💠 سخنگوی قرآن 🔸 سخنگویان الهی مستمرّند. منظور از رُسل تنها كسی نیست كه بالاصاله رسالت خاص داشته باشد، آنها كه فاصله‌ های خاصّی را بین انبیا پر می ‌كردند، برخی از آنها امام معصوم بودند و رسالت اصطلاحی را نداشتند؛ بین هر پیغمبر و پیغمبر دیگر بسیاری از سخنگویان الهی جزء ائمه آن عصر بودند. بعد از وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی أهل بیته آلاف التحیة و الثناء) چون حضرت ختمی نبوّت است، رسولی بعد از او نیست، نبی‌ دیگری بعد از او نیست، كتاب او باید كتاب «جامع ‌الكَلِم» باشد که تا روز قیامت این كتاب حرفی برای گفتن داشته باشد و كسانی هم باشند تا روز قیامت سخنگوی این كتاب آسمانی باشند. 🔸 قرآن از آن جهت كه «جامع ‌الكلم» است حرف آن تمام‌ شدنی نیست، بعد از پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) اهل بیت عصمت و طهارت این سِمت را دارند كه سخنگویان قرآن كریم باشند؛ شاهد صِدق این مطلب در بیان نورانی امیر المؤمنین هست که فرمود قرآن كلام خداست، سخن می ‌گوید «فَاسْتَنْطِقُوهُ‏»، او را به حرف در بیاورید، «وَ لَنْ ینْطِقَ» با شما حرف نمی‌ زند، «وَ لَكِنْ أُخْبِرُكُمْ عَنْهُ»؛[1] من سخنگوی خدا هستم، از طرف خدا قرآن را به حرف در می ‌آورم و معارف قرآن را استنباط می ‌كنم و به شما می ‌گویم، قرآن قول خداست و من سخنگوی خدا. 🔸 در تأیید این مطلب علوی سخن نورانی امام سجاد (صلوات الله و سلامه علیه) است كه در صحیفه سجادیه آنجا عرض كرد: خدایا! قرآن را نازل كردی، اگر این قرآن را بر كوه نازل می ‌كردی تحمل معارف قرآن برای كوه میسور نبود، ما می‌ خواهیم كاری كنیم و كاری انجام بدهیم كه از كوه ساخته نیست،[2] شما فرمودی: ﴿لَوْ أَنزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیةِ اللَّهِ﴾؛[3] كوه نمی ‌تواند بار معارف وحیانی قرآن را حمل كند، ما آماده‌ ایم برای حمل این معارف و كاری می ‌كنیم كه از كوه ساخته نیست؛ بعد این مطلب را در سه فصل خلاصه كرد و فرمود فصل اول حقایق قرآن بود كه به صورت وحی بر قلب مطهّر پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نازل كردی، فصل دوم، معانی قرآن و احكام و حِكَم قرآن بود كه تفسیر آن را به وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) آموختی و او را مبین قرآن قرار دادی و چنین فرمودی: ﴿لِتُبَینَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیهِمْ﴾،[4] بعد از اینكه مقصود خودت را در قرآن به پیغمبر فهماندی، آن پیغمبر از راه علم الهی مبین قرآن شد؛ در فصل سوم، حقایق قرآن، معارف قرآن، علوم وحیانی قرآن را به بركت آن حضرت و از مسیر وحی و نبوّت آن حضرت به ما الهام كردی، ما شدیم «مُلهَم»، این فصل را در بخش الهام فرا گرفتیم و كم كم سخنگوی قرآن شدیم. [1]. نهج البلاغه، خطبه158. [2]. الصحیفة السجادیه، دعای42؛ «... وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلَى صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ». [3]. سوره حشر، آیه21. [4]. سوره نحل، آیه44. #جامع_الکلم #به_سخن_آوردن_قرآن #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 فرازی از پیام غدیر تاریخ: 1392/07/27 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa