eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.2هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 عنایت ویژه الهی 🔹 گرچه همه كمالات به است براساس آیه ﴿مَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ﴾،[1] لكن خدای سبحان برخی از نعمت ها را با دخالت ابزار و وسایل همراه كرده است، بعضی از كمالات را مستقیماً خود به عهده گرفته است. آنچه كه راه فكری دارد، یعنی قابل نقل است قابل انتقال است، ممكن است انسان با نوشتن یا گفتن به كسی بفهماند آنها علوم حوزوی و دانشگاهی است؛ اما بعضی از علوم است كه پیوند می‌طلبد نه تحصیل. در علوم مسئله نبوت رسالت ولایت خلافت از این قبیل است یعنی انسان ممكن است درس بخواند یا زحمت بكشد ریاضت بكشد عارف بشود حكیم بشود متكلم بشود، اما بخواهد درس بخواند ولی بشود، امام و پیغمبر بشود چنین نیست. 🔹 مرحوم صدرالمتألّهین ایشان كمتر از كسی به عظمت نام می ‌برد، خب نسبت به مرحوم بوعلی سینا با همه قدرت علمی كه دارد بارها اشكال كرده، تعبیرات مثلاً نقدآمیزی دارد، اما نسبت به جناب حافظ در كمال جلال و شكوه از ایشان نام می ‌برد، می ‌گوید او لسان غیب است و «قال لسان العرفاء ناظم جوهر الأولیاء»[2] دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ٭٭٭ ورنه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست[3] ▫️ می‌ گوید نبوت درسی نیست، این را خدای سبحان باید عطا بكند، یك كسی درس بخواهد بگوید من چندین سال زحمت بكشم بشوم پیغمبر از این قبیل نیست، بشوم امام از این قبیل نیست. آن چه در حوزه و دانشگاه است این پول خورد است، دولت در نبوت است و ولایت است! دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ٭٭٭ ورنه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست ▫️ این شعر را جناب حافظ درباره نبوت و ولایت كه كسبی نیست سرود و مرحوم صدرالمتألّهین در بحث اینكه نبوت كسبی نیست از ایشان نقل كرد، آن هم با جلال نقل كرد! وارثان اینها كسانی اند كه فیض دسترس نبودن را خدا به اینها داد؛ یعنی كسی كه خواننده خوب است، سراینده خوب است، خطاط خوب است، اینها درسی نیست. 🔹 مطلب بعدی آن است كه این نعمت خداداد مسئولیت را به همراه دارد، چون این خداست. ممكن است خدای ناكرده اگر كسی حق شناسی نكند و آن را در راه صحیح به كار نبرد، خدا او را با همین نعمت بگیرد، چون خدای سبحان یك مبدئی است كه نمی ‌شود در برابر او ایستاد. یك وقت هست انسان می ‌گوید كه من در برابر آن ابرقدرت مبارزه می ‌كنم ولو یك لحظه، بعد شكست می‌ خورم؛ اما در برابر خدا نمی ‌شود مقاومت كرد، برای اینكه كل هویت آدم سرباز اوست! نه اینكه آدم شكست می‌ خورد، جنگ با خدا فرض ندارد! بیان نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) این است كه فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ»؛[4] اعضا و جوارح شما، دهان و زبان و چشم و گوش شما سربازان اوست، او اگر خواست شما را بگیرد با سخن خودتان شما را می‌ گیرد، از جای دیگر لشكركشی نمی ‌كند! یك حرفی می‌ زنید كه آبرو می ‌رود، امضا می‌ كنید آبرو می ‌رود، با پایتان جایی می‌ روید كه آبرو می ‌رود، با سرتان اشاره می‌ كنید كه آبرو می‌ رود. اگر درون و بیرون شما سربازان اوست، او برای گرفتن شما از جای دیگر لشكركشی نمی‌ كند! خب اگر ما این را به جا صرف نكنیم، خدای ناكرده ممكن است با همین نعمت ما را بگیرد. [1]. سوره نحل, آیه53. [2]. مفاتیح الغیب، ص470. [3]. دیوان حافظ، غزل74. [4]. نهج البلاغه، خطبه 199. 📚 دیدار جمعی از هنرمندان، ادیبان و شعرا با حضرت استاد تاریخ: 1384/06/14 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠پیوند با نظام اسلامی 🔹 كسانی كه در راه دین شربت شهادت می ‌نوشند و فداكار و مجاهد در هستند، همان‌ طوری كه در دنیا نام آنها در كنار نام انبیا (علیهم السلام) است، در آخرت مقام اینها هم بعد از مقام انبیا و اولیا در «تِلو» بزرگان دین منزلت دارد. قرآن كریم وقتی از مجاهدان یاد می ‌كند، چنانچه از عالمان دین تجلیل دارد، از آنها به عنوان ﴿ رَبَّانِیینَ﴾[1] و ﴿ رِبِّیونَ﴾[2] یاد می ‌كند. كسانی كه ارتباطشان با ربّ و پروردگار قوی است از یك سو، ارتباطشان برای تربیب و است از سوی دیگر، هم «شدید الرّبط بالربّ» هستند و هم «شدید الرّبط بالناس» هستند، از چنین مردان بزرگ و الهی به ربّانی یاد می‌شود. قرآن كریم در صدد پرورش ربّانی‌هاست; یعنی كسانی كه موحّدانه به سر می ‌برند، پیوند ناگسستنی با «ربّ» دارند از یك سو، پیوند ناگسستنی با جامعه دارند برای جامعه، جامعه، جامعه و جامعه که كوشش و تلاش می ‌كنند از سوی دیگر، از آنها به عنوان ربّانی یاد می ‌شود. 🔹 هدف انبیا (علیهم السلام) گذشته از آن نفع عمومی، پرورش است كه از اینها به عنوان ﴿الرَبَّانِیونَ﴾[3] یا ﴿ رِبِّیونَ﴾ یاد می‌كند. انبیا آمدند كه ربّانی تربیت كنند، چون ربّانی كسانی هستند كه خوب تربیت شدند؛ لذا همان ‌طوری كه در در خدمت انبیای الهی‌ هستند، در جهاد نظامی هم این ‌چنین هستند؛ لذا در همان سوره مباركه «آل‌عمران» فرمود: ﴿وَ كَأَینْ مِنْ نَبِی قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیونَ كَثیرٌ﴾.[4] 🔹 بنابراین برابر آن آیه قبل سوره «آل‌عمران» انبیا آمدند عالمان ربّانی تربیت كنند، برابر این آیه سوره «آل‌عمران» عالمان و مردان ربّانی جزء مجاهدان نستوه هستند كه پای ركاب انبیای الهی تلاش و كوشش می‌كنند، اینها كسانی‌ هستند كه در هر مكتبی اگر تربیت شدند، و همان مكتب‌ می باشند. 🔹 بنابراین برنامه اصلی انبیای الهی پرورش شاگردان ربّانی است، اینها كسانی‌ هستند كه هم در حوزه‌ ها و دانشگاه‌ ها آن میزان و ترازوی عقلی و علمی را به عهده دارند، هم در میدان مبارزه و جهاد آن ترازوی نظامی را در اختیار می ‌گیرند؛ لذا ذات اقدس الهی از اینها به عنوان اینكه جزء می باشند نام می ‌برد و اگر اینها در میدان رزم شربت شهادت نوشیدند، نام اینها را در كنار نام انبیا ذكر می‌ كند؛ می‌ فرماید مستكبران و طاغیان و ظالمان كسانی هستند كه ﴿وَ یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ وَ یقْتُلُونَ الَّذینَ یأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ﴾؛[5] فرمود طاغیان انبیا را شهید می ‌كنند، عالمان ربّانی را شهید می‌ كنند، پرورش ‌یافتگان صحیح را شهید می ‌كنند و كسانی كه ‌اند را شهید می ‌كنند، در این آیه نام ربّانیون شهید را در كنار نام انبیا می‌برد. بنابراین آن عزیزانی كه پیوندشان با پروردگار ناگسستنی بود که «شدید الربط بالرب» بودند و پیوندشان با نظام اسلامی، با امت اسلامی، با امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) ناگسستنی بود، اینها می ‌توانند مشمول ربّانی باشند؛ یعنی خوب تربیت شدند، یك؛ در صدد تربیت صحیح جوان‌ها هستند، دو؛ این «شدید الرّبط بالربّ» و «شدید الرّبط بالناس» را هم حیازت كردند، این سه؛ لذا قرآن از این‌ها با جمال و جلال و شكوه یاد می ‌كند كه می ‌فرماید اگر اینها شهید شدند در كنار انبیا هستند. [1]. سوره آل عمران، آیه79. [2]. سوره آل عمران، آیه146. [3]. سوره مائده، آیه44. [4]. سوره آل عمران، آیه146. [5]. سوره آل عمران، آیه21. 📚 پیام به ششمین یادواره 128 شهید منطقه دروازه ری قم تاریخ: 1394/05/01 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 مظهر عدل الهی 🔹 خدا غریق رحمت کند سیدنا الاستاد را! می‌دانید که شعر غالباً در ابهام و اینهاست درک آن هم آسان نیست. این بیت شعر پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت ٭٭٭ آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد این طور معنا می ‌کردند، یعنی استاد ما گفت که چیزی در عالم نقص ندارد، پس این همه عیوب و امتحانات و مانند آن چیست؟ «پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت» یعنی آن مهندس، آن ذات أقدس الهی یک کار کج و معوج و اینها را انجام نداد. در مصرع دوم می ‌گوید استاد و پیر ما خوب نظری کرد جای خوبی را دید، چرا؟ برای اینکه او رفت را دید که این رحمان پوششی بر روی بهشت و جهنم است. 🔹 آن کسی که مهندس است و صراط مستقیم در دست اوست، هم سرویس بهداشتی را و هم اتاق پذیرایی را باید بسازد. اگر آن نظر بلند مهندس را ببیند و روی نقشه‌ عالَم جهان را نگاه کند، آن نظر، نظری است که این خطا را می‌ پوشاند چه اینکه آن ثواب را هم می ‌پوشاند، هم سرویس بهداشتی لازم است و هم اتاق پذیرایی. «آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد» او از بالا نگاه می ‌کند، روی جهنم و بهشت «الرحمٰن» حاکم است. آفرین بر نظر بلند او که بهشت و جهنم را زیر پوشش «الرحمٰن» نمی ‌بیند، زیر پوشش «الرحیم» می‌ بیند. اگر زیر پوشش «الرحیم» ببیند که جای عذاب است، اما اگر زیر پوشش «الرحمٰن» ببیند این رحمت است. اگر کسی را بخواهند کیفر بکنند مثلاً کافر را، منافق را و مانند آن را بخواهند عذاب بکنند یعنی عدل را رعایت بکنند. این است عدل الهی زیر پوشش «الرحمٰن» است نه زیر پوشش «الرحیم». 📚 خارج فقه نکاح جلسه 501 تاریخ: 1398/10/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 گستره رحمت 🔹 گاهی دستور می‌ دهد المنتقم، القهّار و مانند آنها ظهور كنند، گاهی دستور می‌ دهد الرئوف، العفوّ و الرحیم ظهور كنند. آن بزرگواری كه گفت: پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت ٭٭٭ آفرین بر نظر پاك خطاپوشش باد همین است. قبلاً این كتاب حافظ را مثل رسائل و مكاسب درس می ‌خواندند منتها یك عرفان فارسی است، در این بیت می‌ گوید كه استاد ما گفت عالَم هیچ جا اشتباه نیست، هیچ جا عذاب نیست، هیچ جا درد نیست، هیچ جا رنج نیست! خب شما این دردها و عذاب ها را نمی ‌بینید یا می ‌بینید؟! نه نیست، چرا؟ برای اینكه آن درد و عذاب یك طرف، این نشاط و سرور یك طرف، هر دو زیر پوشش الرحمن ‌اند. شما اگر این درد را ببینید می ‌رنجید می ‌گویید مصیبت است و باید صبر كرد، آن نشاط را ببینید می ‌گویید نعمت است و باید شكر كرد؛ ولی را كه ببینید این الرحمن هم آن جهنم و قهر و انتقام خدا را پوشش می ‌دهد، هم این مِهر و لطف و صفا و وفای الهی را پوشش می ‌دهد. 🔹 «پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت» هیچ جا قهری نیست هیچ جا عذابی نیست «آفرین بر نظر پاكِ خطا پوشش باشد»؛ بر آن نظر كه الرحمن را دید که آن الرحمن هم المنتقم و القهّار را پوشش می ‌دهد، هم الرّحیم و اللطیف را پوشش می‌ دهد، بنابراین عالَم با دارد می ‌گردد. كلّ عالم با رحمت دارد اداره می‌ شود؛ مهندس جهان با دارد كار می ‌كند! 📚 سوره مبارکه فرقان جلسه 25 تاریخ: 1390/12/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حجاب حق ▪️ یکی از بیانات نورانی حضرت ابی ‌الحسن اول امام کاظم (سَلامُ الله عَلَیه) مطلبی است که بزرگان ما در ادبیات ما از آن بهره‌ های فراوانی بردند. اگر کسی خواست به برود، این طور نیست که یک زمان و زمین مخصوص باشد، در جایی باشد و در جایی نباشد، این طور نیست؛ ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَینَ ما كُنْتُمْ﴾. چگونه ما خدا را ملاقات نمی ‌کنیم، با اینکه در همه جا هست؟! مگر می ‌شود جایی ذات أقدس الهی نباشد و حضور نداشته باشد؟! این از کجاست؟ این از کجاست؟ چطور ملاقات نمی ‌کنیم؟ حکیم سبزواری و دیگران این را بازگو کردند _ همه اینها مستحضر هستید که هستند _ حکیم سبزواری دارد: پرده ندارد جمال غیر صفات جلال ٭٭٭ نیست بر این رخ نقاب نیست بر این مغز پوست ▪️ الآن پرده آفتاب چیست که ما آفتاب را نمی‌ توانیم ببینیم؟ چون اینکه ما می ‌بینیم نور آفتاب است، نه خود آفتاب؛ اینکه ما می ‌بینیم که می‌ گوییم «آفتاب آمد دلیل آفتاب»، این نور آفتاب است، اینکه خود جِرم آفتاب که نیست. خود آفتاب را هر کسی بخواهد طمع کند که ببیند کور می‌ شود، حتی آن وقت ‌هایی که کسوف هست، سفارش می ‌کنند که با چشم مسلّح ببینید. آفتاب با این چشم دیدنی نیست، چه رسد به خالق آفتاب! حرف حکیم سبزواری این است که غیر از نور خدا چیزی حاجب او نیست: پرده ندارد جمال غیر صفات جلال ٭٭٭ نیست بر این رخ نقاب نیست بر این مغز پوست جناب این را از کجا استفاده کردند؟ چه اینکه جناب هم همین راه را رفته است که «تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز»؛ اینها از کجا استفاده کردند؟ از بیان نورانی أبی ‌الحسن (سَلامُ الله عَلَیه) که این را مرحوم إبن ‌بابویه قمی نقل کرد _ این چه بیان عرشی ای است!_ فرمود: «لَیسَ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَیرُ خَلْقِهِ احْتَجَبَ بِغَیرِ حِجَابٍ مَحْجُوبٍ وَ اسْتَتَرَ بِغَیرِ سِتْرٍ مَسْتُور»؛ حضرت فرمود بین خدا و خلق، حجابی غیر از نیست! تا آدم خود را می ‌بیند، دیگر او را نمی ‌بیند؛ خود این فرد حجاب است، حجاب دیگری نیست، در و دیوار که حجاب نیست. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1397/06/06 🆔 @a_javadiamoli_esra