#معماری_اسلامی "پیشوایان دین بنابر مصالح و منافعی خواسته اند از شستشوی دهان در فضای توالت پرهیز شود. از این رو احتیاط آن است که حتی الامکان از نصب دستشویی در فضای داخل توالت پرهیز شود و اگر امکان جداسازی آن به طور مطلق وجود ندارد دست کم در یک فضای جانبی ساخته شود. البته از یک جهت دیگر نیز جداسازی دستشویی از توالت مناسب ومطلوب است . خواهیم گفت که از نظر شرع بهتر است آب وضو و غسل در چاه دیگری غیر از چاه توالت ریخته شود. رعایت این نکته طبعاً مستلزم جداکردن دستشویی از توالت است." @Zistshahr_kerman

#معماری_اسلامی محل احداث توالت توصیه شده است که در نقطه ای پنهان در منزل باشد. امروزه رسم بر این است که توالت را در حال یا راهرو در کنار نشیمن یا محل رفت و آمد و محل دید افراد می سازند. حال آنکه آداب اسلامی اقتضا می کند که توالت را در جایی ساخته شود که کمترین ارتباط بصری را با اشخاص داشته باشد. این امر فواید چندی از جهات اخلاقی، روحی، اجتماعی و بهداشتی دارد که پوشیده نیست. در گذشته توالت را بیشتر در حیاط خانه در گوشه ای پنهان و دور افتاده می ساختند که دقیقاً برخاسته از همین دستور شرعی بوده است.البته معنای این دستور لزوماً این نیست که توالت در خارج از ساختمان تعبیه شود، وجود توالت در داخل ساختمان ، به ویژه در بسیاری مناطق، ضروری است. به هر حال با ابتکار معماران می توان قسمتی از ساختمان را به توالت اختصاص داد که علاوه بر مستور بودن، جنبه های بهداشتی نیز رعایت شود. @Zistshahr_kerman