eitaa logo
بصیرت
736 دنبال‌کننده
730 عکس
470 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
◼ مباحث معرفتی کربلا شناسی و عاشورا : استاد طاهرزاده / قسمت ۲ اوّلين برخورد اساسي با اسلام، برخورد است كه توسط امويانِ مجهّز به فرهنگ غربي شروع شد. فرزند فرهنگي است كه كينة عرب را با فرهنگ نيهيليستيِ اومانيستي رومي تركيب كرده و به مقابله مبنايي با تمام اسلام آمده است و اگر مي بينيد ضربه هاي مبنايي به اسلام خورده و مي خورد، از همين فرهنگ است و هنوز هم اين مقابله با همان هويّت خاص خود ادامه دارد.  اجازه دهيد متني را كه يادداشت كرده ام، بيان كنم و آن را مختصراً شرح دهم تا بهتر بتوان بحث را جمع بندي كرد، عرضم اين است كه:  انحراف از اينجا شروع شد كه امويانِ مجهز به فرهنگ غربيِ روُمي، به جنگ اسلام آمدند، هم كه فرهنگ رُم بر آن غلبه داشت، به جنگ اسلام آمد؛ معاويه فرزند فرهنگي است كه جاهليت عرب را با فرهنگ روُمي تركيب كرده و خود را در رويارويي با اساس اسلام قرار داده است.  در زمان حضرت علي(ع) مردم متوجّه عمق اي كه معاويه ايجاد كرده بود، نشدند و به همين جهت فكر مي كردند حساسيت حضرت، يك حساسيت افراطي است، و در زمان امام حسن(ع) هم مردم نتوانستند عمق فاجعه را بفهمند و لذا امام را تنها گذاشتند. و همين فرهنگ «امويِ روُمي» است كه امام حسين(ع) را شهيد مي كند.  اين چه فرهنگي است كه ظاهراً مي تواند علي(ع) و دو فرزندش را شكست دهد؟ فرهنگ ابوسفياني تا وقتي دست در دست فرهنگ رُومي ندارد شكست مي خورد، حتّي قلدريِ بني اميّه و يورش آنها به اسلام در زمان عثمان نتيجه نداد و كار به قتل عثمان كشيده وكلّ مملكت اسلامي متوجّه انحراف عثمان شد و با آن مقابله كرد و زمانه، زشتي حاكميّت اموي در زمان عثمان را شناخت. ولي همين امويان وقتي كه از طريق معاويه كه تركيب جاهليّت اموي و فرهنگ روُمي است به صحنه مي آيند، تعدادي از همان صحابه اي كه با عثمان مقابله مي كنند با معاويه از درسازش در مي آيند (كه البته نحوة سازش آنها هم ان شاء الله مورد بحث قرار مي گيرد).  پس عنايت داشته باشيد كه وقتي معاويه در شام آمد نه تنها با فكر غربي روُمي مقابله نكرد بلكه نسبت به آن حساس هم نبود، او همان روش قيصرها را پيشه كرد. «ابن منصور سرجون»، معاويه فردي است ولي با فرهنگ غربي و اين نمونه اي است از اين كه چگونه فرهنگ معاويه با فرهنگ رُمي تركيب مي شود.  ٫قصة ، قصة فرهنگ مقابله اسلام است با دشمن اصلي خودش در همة تاريخ، و اين دشمني، همان دشمني فرهنگ غربِ حسّ زده با اسلام است و امام معصوم است كه مي فهمد چگونه با آن فرهنگ مقابله كند. امروز هم در مقابله با يورش فرهنگي غرب هيچ راهي جز استفاده از حكمت و روش حسيني(ع) نداريم، و هر راه ديگري كه براي مقابله با دشمن انتخاب كنيم، نشناختن غرب و نشناختن حسين(ع) و است و غافل شدن از دشمني كه مانع اصلي به ثمر رسيدن تمدّن است. عمده آن است كه اولاً: دشمن را و توانايي هاي آن را درست بشناسيم. ثانياً: توان مقابله با آن را با آن همه چهره هاي متفاوتش، فقط و فقط در حكمت حسيني جستجو نماييم.  در نهضت مشروطه هم چنانچه ملاحظه بفرماييد، غرب گرايان مجلس را در دست گرفتند و شيخ فضل الله نوري (ره) را به شهادت رساندند و رضاخان را آوردند تا با كلّ دين مقابله كنند، اين است كه مي بينيد رضاخان با همه رياكاري هايي كه داشت و خود را عزادار امام حسين(ع) جا مي زند، آخرالامر با عزاداري امام حسين(ع) مقابله مي كند، چون خوب فهميده بود چگونه از طريق توانايي هاي حكمت حسيني با او مقابله مي شود.  مي خواهيم عرض كنيم توجّه به امام حسين(ع) يعني نفي خطرناك ترين حوزة فرهنگي امروز كه آن پوچ انگاري غرب است. اگر حقيقت نيهيليسم يا پوچ انگاري به خوبي روشن شود، آن وقت عظمت و توانايي حكمت حسيني در رويارويي با چنين فرهنگي به خوبي روشن مي گردد. در آن حالت است كه هم عمق خطر فهميده مي شود و هم امكان دفع آن درست ارزيابي مي شود. عرض ما در اين اين است كه تمام حيات شما - به عنوان ملت اسلام- به امام (ع) است و تمام دشمني شما در مقابله با امام حسين(ع) پيدا مي شود. انقلاب اسلامي با پيروز شد و ماه محرّم بود كه كار را يك سره كرد. «سوليوان» سفير در ايران (سال 57) مي گويد: «در ملاقاتي كه قبل از محرم آن سال با شاه داشتم، او گفت: اگر از امسال سالم بگذريم پيروز مي شويم»؛ چون شاه خودش را از ضربه پذير مي ديد.   🔷کانال با https://eitaa.com/joinchat/3657039929Cbe896bd592