eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.8هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.8هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
soom_076p2.pdf
179.1K
💠 متن درس خارج فقه جلسه : 76 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 راهزنان امت 🔹 یك سنت جاهلی هست كه نزدیك ‌ترین گروه به هر رهبری دیرترین گروه ایمان آورنده به آن رهبرند، برای همه انبیا همین طور بود؛ دیرترین شهر و آخرین شهری كه به پیغمبر ایمان آوردند شهر خود پیغمبر بود یعنی مكه، این بود كه «أقرب» به حسب به مكان «أبعد» بحسب مكانت است. همشهری های غالب افراد این ‌طور است، هم روستایی های غالب افراد این طور است، هم كشوری های غالب افراد این‌ طور است، هم قاره ‌ای های غالب افراد این‌ طور است؛ خب این رقابت است یا حسادت است «أَوْ مَا شِئْتَ فَسَمّه» بود. مردم مدین فرمایش شعیب را نپذیرفتند، مردم منطقه ‌های دورتر حرف های ایشان را قبول كردند كه بیایند و بپذیرفتند، اما اینها نمی‌ گذاشتند! اینها كسانی بودند كه نه قبول می ‌كردند و نه می‌ گذاشتند كسی قبول كند. اصل این جریان در سورهٴ مباركهٴ «انعام» به عنوان یك بحث جامع گذشت كه ﴿وَهُمْ ینْهَوْنَ عَنْهُ وَینْأَوْنَ عَنْهُ﴾ «نائی» یعنی دور كه می‌ گویند حج تمتع برای «نائی» است یعنی برای انسانی كه از مكه و حرم دور است، فرمود اینها هم «نائی»‌اند هم «ناهی»، هم خودشان از حریم دین دور هستند، هم دیگران را به عنوان نهی از معروف نمی‌ گذارند اینها دین را بپذیرند ﴿وَهُمْ ینْهَوْنَ عَنْهُ وَینْأَوْنَ عَنْهُ وَإِنْ یهْلِكُونَ إِلاّ أَنْفُسَهُمْ وَما یشْعُرُونَ﴾.[1] 🔹 این رسم خیلی از افراد تبهكار بود. این «سنت سیئه» در قوم شعیب (سلام الله علیه) هم ظهور كرد، خودشان كه ایمان نیاوردند سر راه مؤمنین را هم می ‌گرفتند، آن‌گاه شعیب (سلام الله علیه) از طرف خدا به آنها فرمود: ﴿وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ﴾[2] شما سر هر راهی می ‌نشینید نمی‌ گذارید یك عده ‌ای بیایند با من مصاحبه كنند و ایمان بیاورند، هم سر راه معنوی می ‌نشینید نمی‌ گذارید تبلیغات من به آنها برسد و آنها از تبلیغات من با خبر بشوند، هم سر راه حسی آنها می‌ نشینید از شهر یا روستای دیگر بخواهد بیاید راهزنی می ‌كنید. 🔹 قرطبی در ذیل این آیه نقل می ‌كند كه در شب اسراء وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جبرئیل فرمود من یك چیزی دیدم، دیدم كه در راه یك چوبی است كه هر كه بخواهد برود این چوب یا لباسش را پاره می‌كند یا بدنش را خونی می‌كند، این چیست؟ فرمود این راهزنان امت هستند كه این متمثل شده است برای وجود مقدس پیامبر اكرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) «لیله الاسراء» به یك چوب تیزی كه به لباس آدم بخورد پاره می ‌كند، به بدن آدم بخورد خونی می ‌كند، فرمود اینها راهزن هستند.[3] خب این گروه راهزن هم در راه معنوی می ‌نشستند كه نمی ‌گذاشتند تبلیغات شعیب (سلام الله علیه) به آنها برسد هم روی راه حسی می‌ نشستند نمی ‌گذاشتند آنها از نزدیك بیایند با شعیب (سلام الله علیه) مصاحبه كنند. [1] . سوره انعام، آیه 26. [2] . سوره اعراف، آیه 86. [3] . الجامع لاحکام القرآن، ج7، 249. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه اعراف ـ جلسه 107 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
As-Saffat-31p2.pdf
255.4K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 31 تاریخ: 1393/02/07 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
soom_077 ss.mp3
3.61M
💠 صوت درس خارج فقه جلسه : 77 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
soom_077p2.pdf
157.1K
💠 متن درس خارج فقه جلسه : 77 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 نصرت الهی 🔹 «نَصر» به عزّت متّصف نمی شود، آن عزّت است که باعث «نَصر» است. عزّت یعنی نفوذناپذیری، انسان نفوذناپذیر را می گویند «عَزیز»، چون نفوذناپذیر است در دیگران نفوذ می کند و می شود غالب، وگرنه عزّت به معنای غلبه نیست! عزّت به معنای نفوذناپذیری است و لازمهٴ نفوذناپذیری هم پیروزی است؛ خدا عزیز است، انبیا عزیز هستند و دین عزیز است یعنی نفوذناپذیر هستند. عزّت باعث نصرت است، نه اینکه «نَصر» متّصف به عزّت بشود، چون دین عزیز است و پیغمبر عزیز است منصور هستند، نه اینکه «نَصر» عزیز باشد؛ منتها گفتند عزّت به معنای «نُدرة الوجود» هم هست. «عزیز الوجود» یعنی «نادر الوجود» و کمیاب، آن گوهرهای کمیاب را می گویند «عزیز الوجود» و «نادر الوجود» هستند. این نصرت های کمیاب و کم نظیر را می گویند «نصرت عزیز». 🔹 در جریان فتح مکّه که وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فاتحانه وارد مکه شد، اباسفیان ملعون قدم می زد متحیرانه می گفت: «لَیتَ شِعْرِی بِأَی شَیءٍ غَلَبْتنِی»[1] این جمله را تکرار می کرد، چگونه شد که اینها پیروز شدند؟! جمعیت ما بیشتر بود، سربازان ما سواره بودند و آنها پیاده، ما به سربازمان خود شمشیر دادیم و آنها چوب دادند، چگونه شد که آنها پیروز شدند و ما شکست خوردیم؟! وجود مبارک حضرت از پشت سر رسید و دست بر دو کتف اباسفیان گذاشت و فرمود: «بِاَللهِ غَلَبْتُك یا أَبَا سُفْیانَ»! کلّ نظام سپاهیان و مأموران الهی هستند، تنها آن عنکبوت نیست که تارش در غار کمک کرده و حضرت را نیافتند، آنچه در جهان امکان هست سپاه و ستاد خداست! گاهی به زمین می گوید بگیر: ﴿فَخَسَفْنَا بِهِ وَ بِدَارِهِ الأرْضَ﴾،[2] گاهی به دریا می گوید بگیر: ﴿فَغَشِیهُم مِنَ الْیمِّ مَا غَشِیهُمْ﴾،[3] گاهی به باد می گوید بگیر: ﴿سَخَّرَهَا عَلَیهِمْ سَبْعَ لَیالٍ وَ ثَمَانِیةَ أَیامٍ﴾[4] به هر چه دستور داد گرفتند! تنها «شَقُّ القَمَر» که نبود! «شَقُّ الحَجَر» بود، «شَقُّ الأرض» بود، «شَقُّ الماء» بود، «شَقُّ الشَّجَر» بود، این ﴿لِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الأرْضِ﴾[5] هست! ﴿لِلَّهِ جُنُودُ السَّماوَاتِ﴾! اینها سپاه و ستاد الهی هستند که گاهی می گیرند. 🔹 این «نَصر»، یک نصرت «عزیزُ الوجود» و گوهر کمیابی است که پیش بینی نمی شد. در سوره مبارکهٴ «حَشر» فرمود ما کاری کردیم که نه دوست خیال می کرد نه دشمن! خودشان در مدینه کوخ نشین هستند! اینها فقرایی بودند که زیر بار وام های ربوی یهودی ها بودند! در اوّل سوره مبارکهٴ «حشر» فرمود شما یادتان است، نه دوستان خیال می کردند و نه دشمن ها! دوستان می گفتند که وضع ما این است ما چگونه پیروز می شویم؟! دشمنان هم که خودشان مقتدرانه زندگی می کردند، ﴿مَا ظَنَنتُمْ أَن یخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُم مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِنَ اللَّهِ﴾؛[6] دشمنان می گفتند ما در حِصن و قلعه هستیم و آنها دسترسی به ما ندارند! شما هم می گفتید ما پابرهنه ایم! ما کاری کردیم که نه دوست خیال می کرد و نه دشمن! انقلاب اسلامی هم همین‌طور بود! نه دشمن خیال می کرد ـ یعنی استکبار و صهیونیست ـ و نه خیلی از دوستان؛ فرمود: ﴿مَا ظَنَنتُمْ أَن یخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُم مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِنَ اللَّهِ﴾، آغاز آیه هم این است: ﴿هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِیارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ﴾؛ اولین بار ما این کارها را کردیم! ما کاری کردیم که به ذهن هیچ‌ کس نیامده! الآن هم همان کار را می تواند بکند، این‌طور نیست که فرق بکند! الآن هم همین‌ طور می ‌کند، ما نباید عوض بشویم! ما اگر برابر همان آیه سوره «حشر» و همین آیات را عمل بکنیم، فیض الهی همیشه هست، این‌ طور نیست که حالا ـ معاذالله ـ آن وقت [سنت الهی] عوض شده باشد! فرمود ما کاری کردیم که هیچ‌کس فکر نمی کرد، الآن هم همین است! [1]. السیرة الحلبیة، ج3 ص55؛ الروض الانف الوكیل، ج7، ص135. [2] . سوره قصص، آیه81. [3] . سوره طه، آیه78. [4] . سوره حاقّه، آیه7. [5] . سوره بقره، آیه284. [6] . سوره حشر، آیه2. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه فتح ـ جلسه 1 تاریخ: 1395/03/01 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
soom_078 ss.mp3
3.98M
💠 صوت درس خارج فقه جلسه : 78 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
soom_078p2.pdf
161.7K
💠 متن درس خارج فقه جلسه : 78 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
◼️ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَرَّ التَّقِيَّ الْإِمَامَ الْوَفِيَّ 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 محبّت مستقر ▪️ «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا و أُجُورَكُم بِمُصَابِنَا بِالْسَیدنا وَ مَولانَا جَوادُ الْأُمَةِ وَ الْأَئِمَّة عَلَیهِ وَ عَلی‏ آبَائِهِ الأطْیبِینَ وَ أَبْنَائِه الأَنْجَبین آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء» این سوگ و ماتم را به پیشگاه ولیعصر و عموم علاقمندان قرآن و عترت و شما علمای بزرگوار و برادران و خواهران ایمانی تسلیت عرض می‌کنیم! ما در برابر اینها چندین مسئولیت داریم. اولین مسئولیت ما محبت است که دوست اینها باشیم. وقتی دوست، دوستش را از دست می ‌دهد، عزادار است. عزاداری مربوط به سعه و ضیق خود آن دوستی است، تا ما چه اندازه با این خاندان ارتباط داشته باشیم. مستحضر هستید که دوستی اینها اجر رسالت است، معلوم می‌شود مهم ‌ترین ذخیره است که ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً﴾. این آیه ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی﴾[1] چه می‌ خواهد بگوید؟ این کلمه ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودّت نیست، این می ‌شود ظرف لغو؛ این [مودّت] را کلیمی هم دارد، مسیحی هم دارد، مگر اینکه کسی امیرمؤمنان را یا اهل‌بیت را نشناسد! این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودت نیست، این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه است برای آن «المستقرّة»، «إلا المودة المستقرة فی القربی»، این فرق ما مسلمان‌ ها با دیگران است. اگر این ظرف، ظرف مستقر شد نه ظرف لغو و اگر این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ متعلق به محذوف است نه به مودّت، یعنی تمام حیثیت دوستی ما برای اینهاست. ▪️ این بیان نورانی که در سوره مبارکه «توبه» است: ﴿قُل‏ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَ أَبْنَاؤُكُمْ .... أَحَبَّ إِلَیكُم مِنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا﴾[2] یعنی همین، آن وقت کل حیثیت علاقه ما برای اینها می ‌شود. آن وقت اگر ما به خودمان یا به فرزندانمان یا به شغلمان علاقمندیم، برای اینکه به اینها وابسته است. آن وقت این می‌ شود شیعه خالص! این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودّت نیست، این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ ظرف مستقر است متعلق است به «المستقرّة»؛ یعنی تمام محبّت ما مستقر در دودمان شماست. ▪️ امروز روز جواد الأئمه (سلام الله علیه) است و ما داغداریم. همین امام جواد (سلام الله علیه) فرمود به اینکه «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ».[3] بارها به عرضتان رسید که ما در فضای مجازی نیستیم، ما در فضای حقیقی هستیم. این سیم حقیقت نیست تا بی ‌سیم بشود مجاز. این چهره و شیشه تلویزیون حقیقت نیست تا بی‌ شیشه بشود مجاز. همین دستگاه موبایل و غیر موبایل که اندیشه را نقل و انتقال می‌ دهد، فضا، فضای حقیقی است، سخن از مجاز نیست. عزیزان ما این جوان‌ های ما باید بدانند، امام جواد (سلام الله علیه) فرمایش ایشان این است که اگر کسی گوشی ‌اش را باز کرد و دارد حرف کسی را گوش می ‌دهد، سخنرانی کسی را گوش می ‌دهد، این شخص دارد او را عبادت می ‌کند! اگر او حرف خدا و پیغمبر و اینها را زد، عبادت است. این بیان نورانی امام جواد است: «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ»، این یک ساعت این را باز کرده، دارد شیطان را می ‌پرستد! [1]. سوره شوری، آیه23. [2]. سوره توبه، آیه24. [3]. تحف العقول، ص456. 📚 سخنرانی در روز شهادت امام جواد علیه السلام تاریخ: 1397/05/21 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa
از سری تولیدات رسانه ای بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء: «سخنرانی حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی»؛ ویژه سالروز شهادت امام جواد علیه السلام 🔹پخش از شبکه قرآن و معارف سیما 🔹سه شنبه ۳۱ تیر ماه (مصادف با 29 ذیقعده) 🔹ساعت 12:30 دقیقه منبع: news.esra.ir @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 خطبه وصل 🔸 جریان ازدواج در همه ملت‌ها و نِحله‌ها هست، هیچ قومی نیست كه بدون ازدواج بتواند زندگی كند؛ اما حرفی كه انبیا (علیهم السلام) آوردند مخصوصاً وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، فرمود ما یك حرف جدیدی آوردیم و آن این است كه «النِّکَاحُ سُنَّتِی»؛[1] نكاح سنّت من است و از همین منظر فرمود: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»؛[2] اگر كسی ازدواج كرد نیمی از دین خود را حفظ كرد, پس ازدواجی كه در ملت ‌ها و نِحله‌ های دیگر هست آن صِرف اجتماع مذكّر و مؤنث است، اما ازدواجی كه در اسلام هست صِرف ازدواج و اجتماع مذكّر و مؤنث نیست، یك صبغه ملكوتی دارد كه با آن نصف دین حفظ می ‌شود. 🔸 زن و شوهر كه با هم نزدیك شدند به منزله لباس بدن یكدیگرند، همان ‌طوری كه لباس به بدن انسان چسبیده است و انسان را از سرما و گرما حفظ می ‌كند و هیچ كسی از بدن انسان خبر ندارد چون لباس پوشاك است, تن ‌پوش است و حافظ بدن است، زن و شوهر حافظ یكدیگرند, حافظ آبروی یكدیگرند، اسرار یكدیگر را خودشان می ‌دانند. شوهر, اسرار همسر را برای خانواده خودش هم نقل نمی ‌كند؛ خانم او, اسرار شوهر را برای خانواده خودش هم نقل نمی ‌كند ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾؛[3] فرمود زن و شوهر, لباس یكدیگرند كه آبروی یكدیگر را حفظ می ‌كنند, یك; یكدیگر را در سردی و گرمی روزگار حفظ می ‌كنند, دو. 🔸 وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در مراسم خطبه ‌خوانی و مقدمه عقد وجود مبارك حضرت امیر و حضرت زهرا (سلام الله علیهما) مطلبی را فرمود كه وجود مبارك امام جواد هم همان مطلب را در مراسم ازدواج خودشان ذكر كردند؛ فرمودند مسئله ازدواج این ‌طور نیست كه دو نفر بخواهند به عنوان مذكر و مؤنث كنار هم جمع بشوند، این ‌طور نیست. در تعبیرات عرفی ما معمولاً فامیل ‌ها را به دو قسم تقسیم می‌ كنیم، می ‌گوییم فامیل نَسبی داریم و فامیل سببی, دایی و عمو و خاله و اینها را می‌گوییم فامیل ‌های نسبی ‌اند, بستگان عروس و داماد را می ‌گوییم فامیل‌ های سببی ‌اند، ما اینها را جزء انساب می‌ دانیم و آنها را جزء اسباب می‌ دانیم؛ ولی در آن خطبه نورانی فرمود: « «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی جَعَلَ الْمُصَاهَرَةَ نَسَباً لَاحِقا»»،[4] مسئله دامادی ملحق به نسب است تقریباً این دو خانواده ارحام هم می‌شوند برای اینكه دو خانواده محفوظ بماند. اگر «جَعَلَ الْمُصَاهَرَةَ نَسَباً لَاحِقا» شد؛ آن وقت عروس را پدرشوهر و مادرشوهر به منزله دختر خودشان می‌ دانند, داماد را پدر عروس و مادر عروس به منزله پسر خودشان می‌ دانند، آن وقت خیرخواه او هستند، فرمود این مثل نَسب است مثل رحامت است ـ خدای ناكرده ـ مشكلی پیش آمد فوراً خودشان حل می ‌كنند، دیگر مسئله سبب نیست فامیل سببی نیستند فامیل نسبی ‌اند. [1] . جامع الاخبار( للشعیری)، ص101. [2] . امالی(طوسی) متن، ص518. [3] . سوره بقره، آیه187. [4] . روضه الواعظین(ط ـ قدیم)، ج1، ص147. 📚 مراسم خطبه عقد تاریخ: 1392/10/15 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا