🌱علم و فکر غذای روح است. 🌾آدمی باید به همان اندازه که درباره معاش خود فکر می‌کند درباره غذای روح خود نیز بیندیشد و همان مقدار مراقبتی که در غذاهای جسمی لازم و ضروری است، در غذاهای روحی نیز لازم و ضروری است. 📜حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: چرا مردم اگر در شب تاریک آنها را بر سر سفره‏ ای بنشانند، تا چراغ را روشن نکنند دست به غذا دراز نمی‌کنند و اما اگر بر سر سفره فکری بنشینند هیچ در اندیشه نمی‌شوند که چراغ عقل را روشن کنند تا با چشم بصیرت ببینند این غذای روحی که وارد روحشان می‌شود چه نوع غذایی است؟. ✅همان طوری که غذاهای جسمانی بعضی مقوّی و بعضی ضعف‏ آور است، بعضی نشاط انگیز و بعضی سستی‏ آور و بی‏حال کننده است، بعضی موجب سلامت و بعضی مسموم کننده است، غذاهای فکری نیز همین‌طور است. 💻تعلیماتی که آدمی فرا می‌گیرد و کتاب‌هایی که مطالعه می‌کند 📖و مقالاتی که می‌خواند 🗞و سخنرانیهایی که گوش می‌کند🎧 از لحاظ اثر همه یکسان نیستند؛ بعضی‏ها راستی فکر و اراده را قوّت می‏بخشد و بعضی یأس و نومیدی می‏بخشد. بعضی از تعلیمات است که آدمی را به حیات و زندگی و نظام آفرینش خوشبین می‌کند. تعلیمات دینی اگر به صورت درستی آموخته شود ارزش حیات و زندگی و هدف آن را بالا می‌برد و نظام آفرینش را محبوب و دوست داشتنی می‌کند، آدمی را به سرنوشت دیگران علاقه مند می‌سازد، و اما بعضی تعلیمات دیگر است که حیات و زندگی را در نظر انسان بیهوده و بی‏ هدف و خلقت را عَبَث معرفی می‌کند، روحیه آدمی را نسبت به همه چیز و همه کس حتی نسبت به خودش بدبین می‏نماید. تعلیمات بسیاری از افرادی که خودشان روحیه ضددینی دارند همین اثر را دارد. 📚 استاد مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ج ۱، ص۲۱۶_۲۱۵ #متن_نوشت #علم_و_فکر #غذای_روح 🆔️ @zendegi_filsofaneh

🔰درد و رنج مقدس 💢در ادبیات ما گاهی می‌بینیم از درد و غم و سوز و گداز ستایش شده در مقابل بی دردی و لختی و افسردگی: هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست دل افسرده غیر از آب و گِل نیست ✅حقیقت همین است که آسایش ناشی از درک نکردن هرگز مطلوب یک انسان که واقعاً انسان باشد نیست. مثلاً بعضی افراد هرچند ذلیل و خوار و زبون باشند احساس رنج نمی‌کنند، فشار تملّق و چاپلوسی را احساس نمی‌کنند، سنگینی محکوم بودن را احساس نمی‌کنند، درد دیگران را احساس نمی‌کنند، شریک غم آنها نیستند. حالا آیا آن کسی که اینها را حس می‌کند حاضر است یک معامله بکند و آن حساسیت خود را با این آسایش و لختی این طرف معاوضه کند؟ البته نه. آن که این فشارها را حس نمی‌کند انسان نیست. به قول سعدی: تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی 🔘انسانِ کامل انساندوست است، در رنج و غم دیگران شریک است، می‌خواهد خودش را به هلاکت برساند به خاطر آنکه چرا مردم گمراه و بیچاره و بدبختند: 🔻فَلَعَلَّک باخِعٌ نَفْسَک عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا اَلْحَدِیثِ أَسَفاً(کهف/۶) خطاب به رسول اکرم است، می‌فرماید: شاید تو از غصۀ اینکه اینها در گمراهی باقی بمانند می‌خواهی خودت را تلف کنی 🔶️حالا حساب بکنیم ببینیم خوب است انسان این امور را حس نکند و درک نکند تا در خوشی و آسایش باشد و یا آنکه خوب است حس کند و درک نماید و رنج ببرد. این درد و این رنج هزار بار بر آن آسایش ترجیح دارد. بعضی آرزوها هست که آرزوی مقدس است، بعضی از دردها و رنجها هم هست که محبوب و مقدس و قابل احترام است و انسانیت انسان وابسته به آنهاست. آن رنجی است که برای خلق خدا و به خاطر آنها باشد، رنجی است که از حساس بودن و درّاک بودن باشد. 🔷️درست است که خود آدم احمق آن منظرۀ زشت جهالت و لختی و بی حسی را درک نمی‌کند، ولی آن که از نعمت ضمیر درّاک و حساس برخوردار است خوب می‌فهمد که سوختن در آتشِ فهمیدن، هزار بار بر آسایش لختی و جهالت ترجیح دارد. 📚 استاد مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ج ۱، ص۲۳۸_۲۳۶ #متن_نوشت #درد_مقدس #درّاک_بودن 🍁@zendegi_filsofaneh🍁

#عکس_نوشت #شعر #مولانا 🍁@zendegi_filsofaneh🍁

🔻قرآن کریم چند خصلت برای منافقین ذکر کرده است: 1️⃣منافقین مردمان متظاهری هستند؛ که تظاهر اصولًا از مشخصات منافق است به طوری که منافق از مؤمن بیشتر اظهار ایمان می‌کند. 2️⃣آنان نیرنگ‌‏بازند، حقّه‏‌باز و فریبکارند، که باز این خصلت از صفات ویژه آنان است. 3️⃣اینان مبتلا به یک بیماری روانی و روحی هستند که می‌خواهند با این‏گونه اعمال آن عقده‌های درونی را شفا بدهند و حال اینکه برعکس بر عقده‌های دلشان و بیماری روحشان دائماً افزوده می‌شود. 4️⃣امر چنان بر آنان مشتبه شده است که حتی خودشان هم خیال می‌کنند که کارهایشان در راه اصلاح جامعه است؛ یعنی بر تباهکاری و اخلالگری خودشان لباس اصلاح پوشانده‌‏اند و خودشان هم باور کرده‌اند. 5️⃣اینان خودْ مردم سفیه و احمقی هستند و دیگران را سفیه می‏‌پندارند. 6️⃣دوچهره هستند و یکی از مظاهر دوچهرگی‏شان این است که در این مجلس به گونه‌ای سخن می‌گویند و وقتی به مجلس دیگر می‌روند درست ضد آن را بر زبان می‌‏رانند 📚 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج ۲، ص ۹۲_۹۱ #متن_نوشت #ویژگی_های_منافق 🆔️ @zendegi_filsofaneh

به کسانی که دوستشان دارید❤ یاد امام زمان هدیه دهید🎁 #عکس_نوشت 🍁@zendegi_filsofaneh🍁

🌻بشتاب ای منجی عالم🍁 🍁 بشتاب ای روح عدالت🌻 🌻بشتاب ای نور الهی🍁 🍁به جهان کفر و ضلالت🌻 #پادکست_اکولایزر 🆔️ @zendegi_filsofaneh

💢عالی ترین درجه وجودی انسان وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ(بقره/۸۷) به حضرت عیسی غیر از علم و حکمت، روح القُدُس داده شد. روح القدس یعنی روحی که مقدس و پاک است. حال جبرئیل می تواند مصداقی از روح القدس باشد چنانکه انسان کامل هم مصداق آن است 🔘بحث از روح القُدُس: انسان بیش از یک روح ندارد و هر چه در انسان است به منزله قوای این روح است. اما این روح درجاتی دارد که می تواند طی کند. 🔺۱. گاهی این روح در حد نفس نباتی است و تنها به فکر رشد کردن یعنی خوردن و پوشیدن است مانند کودکان نوزاد که میشود نبات و گیاه بالفعل و حیوان بالقوه. 🔺۲. اگر از این مرحله گذشت و مسایل عاطفی و اجتماعی و خدمات به دیگران برایش مطرح شد میشود حیوان بالفعل و انسان بالقوه. 🔺۳. اگر از این مرحله هم گذشت و برایش مسایل عقلی، معارف الهی، ایثار و گذشت و عدل مطرح شد آنگاه وارد حوزه انسانیت شده است. برای این انسان دیگر فرقی نیست و همه را انسان گویند و این تا مرز رسیدن به اوصاف الهی، هیچ مرزی ندارد و انسان می تواند مرتبا در انسانیت، بالاتر رود. ✔این درجات را با نام ارواح گوناگون می نامند و آن درجه عالی را روح القدس گویند نه اینکه این یک روح جداگانه ای از روح انسانی باشد که گاهی بر انسان نازل شود بلکه انسان خودش می تواند با آن روح مقدس مرتبط شود و حتی از جبرییل هم بگذرد. اینها درجات وجودی انسان است نه اینکه انسان دارای چند روح جداگانه باشد لذا خداوند به حضرت عیسی، روحی داده بود که مقدس و مبرای از هر نقص و گناه و فراموشی و خطا و جهل بود. 📚تفسیر علامه جوادی آملی #متن_نوشت #درجات_وجودی_انسان #روح_القُدُس 🆔️ @zendegi_filsofaneh

🤲خدایا ! بیامرز برایم گناهانی که بلا را نازل می کند #عکس_نوشت #فرازی_از_دعای_کمیل 🆔️ @zendegi_filsofaneh

#عکس_نوشت #یاد_خدا 🍁@zendegi_filsofaneh🍁

💢انسان، طالب کمال مطلق ‌ 🔘نکته‌ای را می‌گویند و آن این است: «انسان همیشه طالب آن چیزی است که ندارد» و این خیلی عجیب است. هرچیزی را تا ندارد خواهان آن است. وقتی همان چیز را دارا شد، دلزدگی برایش پیدا می‌شود، چرا؟ افلاطون می‌گوید: انسان هر معشوقی که دارد، ابتدا با یک جذبه و عشق و ولع فراوان به سوی او می‌رود. ولی همینکه به وصال رسید، عشق در آنجا دفن می‌شود. وصال مدفن عشق است و آغاز دلزدگی. ⭕چرا این‌طور است؟ این مسئله‌ یک امر غیرطبیعی و غیرمنطقی به نظر می‌رسد که در طبیعتِ یک موجود، میل به چیزی وجود داشته باشد ولی وقتی به آن برسد، خواهان آن نباشد و آن را از خود طرد کند ✔اما آنهایی که دقیقتر در این مسئله‌ فکر کرده‌اند آن را حل کرده‌اند، گفته‌اند: مسئله‌ این است که انسان آنچنان موجودی است که نمی‌تواند عاشق «محدود» باشد، نمی‌تواند عاشق فانی باشد، نمی‌تواند عاشق شیئی باشد که به زمان و مکان محدود است. انسان عاشق کمال مطلق است و عاشق هیچ چیز دیگری نیست؛ یعنی عاشق ذات حق است، عاشق خداست. همان کسی که منکر خداست، عاشق خداست. حتی منکرین خدا، نمی‌دانند که در عمق فطرت خود عاشق کمال مطلق‌اند ولی راه را گم کرده‌اند، معشوق را گم کرده‌اند. 🔶️محیی الدین عربی می‌گوید: «ما احَبَّ احَدٌ غَیرَ خالِقِهِ» هیچ انسانی غیر از خدای خودش را دوست نداشته است و هنوز در دنیا یک نفر پیدا نشده که غیر خدا را دوست داشته باشد. «وَ لکنَّهُ تَعالَی احْتَجَبَ تَحْتَ اسْمِ زَینَبَ وَ سُعادَ وَ هِنْدٍ وَ غَیرِ ذلِک» لکن خدای متعال در زیر این نامها پنهان شده است‌. مجنون خیال می‌کند که عاشق لیلی است؛ او از عمق فطرت و وجدان خودش بی‌خبر است. ⬅️لهذا محیی الدین می‌گوید: پیغمبران نیآمده‌اند که عشق خدا و عبادت خدا را به بندگان یاد دهند، این فطری هر انسانی است، بلکه آمده‌اند که راههای کج و راست را نشان دهند؛ آمده‌اند بگویندای انسان! تو عاشق کمال مطلقی، خیال می‌کنی که پول برای تو کمال مطلق است، خیال می‌کنی که جاه برای تو کمال مطلق است، خیال می‌کنی که زن برای تو کمال مطلق است؛ تو چیزی غیر از کمال مطلق را نمی‌خواهی ولی اشتباه می‌کنی؛ پیامبران آمده‌اند که انسان را از اشتباه بیرون بیاورند. ✅درد انسان آن درد خدایی است که اگر پرده‌های اشتباه از جلو چشمش کنار رود و معشوق خود را پیدا کند، به صورت همان عبادتهای عاشقانه‌ای در می‌آید که‌ در حضرت علی علیه السلام سراغ داریم. 📚 استاد مطهری، انسان کامل، ص۸۲_۸۰ #متن_نوشت #عشق_به_کمال_مطلق #رجوع_به_فطرت 🆔️ @zendegi_filsofaneh