#شعر_احمد_شاملود #غم_نان_اگر_بگذارد دست‌های گرم تو کودکان توأمان آغوش خویش سخن‌ها می‌توانم گفت غم نان اگر بگذارد نغمه در نغمه درافکنده ای مسیح مادر، ای خورشید از مهربانی بی‌دریغ جان‌ات با چنگ تمامی‌ناپذیر تو سرودها می‌توانم کرد غم نان اگر بگذارد رنگ‌ها در رنگ‌ها دویده از رنگین‌کمان بهاری تو که سراپرده در این باغ خزان رسیده برافراشته است نقش‌ها می‌توانم زد غم نان اگر بگذارد. چشمه‌ساری در دل و آبشاری در کف آفتابی در نگاه و فرشته‌یی در پیراهن از انسانی که تویی قصه‌ها می‌توانم کرد غم نان اگر بگذارد @Yaranmontazer