گویند عـلی مـی‌زده صـد وصـله به کفشـش ای کـٰاش دل خستـه مـا کفــش عـــلی بـود .... 🌴🕯🌴

گرچه گاهی تندبادی شاخه‌ای را هم شکست! سرو می‌ماند ولی طوفان به پایان می‌رسد... #فاضل_نظری 🌴🕯🌴

چراغ از خنده ات گيرم كه راهِ صبح بگشايم ... #حسین_منزوی

من که در تُنگ برای تو تماشا دارم با چه رویی بنویسم؛ غمِ دریا دارم #فاضل_نظری 🌴🕯🌴

اونجا که شهریار میگه : "طفل بودم، دزدکی پیر و علیلم ساختند... " مصداق همون موهای سفیدِ ما تو اوج جوونیه 🌴🕯🌴

#ارسالی دمی با دوست به سر بردن دو صد دنیا بها دارد خوشا آن کس که در دنیا رفیق با وفا دارد 🌴🕯🌴

ریخته بال و پرم همچو درختی که خزان... زرد کرده است ز غم برگ بهاری اش را " #عاصی" 🌴🕯🌴

تمام مهربانان را به خود نامهربان کردم به امیدی که سازم مهربان،نامهربانی را هاتف اصفهان🌴🕯🌴

تا غمت خار گلو هست گلوبند چرا؟ مژگان عباسلو 🌴🕯🌴

هزار مرتبه بدتر ز دشمن است آن دوست که ترک دوست به هنگام بی‌نوایی کرد ‌صائب تبریزی 🌴🕯🌴

"در درونِ شهرِ کوران، دردها دارم ز بینایی" 📆 ۲۱ آبان ماه زادروز علی اسفندیاری مشهور به #نیما_یوشیج، پدر شعر نوی فارسی 🌴🕯🌴

جز من شوریده را که چاره نیست بایدم تا زنده ام در درد زیست عاشقم من ، عاشقم من ، عاشقم عاشقی را لازم آید درد و غم راست گویند این که : من دیوانه ام در پی اوهام یا افسانه ام زان که بر ضد جهان گویم سخن یا جهان دیوانه باشد یا که من #نیما_یوشیج 🌴🕯🌴

مانده از شب های دورادور، بر مسیر خامُش جنگل، سنگچینی، از اجاقی خُرد، اندرو خاکسترِ سَردی. همچنان کاندر غبار اندودۀ اندیشه‌های من ملال‌انگیز، طرح تصویری، در آن هر چیز، داستانی حاصلش دردی. روز شیرینم که با من آتشی داشت، نقش ناهمرنگ گردیده، سرد گشته، سنگ گردیده، با دم پاییز عمر من، کنایت از بهار روی زردی. همچنان که مانده از شب‌های دورادور، برمسیر خامُش جنگل، سنگچینی از اجاقی خُرد، اندرو خاکستر سردی. #نیما_یوشیج 🌴🕯🌴

‌ دیدمش گفتم منم ! نشناخت او... #نيما_يوشيج 🌴🕯🌴

وقتی نیستی، مشامم گاه و بی‌گاه پر از هوای بوییدن تو می‌شود... #پژمان_الماسی_نیا

باران که می‌آید بیا من منتظر هستم بعد از تو جای من میان قلب پاییز است #مستان 🌴🕯🌴

من جزیی از توام، دیگر نه زمان و نه مرگ هیچ یک عطش مرا از سرچشمه ی وجود و خیالت بی نیاز نمیکند... #احمد_شاملو