#رسیدگی_به_مادر همه مادر را دوست داشتند و مادر هم به همه فرزندان محبت می کرد اما ارتباط علی عباس با مادر گونه ای دیگر بود. علی عباس به مدرسه می رفت و پس از درس خواندن و مطالعه ی روزانه در کارای منزل به مادر کمک می کرد. مادر بیشتر از همه به علی عباس وابسته شده بود، در نتیجه رابطه ی خاص و صمیمیت بیشتری بین آنها بود. اخلاق و روحیات علی عباس به گونه ای بود که هر شخصیتی در اولین برخورد شیفته ی او می شد. ایشان برای رسیدگی به پدر و مادر خیلی وقت می گذاشت. این رابطه و صمیمیت ادامه داشت تا اینکه مادر یک باره مریض شد. بیماری مادر طولانی شد و معالجات ادامه داشت ولی نتیجه درمان خوبی را نشان نمی داد. تا اینکه در یکی از روزهای اردیبهشت سال 61 اتفاقی که همه را نگران کرده بود رخ داد و مادر چشم از جهان گشود و بار سفر را بست. بعد از درگذشت مادر زحمت مراقبت از برادرهای کوچک بر گردن علی عباس افتاد. در کنار همراهی با پدر، انجام کارهای خانه و ...علی عباس همواره درسش را ادامه داد و سنگر علم و دانش را با موفقیت پشت سر می گذاشت.