در دبستانی، معلمی به بچه ها گفت آرزوهاشونو بنویسن . اون نوشته های بچه ها رو جمع کرد و به خانه برد 💒🗒 یکی از برگه‌ها؛معلم رو خیلی متاثر کرد😢 . در همون اثنای خوندن بود که همسرش وارد شدودید که اشک  از چشمای  خانمش جاری شد😭 پرسید، چی شده؟ چرا اینقدر ناراحتی ؟😳 زن جواب داد، این انشا را بخوان؛ امروز یکی از شاگردانم نوشته.  گفتم آرزوهایشان را بنویسند و اون اینجوری نوشته . مرد کاغذ را برداشت و خواند.📃 متن انشا اینگونه بود: "خدایا🤲، می‌خواهم آرزویی داشته باشم که مثل همیشه نباشد؛ مخصوص است. می‌خواهم که مرا به گوشی موبایل تبدیل کنی.📱 می‌خواهم که جایش را بگیرم.   می‌خواهم که جایی مخصوص خودم داشته باشم و خانواده‌ام اطراف من حلقه بزنند. می‌خواهم وقتی که حرف می‌زنم مرا جدّی بگیرند؛ می‌خواهم که مرکز توجّه باشم و بی آن که سؤالی بپرسند یا حرفم را قطع کنند بگذارند حرفم را بزنم.  دلم می‌خواهد همانطور که وقتی گوشی خراب است، به آن می‌رسند؛ به من هم برسند و توجّه کنند.  دلم می‌خواهد پدرم، وقتی از سر کار برمی‌گردد، حتّی وقتی که خسته است، قدری با من باشد.  و مادرم، وقتی غمگین و ناراحت است، به جای بی‌توجّهی، به سوی من بیاید.  و دوست دارم، برادرانم برای این که با من باشند با یکدیگر دعوا کنند👬 ... دوست دارم خانواده هر از گاهی همه چیز را کنار بگذارند و فقط وقتشان را با من بگذرانند.  و نکتۀ آخر که اهمّیتش کمتر از بقیه نیست این که مرا گوشی موبایلی کن تا بتوانم آنها را خوشحال و سرگرم کنم.  خدایا، فکر نکنم زیاد چیزی از تو خواسته باشم.  فقط دوست دارم مثل موبایل زندگی کنم." انشا به پایان رسید. مرد نگاهی به همسرش کرد و گفت، "عجب پدر و مادر وحشتناکی‌اند!😱 زن سرش را بالا گرفت و گفت: این انشا را دخترمان نوشته است !😓😞 #یک_جرعه_تفکر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #لطفا_برای_فرج_دعاکنید #عزیزم حسین @pleaseforvulva