. #نصائح_الطلاب (۱۰) مرجع عالیقدر مرحوم آیت الله شیخ لطف الله صافی گلپایگانی می فرماید : مرحوم آیت الله بروجردی یک روز سر درس فرمود : یک عده از طلاب و مبلغین اسلامی مرتب سؤالاتی از من می‌کنند ، امروز می‌خواهم جواب دهم . سؤال می‌کنند ما چه وقت به مقصد می‌رسیم ؟ ‌از وقتی که طلبه می‌شویم تا چه زمانی باید تلاش و کوشش کنیم تا به نتیجه و مقصد برسیم ؟‌ و از کجا بفهمیم که به مقصد رسیده‌ایم یا نه ؟‌ مرحوم آیت الله بروجردی در پاسخ فرمودند : همه محصلین علوم دینی و همه مبلغین و مروجین شریعت نبوی باید بدانند که اگر برای دنیا و رسیدن به زخارف مادی دنیا به حوزه و سلک روحانیت آمده‌اند ، هیچ گاه به مقصد نمی‌رسند ، و از اول اشتباه کرده‌اند و باید تغییر مسیر دهند . این راه ، راهی نیست که انسان را به مادیات دنیا برساند ، مادیات هم انسان را به رشد و پیشرفت واقعی نمی‌رساند . اگر برای خدا و انجام وظیفه و رسیدن به مقام قرب ربوبی به این مسیر آمده‌اند ، بدانند که از روز اول که وارد شده‌اند به مقصد رسیده‌اند ، و هر روزی که می‌گذرد در مقصد سپری می‌شود . 📗 ماهنامه بصائر ، سال دوم ، شماره ۱۴ و ۱۵ . #طباطبائی_بروجردی

#نصائح_الطلاب ( استاد جلال الدین همایى در باره آیت الله سید محمدباقر درچه ای مى گوید : «اگر احیاناً لقمه اى شبهه ناک خورده بود ، بر فور انگشت در گلو مى کرد و همه را بر مى آورد . و این حالت را مخصوصاً خود یک بار به رأى العین دیدم . ماجرا از این قرار بود : یکى از بازرگانان ثروتمند ، آن بزرگوار را با چند تن از علما و طلاب دعوت کرده بود . سفره اى گسترده بود . از غذاهاى متنوع با انواع تکلّف و تنوق . آن مرحوم به عادت همیشگى مقدار کمى غذا تناول کرد . پس از آن که دست و دهان ها شسته شد ، میزبان قباله اى را مشتمل بر مسأله اى که به فتواى سید حرام بود براى امضا حضور آن مرد روحانى آورد . وى دانست که آن میهمانى مقدمه اى براى امضا این سند بوده و شبهه رشوه داشته است ، رنگش تغییر کرد و تنش به لرزه افتاد و فرمود : من به تو چه بدى کرده بودم که این زقوم را به حلق من کردى ؟ چرا این نوشته را پیش از ناهار نیاوردى تا دست به این غذا آلوده نکنم ؟ بس آشفته حال برخاست و دوان دوان به مدرسه آمد ، و کنار باغچه مدرسه مقابل حجره اش نشست ، و با انگشت به حلق فرو کرد و همه را استفراغ کرد ، و پس از آن نفس راحتى کشید».