💠 معیار عقل ▪️ مستحضر هستید از آدم تا خاتم، نام هر پیامبری را ذات أقدس الهی در قرآن کریم گاهی خطاب می‌کند، گاهی اسم را می‌گوید ما به فلان کس گفتیم، یا می‌گوید: ﴿یا دَاوُدُ﴾،[1] ﴿یا نُوحُ﴾،[2] ﴿یا عِیسَی﴾،[3] ﴿یا مُوسی﴾؛[4] اما وجود مبارک حضرت را هرگز نامش را نمی ‌برد: ﴿یا أَیهَا النَّبِی﴾،[5] ﴿یا أَیهَا الرَّسُولُ﴾،[6] با جلال و شکوه از پیغمبر نام می ‌برد، اسم نام مبارک حضرت را اصلاً نمی ‌برد و اگر نام مبارک حضرت شد،[7] آنجا خطاب ذات أقدس الهی نیست. ▪️ برای پیغمبر اسلام (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه ‏آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) یک #حرمت_ویژه‌ ای قائل است و به جان او قسم یاد می ‌کند: ﴿لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِی سْكْرَتِهِمْ یعْمَهُونَ﴾،[8] این عمر، #عمر_عقلی است. خدا به عقل قسم می‌ خورد که آنها مستانه می‌ روند. انسان به جایی می‌رسد که عمر او می‌شود بینه! خدا در مقابل بینه قسم نمی ‌خورد، به خود بینه قسم می‌ خورد، قسم به جان تو اینها به بی راهه می‌روند، برای اینکه تو #معیار_عقل هستی. ▪️ مطلب مهمی که ذات أقدس الهی به پیامبر خود فرمود: ﴿وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَینَیكَ إِلَی مَا مَتَّعْنَا﴾،[9] چقدر این تعبیر زیبا و لطیف است! او علمش فراوان هست؛ اما به هر حال از #مکتب_الهی یاد گرفت، فرمود: ﴿وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُن تَعْلَمُ﴾؛[10] ما یادت دادیم! درست است که هر چه بشر بخواهد وجود مبارک حضرت می ‌داند؛ اما به هر حال در محضر «الله» یاد گرفت: ﴿وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ﴾.[11] ▫️ #علم_لدنی علمی نیست در قبال علوم دیگر. ما یک فلسفه داشته باشیم، کلام داشته باشیم، فقه داشته باشیم، اصول داشته باشیم، تاریخ داشته باشیم، علم لدنی داشته باشیم! علم لدنی علمی در قبال فقه و امثال فقه نیست. همین علوم را اگر کسی از لدن، از نزد «الله» بلاواسطه فرا بگیرد، لدنی می‌شود. نه اینکه یک علم خاصی باشد، موضوع و محمولی داشته باشد. فرمود: ﴿وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ ﴾، ما قرآن را از محضر اساتید یاد می ‌گیریم، ذات أقدس الهی پیغمبر را در محضر خود #عالم_قرآن کرد. ▪️ در همین قرآن فرمود تو بدان و به آنها بگو! دنیا برای کسی میوه نمی ‌شود: ﴿وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَینَیكَ إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ﴾ فرمود: ﴿زَهْرَةَ﴾، این «زَهر» و «زَهرَه»؛ مثل «تمر» و «تمره»؛ یکی برای جنس است و آن «تاء» هم برای وحدت است. «تمر» جنس است، «تمرة»؛ یعنی یک خرما. «زَهر» جنس است و «زهرة»؛ یعنی یک شکوفه. این کتاب زَهر الربیع سید جزائری (رِضْوَانِ اللَّهِ عَلَیه) هم همین است، نه «زُهر الربیع». «زَهر»؛ یعنی شکوفه، #شکوفه_بهار. در این آیه فرمود رسول من بدان! ریاست، سلطنت، امامت ظاهری، حکومت، برای هیچ کسی میوه نمی ‌شود، فقط شکوفه است! تا می‌ رسد یک کم به بار بنشیند و به صورت میوه دربیاید، پاییز سرد زودرس می‌ رسد و همه شکوفه ‌ها را می‌ ریزد. هیچ کسی در دنیا میوه دنیا نچید. «از آن سرد آمد این کاخ دل‌آویز» دنیا جای سردی است «که تا جا گرم کردی گویدت خیز»[12] شما برو، دیگری باید بیاید. این سمت‌ ها که می ‌بینید تودیع و معارفه، تودیع و معارفه همین است. فرمود میوه چیدن جای بهشت است که ﴿أُكُلُها دائِمٌ﴾؛[13] «اُکُل»؛ یعنی خوردن، خوراکی. میوه بهشت دائم است، نه پُرخوری! «اُکُل»؛ یعنی «مأکول» نه «أکل». [1]. سوره ص, آیه26. [2]. سوره هود, آیات32 و46 و48. [3]. سوره آل عمران, آیه55؛ سوره مائده، آیه110. [4]. سوره بقره, آیات55 و61؛ سوره مائده22. [5]. سوره انفال, آیات64 و65 و70. [6]. سوره مائده, آیه41 و67. [7]. سوره آل عمران، آیه44؛ سوره احزاب، آیه40؛ سوره محمد، آیه2؛ سوره فتح، آیه29. [8]. سوره حجر, آیه72. [9]. سوره طه، آیه131. [10]. سوره نساء، آیه113. [11]. سوره نمل، آیه6. [12]. نظامی خمسه، خسرو شیرین، بخش29. [13]. سوره رعد، آیه35. #حرمت_ویژه #مکتب_الهی #شکوفه_دنیا #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 .سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/09/15 🆔 @a_javadiamoli_esra