#آیات_تفکر_تعقول📗 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ ﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی سوگند به ستاره هنگامی که [برای غروب کردن در کرانه افق] افتد؛ (۱) مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ ﴿٢﴾ که هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و [در ایمان و اعتقادش از راه راست] خطا نرفته؛ …. (۲) وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ ﴿٣﴾ و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید. (۳) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ ﴿٤﴾ گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می شود، نیست. (۴) عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ ﴿٥﴾ [فرشته] بسیار نیرومند به او تعلیم داده است. (۵) ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ ﴿٦﴾ [همان که] دارای درایت و توانمندی شگفتی است، پس [به آنچه که مأمور انجامش می باشد] مسلط و چیره است. (۶) وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ ﴿٧﴾ در حالی که در افق اعلا بود. (۷) ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ﴿٨﴾ سپس نزدیک رفت و نزدیک تر شد (۸) فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ ﴿٩﴾ پس [فاصله اش با پیامبر] به اندازه فاصله دو کمان گشت یا نزدیک تر شد. (۹) فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ ﴿١٠﴾ آن گاه به بنده اش آنچه را باید وحی می کرد، وحی کرد. (۱۰) مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ ﴿١١﴾ آنچه را دل [پیامبر] دید [به پیامبر] دروغ نگفت [تا او را درباره حقیقت فرشته وحی به وهم و خیال اندازد، بلکه به حضور و شهودش یقین کامل داشت.] (۱۱) أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ ﴿١٢﴾ آیا در آنچه [به حقیقت] می بینید با او به سختی مجادله و ستیزه می کنید؟ (۱۲) وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ ﴿١٣﴾ ﴿١٣﴾ و بی تردید یک بار دیگر هم او را دیده است (۱۳) #سوره_نجم @Yaranmontazer

#آیات_تفکر_تعقول📗 وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ ﴿١٣﴾ ﴿١٣﴾ و بی تردید یک بار دیگر هم او را دیده است (۱۳) عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ ﴿١٤﴾ ﴿١٤﴾ نزد سدره المنتهی، (۱۴) عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ ﴿١٥﴾ ﴿١٥﴾ در آنجا که جنت الماوی است. (۱۵) إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ ﴿١٦﴾ ﴿١٦﴾ آن گاه که سدره را احاطه کرده بود آنچه [از فرشتگان، نور و زیبایی] احاطه کرده بود. (۱۶) مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ ﴿١٧﴾ ﴿١٧﴾ دیده [پیامبر آنچه را دید] بر غیر حقیقت و به خطا ندید و از مرز دیدن حقیقت هم درنگذشت. (۱۷) لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ ﴿١٨﴾ ﴿١٨﴾ به راستی که بخشی از نشانه های بسیار بزرگ پروردگارش را دید. (۱۸) أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ ﴿١٩﴾ ﴿١٩﴾ پس به من از لات و عزّی [دو بت خویش] خبر دهید (۱۹) وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ ﴿٢٠﴾ ﴿٢٠﴾ و منات، سومین [بت] دیگرتان [که شما آنها را تمثال فرشتگانی به عنوان دختران خدا می پندارید،] (۲۰) أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنْثَىٰ ﴿٢١﴾ ﴿٢١﴾ آیا [به پندار شما] ویژه شما پسر و ویژه او دختر است؟! (۲۱) تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ ﴿٢٢﴾ ﴿٢٢﴾ در این صورت این تقسیمی ظالمانه است. (۲۲) #سوره_نجم @Yaranmontazer