✿❀رمان
#واقعی
✿❀
#زندگینامہ_شہیدایوب_بلندے
✿❀نیمہ ݐــنہان ماه ۱۵
✿❀قسمت
#سی_وسوم
برای هدی
#جشن_عبادت مفصلی گرفتیم، با شصت هفتاد تا
#مهمان.
#مولودی_خوان هم دعوت کردیم،...
ایوب به
#بهانه جشن تکلیف هدی
#تلویزیون_نو خرید.
میخواست این جشن همیشه در
#ذهن هدی بماند.
کم تر پیش می آمد ایوب سر مسائل
#دینی عصبی شود، مگر وقتی که کسی از روی
#عمد اعتقادات دانشجوها را زیر سوال می برد.
مثل آن استادی که سر کلاس، محبت داشتن مردم به
#امام_حسین و ایام
#محرم را محبت بی ریشه ای معرفی کرد.
ایوب
#دادوبیداد راه انداخت و کار را تا کمیته انضباطی هم کشاند.
از استاد تا باغبان دانشگاه ایوب را می شناختند...
با همه احوال پرسی می کرد، پی گیر مشکلات
#مالی آنها می شد. بیشتر از این دلش می تپید برای سر و سامان دادن به
#زندگی دانشجوها.
#واسطه_آشنایی چند نفر از دختر پسرهای دانشکده با هم شده بود.
#خانه ما یا محل
#خواستگاری های اولیه بود یا محل
#آشتی دادن زن و شوهرها.
کفش های پشت در برای صاحب خانه بهانه شده بود. می گفت:
_"من خانه را به شما اجاره دادم، نه این همه آدم"
بالاخره جوابمان کرد.
با وضعیتی که ایوب داشت نمی توانست راه بیفتد و دنبال خانه بگردد.
کار خودم بود. چیزی هم به
#کنکور_کارشناسی نمانده بود.
شهیده و زهرا کتاب های درسی را که یازده سال از آنها دور بودم، بخش بخش کرده بودند.
#جزوه های کوچکم را دستم می گرفتم و در فاصله ی این بنگاه تا آن بنگاه درس
#می_خواندم.
ادامـہ‌دارد . . .
بہ‌روایــت✍🏻«همسرشہــــــیدبلنـدۍشهلاقیـاثوند🌿»
