويسم آن نوشته‏اى را كه مى‏خواستم در كتف بنويسم و اين سه نفر را بر ‏آن شاهد بگيرم. برايم ورقه‏اى بياوريد. براى حضرت ورقه‏اى آوردند.‏ ♥️❗️پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نام امامان هدايت‏كننده بعد از خود را يكى يكى املا مى‏فرمود و على علیه السلام بدست خويش مى‏نوشت. همچنين فرمود: من شما را شاهد مى‏گيرم كه برادرم و وزيرم و وارثم و خليفه‏ام در ‏امّتم على بن ابى طالب است و سپس حسن و بعد حسين و بعد از آنان نه نفر از فرزندان حسين‏اند. ‏ از نام امامان جز دو نفر بنام (محمد) و (على) بيادم نماند و در نام بقيّه ائمه ‏به اشتباه افتادم‏، ولى توصيف حضرت مَهدى و عدالت او و برنامه‏اش‏ را شنيدم و اينكه خداوند بدست او ‏زمين را پر از عدل و داد مى‏كند همان گونه كه از ظلم و جور پر شده باشد.‏ سپس پيامبر صل الله علیه و آله فرمود: من خواستم تا اين را بنويسم، سپس آن را به مسجد ببرم و عموم ‏مردم را دعوت كنم و آن را برايشان بخوانم و آنان را بر آن شاهد بگيرم. ولى خداوند نخواست و آنچه اراده ‏كرده بود مقدر نمود.‏ سليم مى‏گويد: در زمان حكومت عثمان با ابوذر و مقداد ملاقات كردم، و آنان‏ همين مطلب را برايم نقل ‏كردند.‏ سپس امير المؤمنين و امام حسن و امام حسين را در كوفه ملاقات كردم. آنان هم بطور سرّى ‏همين مطلب را برايم نقل كردند و هيچ كم و زيادى نكردند، گويى با يك زبان سخن مى‏گفتند.» #قرطاس #دوازده اللهم عجل لولیک الفرج @Yaranmontzar    شیعـہ اهل بیت

🔖 ۲۰محرم سال ۶۱ھ۔ق سالروز دفن جناب جون ، غلام باوفای سالار شهیدان 💎 روسپیدیِ غلام سیاه ┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ 🟩 جون بن حُوَی درگذشتهٔ سال ۶۱ هجری قمری از شهدای کربلا است؛ او فردی سیاه‌پوست اهل نوبَه منطقه‌ای در آفریقا ، که نامش در منابع جَون، جُوَین، حُوَی، و جُوَین بن ابی‌مالک ثبت شده است. غلام فضل بن عباس بن عبدالمطلب بود که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام او را خریدند و به #ابوذر غفاری بخشیدند. او‌ با جناب ابوذر که به فرمان عثمان تبعید شد ، به ربذه رفت و با همه سختی‌ها در آن بیابان برهوت تا زمان وفات جناب ابوذر رض یعنی سال ۳۲ قمری ، همراه ایشان بود و سپس به نزد امیرالمؤمنین برگشت و در کنار اهل بیت علیهم‌السلام ماند. گویا او در تعمیر و آماده سازی اسلحه مهارت داشته، در نقلی از امام سجاد علیه‌السلام آمده است: «من در آن شبى که پدرم فرداى آن کشته شد نشسته بودم و عمه‌ام زینب نیز نزد من بود و از من پرستارى می‌کرد، در آن هنگام پدرم به خیمه خویش رفت و جوین‏ غلام أبوذر غفارى نیز نزد او سرگرم اصلاح شمشیر آن‌ حضرت بود». 🔖 روز عاشورا امام حسین علیه السلام جون را از رفتن به میدان بازداشتند ولی او خطاب به امام گفت: بخدا سوگند! من خود آگاهم که بوی من ناخوش و حسب من پست و رنگم سیاه است، چه شود بهشت را بر من دریغ ندارید تا بویم خوش و حسبم شریف و رنگ صورتم سفید گردد. به خدا سوگند هرگز از شما جدا نمی‌شوم تا خون من با خون شما درآمیزد. علامه شعرانی در ترجمه نفس المهموم در باره جون می‌نویسد: او بنده سیاه بود، حسین علیه السلام به او فرمودند: ترا مرخص کردم چون در پی ما آمدی که عافیت جویی، برو که مبادا آسیبی به تو برسد ؛ جون در پاسخ گفت: یابن رسول الله من درفراخی کاسه لیس شما باشم و در سختی شما را تنها گذارم؟!(یعنی نمک خوردن ونمکدان شکستن کار بی وفایان است.) جون پس از عمرو بن قرظه و بنا بر نقلی دیگر پس از اقامه نماز جماعت، از امام حسین علیه‌السلام اجازه گرفت. 🔻به میدان رفت و‌ اینگونه رجز می‌خواند : کیف یری الفجار ضرب الأسود بالمشرفی القاطع المهند بالسیف صلتا عن بنی محمد أذب عنهم باللسان و الید أرجو بذلک الفوز عند المورد من الإله الأحد الموحد #ترجمه: چگونه می‌بینند ضربت این سیاه را که شمشیر بُرنده مشرفى و هندى را بکار مى‏برد؛ با شمشیری که در راه فرزندان محمد کشیده شده است؛ من با دست و زبان از آنان حمایت می‌کنم؛ و با این کار، بهشت را در روز ورود به محشر امید دارم؛ زیرا شفیعی نظیر احمد نزد خدا نیست. جون پس از کشتن ۲۵ نفر به شهادت رسید. نقل شده که سیدالشهداء علیه‌السلام بر بالینش آمده و برایش دعا فرمودند: 💠 «اَللّهُمَّ بَیِّض وَجهَهُ وَ طَیِّب ریحَهُ وَ احشُرهُ مَعَ الأبرارِ وَ عَرِّف بَینَهُ و بَینَ مُحمدٍ و آلِ مُحمدٍ» خدایا! رویش را سفید و بویش را خوش گردان و با نیکان محشور کن و با محمد و آل محمد آشنا ساز. 🔸علامه مجلسی روایتی را از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده که بدن وی پس از ده روز از دفن شهدای کربلا پیدا شده و بوی عطر از آن به مشام می‌رسید. پیکر او همراه دیگر شهدا پایین پای امام حسین علیه السلام به خاک سپرده شد. در #زیارت_ناحیه_مقدسه به این سرباز فداکار سیاه پوست نورانی چنین سلام داده شده است: «اَلسَّلامُ عَلی جُونِ بْنِ حَرِی مَوْلی اَبی‌ذَرِ الْغَفّارِی». 📗مثير الأحزان ص۴۷ 📗اللهوف ص۶۴ 📗تسلية المجالس ج۲ ص۲۹۲ 📗العوالم ج١٧ ص۲۶۶ 📗بحارالانوار ج۴۵ ص۲۳ @Yaranmontazer