eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
12.8هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
1.6هزار ویدیو
5.1هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 شبهه توحیدی 🔸 مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) در همان جلد اوّل کافی در جوامع توحید، اوّلین حدیث توحیدی که نقل می‌ کند، یک خطبه نورانی از حضرت امیر است که حضرت امیر بار دوم که عازم صفین بود و افراد را تجهیز می کرد یک خطبه غرّائی خواند. مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) با اینکه در کتاب کافی کم‌ صحبت است، ایشان فقط حدیث نقل می ‌کند، در آن جا چند جمله‌ ای دارد؛ می‌ گوید اگر تمام جن و انس جمع بشوند و در بین اینها پیغمبر نباشد هیچ کس نمی ‌تواند به اندازه علی (علیه السلام) «بِأَبِی وَأُمِّی» که پدرم و مادرم فدای او باد سخنرانی کند، بعد این خطبه را با آن عظمت شرح می ‌دهد. آن نکته حساس این خطبه را کلینی در همین جلد اوّل کافی بیان می ‌کند که چرا من می ‌گویم اگر همه جمع بشوند «لَیسَ فِیهَا لِسَانُ نَبِی»، نمی ‌توانند مثل علی حرف بزنند،[1] آن را شرح می ‌دهد که در این خطبه چه خبر است و مگر حضرت چه گفته است؟ آن راز و آن شبهه ثنویه را نقل می‌ کند، می‌گوید این شبهه ثنویه یک غده بدخیمی بود که دامن گیر همه متفکران بود و حضرت امیر حلّ کرد. 🔸 همان جمله‌ای که مرحوم کلینی می ‌گوید مشکل اساسی را او حلّ می ‌کند حلّ اساسی مشکل این جمله است؛ 25 سال قبل از اینکه علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) این خطبه را ایراد کند، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) این جمله را ایراد کرد در آغاز خطبه «فدکیه». آقایان حواستان جمع باشد! اینها مثل کفایه نیست که با یک روز دو روز درس حلّ بشود. می ‌گویید نه! جلد اوّل اصول کافی را بخوانید و تطبیق بدهید که چرا کلینی می‌ گوید اگر همه جمع بشوند! همه جن و انس! همه جن و انس جمع بشوند و در بین اینها پیغمبر نباشد نمی ‌توانند مثل این جمله علی (علیه السلام) حرف بزنند! 🔸 مرحوم صدر المتألهین در شرح اصول کافی این قسمت را که شرح می ‌کند، بر حرف کلینی صحّه می‌ گذارد و می ‌گوید کلینی درست گفته است؛ منتها کمبودی دارد و آن این است که ایشان گفته اگر در بین جمعیت پیغمبر نباشد نمی ‌توانند، باید قید بیاورد، پیغمبر اولواالعزم نباشد؛ چون پیغمبر غیر اولواالعزم هم کار علی ساخته نیست.[2] این یعنی چه؟! اینها با بنای عقلا و فهم عرف حلّ می‌ شود؟! این مطالب ها همین طور غریب است! مظلوم است! [1]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص136؛ «... أَلَاتَرَوْنَ إِلى قَوْلِهِ لَا مِنْ شَی‌ءٍ كَانَ ، وَلَا مِنْ شَی‌ءٍ خَلَقَ مَا كَانَ ». [2]. شرح أصول الكافی (صدرا)، ج‏4، ص47. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/11/04 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 علم نافع 🔹به ما دستور دادند چه در نماز چه بعد از نماز از ذات اقدس الهی طلب بکنیم: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً». گاهی به لحاظ معلوم است، گاهی به لحاظ اثرگذاری خود علم. گاهی انسان چیزهایی را یاد می ‌گیرد که فقط اطلاع است، نه علم؛ موضوعی داشته باشد، محمولی داشته باشد، نسبتی داشته باشد، کارآیی داشته باشد نیست. این همان است که مرحوم کلینی نقل کرد که وجود مبارک حضرت وقتی وارد محفلی شد دید عده ‌ای دور کسی جمع شدند، حضرت فرمود چه خبر است؟ گفتند این علامه است، فرمود علم او چیست؟ گفتند این نسّابه است؛ این وقایع ایام جاهلیت را می‌ داند قبایل را می ‌شناسد، حضرت فرمود: «ذَاكَ عِلْمٌ لَا یضُرُّ مَنْ جَهِلَهُ وَ لَا ینْفَعُ مَنْ عَلِمَه‏». پس گاهی نافع بودن علم به لحاظ معلوم است؛ سِحر و شعبده و جادو و این گونه از علوم، علوم نافع نیست. 🔹 بخش دیگر علمی است نافع ولی در اثر اینکه جهالت، فرمانروای درون است، این علم را به منزله حاکم معزول قرار می‌ دهد. این علم دارد، فقط در گوشه ذهن او بایگانی شده است، لذا به ما گفتند بگویید: «أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لَا ینْفَعُ». یا در اثر آن است که معلومش سودآور نیست یا در اثر این است که خود علم کارآیی ندارد. اما هر دو کمال را دارد؛ یعنی هم معلوم آن سودآور است و هم خود علم کارآیی دارد، لذا ما علمی را می‌خواهیم که باشد؛ این علم یقیناً . 📚 درس اخلاق تاریخ: 1395/09/25 🆔 @a_javadiamoli_esra