💠 غفران الهی 🔸 حضرت فرمود: «الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّی كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ»؛[1] گاهی انسان لغزشی دارد و خدا «ستّار العیوب» است و می ‌پوشاند؛ اما ما ستّار بودن را با غفّار بودن اشتباه نکنیم! ستّار بودن یعنی هست و مخفی است، غفّار بودن یعنی بخشوده شد، غفران «ذنب» است؛ البته یک بخشایشی است که با ستر همراه است. این کُله‌ خود را می ‌گویند «مِغفَر»، چون سر را می ‌پوشاند. غفران بخشی‌ از آن به ستر هست؛ اما سترش گاهی با ازاله همراه است، غفور است، رحیم است. فرمود ذات اقدس الهی در اوایل ممکن است اشتباهات انسان را مستور کند و آبروی او را حفظ کند؛ اما این طور نیست که این [ظاهر] باشد بلکه یک بیماری است که مستور است، یک وقت این زخم کهنه سرش باز می ‌شود. 🔸 این است که هر لحظه و هر روز به ما فرمودند حسابتان را بررسی کنید: «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»[2] و «زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا»؛[3] قبل از اینکه شما را وزن کنند، به ما فرمودند خودتان را وزن کنید. قبل از اینکه یوم حساب برسد، خودتان حساب کنید؛ آن وقت انسان راحت است. از اینها عاقل ‌تر و حکیم ‌تر دیگر خدا خلق نکرد! ما می‌خواهیم راحت زندگی کنیم؛ طمع، غرور، خودخواهی و خودپسندی و مانند آن هرگز باعث رفاه ما نیست. فرمود: «الْحَذَرَ الْحَذَرَ» خدای سبحان او را «لَقَدْ سَتَرَ حَتَّی كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ» که امیدواریم ـ إن‌شاءالله ـ همه به غفران الهی برسیم. [1]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، حکمت30. [2]. وسائل الشیعه، ج 16، ص99. [3]. نهج البلاغه, خطبه89. #ستار_العیوب #حسابرسی #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa