-

[انبار خاطرات ] بر روی ساحل ِماسه ای ِ آغشته به صدف های سفید و براق نشسته ام و در حال جدا کردن صدف های متفاوت هستم . هر صدف را که بر می دارم مرا یاد خاطره ای می اندازد ، صدف ها را در سطلی میریزم و آن سطل می شود : انبار خاطرات . انگار درون هر صدف رازی از من نهفته است ‌‌.. صدف هایی که کمی تیرگی دارند خاطرات غم انگیزِ من ، آن هایی که مایل به رنگ آبی اند خاطرات دلنشینِ من ، کوچک ها خاطرات بچگی من و شفاف تر ها خاطرات فراموش نشدنی و سفید ِمن هستند . گاهی این انبار خاطرات را با خودم به خانه می آورم و گاهی می گذارم تا در آغوش دریا از من یادگار بمانند .

-

-

- ببرکربلا،به‌جای‌بهشت ؛

دین‌ودنیای‌من،حسین .

اسمت‌مرهمِ‌دردامه‌حسین ؛

-

-

عشق‌معنایی‌ندارد،جز‌حسین .