eitaa logo
زلال معرفت
2.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
1.1هزار ویدیو
139 فایل
ارتباط با ما 👇 ✅️ انتشار و بهره‌بردارى با ذکر منبع موجب امتنان است. تبلیغ و تبادل نداریم
مشاهده در ایتا
دانلود
✨❥❧🔆✧﷽✧🔆❧❥✨ ✨ وقتی موسی علیه السلام به منطقه شعیب پیغمبر وارد شد در کنار آب‌گاه دو زن را دید که دور از اجتماع مردم منتظر ایستاده بودند. وقتی دلیل را از آنها جویا شد گفتند ما از اختلاط با مردان پرهیز داریم و به دلیل سن زیاد پدرمان مجبور به انجام این کار هستیم. ✨ موسی علیه السلام فوراً احساس وظیفه کرد و آب‌کشی را برای آنها انجام داد. اما بلافاصله به گوشه‌ای پناه برد و در تنهایی خود به خداوند فرمود : 📖 «َ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ » موسی عبودیت و تسلیم بودن خود را در قبال هر خیری که خداوند بر او نازل کند اعلام می دارد. ✨در واقع انسان هر مقدار حاجت در اصل وجود و استمرار هستی در تمام ابعاد مادی و معنوی آن احساس کند مفهوم عبودیت تحقق بیشتری در زندگی و جان او خواهد یافت. ✨موسی ادب می‌کند و سفارش خاصی در دعای خود به خداوند نمی‌دهد. چراکه هر آنچه را از سوی خداوند دریافت کند، عین خیر می‌داند و این از اصول اعتقادی مهم انسان مومن است که هیچ‌گاه شکواییه‌ای از حضرت حق ندارد و همیشه حس رضایت مندی در وجود او در جریان است. این از زیباترین نگاه‌ها در ارتباط انسان با خداست. ◽️بعد از اینکه موسی به وظیفه خود عمل کرد چیزی نگذشت که یکی از دختران در کمال حیا و عفت به نزد موسی آمد. قرآن تاکید بسیار زیبایی بر راه رفتن با عفت و حیای این بانو دارد. ✨ در واقع کلمه حیاء به معنای منع، خویشتن داری و کنترل است. این مفهوم اختصاص به زنان ندارد و از مفاهیم اخلاقی مشترک بین زن و مرد است و به معنای خویشتن داری از رفتارهایی است که منافی وزانت و متانت انسان است که سه حوزه بسیار مهم را شامل می شود : گفتار، چهره و کردار. ✨این بانو، دختر شعیب نبی به پاس جوانمردی موسی علیه السلام و بنا به درخواست پدرش او را به منزل این پیر بزرگ فرا می‌خواند تا پدر از او قدردانی کند. ✨این سرنوشت کسانی است که در هوای بندگان خدا فکر می کند و تلاش می کند. این از مهم‌ترین آموزش‌های قرآن در ماجرای حضرت موسی علیه السلام است که اخلاص موسی در کمک به بندگان خداوند دریچه های فیض و رحمت را بر او باز می کند. آنها به وظیفه عمل می‌کنند و نتیجه را به خدای رحمان می سپارند چراکه اخلاص در عمل برای عمل کفایت است. ✨این سنت پیامبران الهی روشی است که باید در جامعه مسلمانی به طور جدی مورد توجه واقع شود که جزای خوبی را با خوبی بدهیم. حتی اگر کسی بدون درخواست ما عمل نیکی برای ما انجام داد باید نهایت سپاسگزاری را بر او داشته باشیم تا ذوق‌ها و میل‌ها به کار خیر در جامعه از میان نرود. موسی علیه السلام به آن شیخ بزرگ که همان بزرگ سرزمین مدین یعنی شعیب علیه السلام بود مراجعه کرد و ماجرای خود را به وی بازگو کرد. دختر شعیب (صفورا) موسی علیه السلام را به عنوان مستخدم به پدر پیشنهاد می‌دهد. چرا که دو خصوصیت مهم را در او دیده است: قوت کافی، امانت داری کافی. این بانو در نهایت عقلانیت و البته حیاء و عفت پیگیر امورات اجتماعی پدر است و زیباترین پیشنهاد را هم به ایشان ارائه می دهد و این یعنی حضور اجتماعی و پررنگ زنان در جامعه در عین حفظ حیاء و پاکدامنی. ✨ قرآن ملاک واگذاری مسئولیت به افراد را قدرت کافی و علم کافی می داند و این نکته در داستان های دیگر قرآن از رسولان هم به چشم می‌خورد. ✨ در نهایت شعیب علیه السلام به پاس امانت داری و قدرت و علم موسی علیه السلام پیشنهاد ازدواج با دخترش را به او می دهد. ✨ اما نکته جالب مهریه ای است که شعیب برای این نکاح با موسی مطرح می کند و آن ۸ یا ۱۰ سال کار برای اوست. ✨ تفاوت‌های جالبی در این آیات با رویه مرسوم ازدواج در جامعه ما دیده می‌شود : ✨به جای اینکه مرد به سراغ زن برود در این داستان زن به موسی پیشنهاد ازدواج می‌دهد. در جریان این آیه ابتدا اسم مرد می‌آید و سپس اسم زن در حالیکه در شیوه مرسوم عقد نکاح ابتدا اسم زن می‌آید. مهریه تعیین شده سنگین و غیر قابل اجرا نیست و موسی ۸ یا ۱۰ سال خدمت شعیب می‌کند و او هم زندگی و معاش موسی علیه السلام را اداره می‌کند. ✨ در عین حال موسی هم معلمی نیک یافته است و این ۱۰ سال فرصت مطالعاتی و زمان پرورش موسی برای مراحل بعدی زندگی یعنی رسالتش است. موسی هم در نهایت این شرایط را به شرط توانش می پذیرد. ایتا https://b2n.ir/384929 تلگرام https://b2n.ir/859529 @ZolaleMarefat_f ┅═✧❁🔆❁✧═┅