#رمان_مدافع_عشق_قسمت44 نمیخوام‌هیچی بشنوم...هیچی!!زنگ‌تلفن قطع‌میشودودوباره مخاطب‌سمج‌شانسش راامتحان میکندعصـبی‌اه‌کشیده و بلندی میگویم وبه‌اتاق‌فاطمه‌میروم.صفحه ی گوشیم روشن وخاموش‌میشودنگاهم به شماره ناشناس‌میفتد...تماس‌راردمیکنم "بروبابا"..کمترازچندثانیه‌میگذردکه‌دوبارههمان‌شماره‌روی‌صفحه‌ظاهرمیشود."اه!! چقدرسیرسش"!بخش سبزروی صفحه‌را سمت‌تصویرتلفن میکشم _بله؟؟ _سلام‌زن داداش! با تردیدمیپرسم _اقا سجاد؟ _بله خودم هستم... خوب هستید؟ دلم میخواهدفریادبزنم خوب نیستم!!... اما اکـتفا میکنم به‌یک کلمه _خوبم!! _میخوام‌ببینمتون! متعجب‌درحالیکه‌دنبال‌جواب‌برای‌چند سوال‌میگردم‌جواب‌میدهم _چیزی شده؟؟ _نه! اتفاق خاصی نیست... "نیست؟پس چرا صدایش میلرزید" _مطمئنید؟.... من الان خونه خودتونم! _جدی؟؟؟.. تاپنج دقیقه‌دیگه‌میرسم _میشه‌یکم از کارتون رو بگید _نه!...میام میگم فعلا یاعلی زن داداش وپیش‌ازانکه جوابی بدم.بوقِ‌اشغال در گوشم میپیچد..."انقدر تعجب‌کرده بودم‌که‌وقت‌نشدبپرسم شمارمواز کجا اورده"!بافکراینکه‌الان‌میرسدبه‌طبقه‌پایین میروم.حسین‌اقاباهیجان‌علی‌اصغرراکول کرده‌ودرحیاط‌میدودهرزگاهی‌هم‌ازکمردردناله‌میکندبه حیاط میرومو سلام‌نسبتا بلندی‌به‌پدرت‌میکنم‌می‌ایستدوگرم‌بالبخندوتکان‌سرجوابم را میدهد.زهراخانوم روی تخت‌نشسته‌وهندونه‌ی‌بزرگی‌راقاچ‌میدهد. مراکه‌میبیندمیخندد و میگوید _بیا مادر! بیا شام حاضریه!! گوشه‌لبم را بجای لبخندکج میکنم. فاطمه‌هم کنارش‌قالب‌های‌کوچک‌پنیررادر پیش‌دستی‌میگذاردزنگ‌درخانه‌زده‌میشود._من باز میکنم این رادر حالی میگویم که چادرم‌را روی سرم‌میندازم. حتم دارم سجاداست. ولی باز میپرسم _کیه؟ _منم...! خودش‌است!در را باز میکنم.چهره‌ی اشفته‌وموهای‌بهم ریخته...وحشت‌زده میپرسم _چی شده؟ اهسته‌میگوید _هیچی!خیلی طبیعی بریدتو خونه... قلبم‌می‌ایستدتنهاچیزی‌که‌به‌ذهنم‌میرسد.. _علی!!؟؟؟... علی چیزیش شده؟ دستی به‌لب‌وریشش میکشد... _نه! برید... پاهایم‌رابسختی‌روی زمین‌میکشم وسعی میکنم‌عادی‌رفتارکنم. حسین اقا میپرسد _کیه‌بابا؟؟.. _اقا سجاد! و پشت‌بندحرفم سجادوارد حیاط‌میشود. سلام‌علیکی‌گرم‌میکندوسمت‌خانه‌میرود. باچشم‌اشاره‌میکندبیا..."پشت‌سرش‌برم‌که خیلی‌ضایع‌است"!به‌اطراف‌نگاه میکنم... چیزی به سرم‌میزند _مامان زهرا!؟...اب اوردید؟ فاطمه چپ‌چپ‌نگاهم میکند _اب بعدنون پنیر؟ _خب‌پس شربت! زهراخانوم میگوید _اره!شربت‌ابلیمو میچسبه...بیابشین برم‌درست‌کنم. ازفرصت‌استفاده‌میکنم‌وسمت‌خانه‌میروم._نه‌بزاریدیکمم‌من‌دختری‌کنم‌واسه‌این‌ خونه _خداحفظت کنه! درراهرومی‌ایستم وبه‌هال سرک‌میکشم. سجادروی مبل نشسته‌وپای‌چپش‌رابا استرس‌تکان میدهد _بیایداینجا... نگاهش درتاریکی برق میزندبلندمیشود ودنبالم به‌اشپزخانه‌می‌ایدیک پارچ‌از کابینت‌برمیدارم _من‌تاشربت‌درست‌میکنم‌کارتون‌روبگید! وبعدانگارکه‌تازه‌متوجه‌چیزی‌شده‌باشم میپرسم _اصلن چرا نباید خانواده بفهمن؟ سمتم می اید،پارچ را ازدستم میگیرد و زل میزندبه صورتم!! این اولین بار است‌که‌اینقدر راحت‌نگاهم میکند. _ راستش...اولن حلال کنیدمن‌قایمکی شماره‌شماره‌روامروزظهرازگوشی‌فاطمه‌ پیدا کردم....دومن فکر کردم شایدبهتره اول بشمابگم!... شاید خودعلی راضی ترباشه..اسمت‌راکه‌میگویددست‌هایم میلرزد.خیره به‌لبهایش منتظر میمانم _من خودم نمیدونم چجوری به‌مامان یا بابا بگم...حس کردم‌همسرازهمه‌نزدیک تره... طاقتم تمام‌میشود _میشه سریع‌بگید... سرش‌راپایین‌میندازدباانگشتان‌دستش‌ بازی‌میکند...یک‌لحظه‌نگاهم‌میکند..."خدایا چراگریه‌میکنه"...لبهایش‌بهم‌میخورد!... چندجمله‌رابهم‌قطار میکندکه‌فقط‌همین را میشنوم... _...امروز#خبرر رسید#علی...#شهید... و کلمه‌اخرش‌راخودم میگویم _شد! تمام‌بدنم‌یخ‌میزندسرم‌گیج‌ومقابل‌ چشمهایم سیاهی‌میرودبرای‌حفظ تعادل به‌کابینت‌ها تکیه‌میدهم‌احساس‌میکنم چیزی‌دروجودم مرد!نگاه اخرت!... جمله ی بی جوابت...پاهایم‌تـاب‌نمی‌اورد.روی‌زمین میفتم...میخنـدموبعـدمثل‌دیوانه‌هاخیره میشوم‌بـه‌نقطه‌ای‌دور...ودوباره‌میخندم... چیزی‌نمیفهمم..."دروغ‌میگه!!...توبرمیگردی!!...مگ من‌چندوقت....چندوقت...تورو داشتمت"..گفته‌بودی‌منتظریک‌خبرباشم... زیرلب‌باعجزمیگویم _خیلی بدی...خیلی! *** فضای‌سنگین‌وصدای‌گریه‌های‌بلندخواهرها و مادرت...و نوای جگرسوزی که‌مدام‌در قلبم میپیچد.. !این گل را به‌رسم‌هدیه تقدیم نگاهت‌کردیم حاشا اینکه‌از راه تو حتی لحظه‌ای برگردیم... #یازینب.... چه‌عجیب‌که‌خردشدم‌ازرفتنت..اما احساس‌غرورمیکنم‌ازینکه‌همسرمن انتخاب‌شده‌بود!جمعیت‌صلوات‌بلندی میفرستدودوستانت‌یک‌به‌یک‌واردمیشوند.همگی سربه‌زیراشک‌میریزند..نفراتی که‌اخرازهمه‌پشت‌سرشان‌می‌ایند...تورا روی شانه‌میکشند."دل دل میکنم علی !!دلم برای دیدن صورتت‌تنگ شده!" تورا برای من می‌اورند!در تابوتی‌که‌پرچم پ