💠 شعب رحمت الهی 🔸 این ماه را كه ذات اقدس الهی به عنوان ماه شعبان مشخص كرده است، برای شعبه شعبه بودن رحمت ‌های الهی است؛ گاهی پیامبر خود را به نام شعیب معرفی می‌ كند كه شعبه ‌های گوناگون رحمت الهی به وسیله این پیامبر به جامعه منتقل می ‌شود و گاهی زمانی مشخّص را به نام ماه را شعبان می ‌نامد كه از شعبه ‌های گوناگون رحمت الهی است؛ برخی‌ ها از شعبه ‌های كوچك، برخی ‌ها از شعبه ‌های بزرگ، برخی‌ ها از شعبه‌ های كمتر و برخی ‌ها هم از شعبه‌ های بیشتری از فیض ذات اقدس الهی بهره می ‌برند. 🔸 مطلب دیگر آن است كه در این دعای نورانی كه بین دو نماز خوانده می ‌شود و گفته شد که در هنگام زوال خوانده شود ـ همین درود مخصوص ـ در این درود و تحیت خاصّی كه نسبت به وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) عرض ارادت می ‌كنیم، به خدا عرض می‌كنیم خدایا! گرچه در سوره «احزاب» فرمودی كه پیامبر اُسوه و الگوست، [1]گرچه ما موظّف هستیم «ائتسا» یعنی اقتدا و تأسّی به آن حضرت كنیم، لكن آن توفیق را به ما مرحمت كن یك و آن لطف را به وجود مبارك حضرت مرحمت كن دو كه نسبت به ما پدری كند سه، یك راه وسیعی برای ما باشد چهار، «وَ اجْعَلْهُ‏ لِی‏ شَفِیعاً مُشَفَّعاً وَ طَرِیقاً إِلَیكَ‏ مَهْیعاً».[2] 🔸 وجود مبارك حضرت سیره و سنّت و روشِ او راه است. ما یك راه مستقیمی نداریم كه پیغمبر برابر آن راه حركت كند، هر چه او می ‌كند و می ‌گوید و هر جا می ‌رود این راه است! ما یك وقت راهی راهی هستیم كه مهندسان برای ما ترسیم كردند و یك وقت است كه نقشه و راه و هندسه ـ هندسه غیر از مهندس است ـ راه را تنظیم می ‌كند كه مهندس برابر آن حركت می ‌كند. ما راهِ از پیش تعیین ‌شده ‌ای نداریم و راه را با اینها تشخیص می ‌دهیم، اینكه درباره امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) گفته شد علی ‌بن ‌ابی‌ طالب «مَعَ الْحَقِّ» است و حق با علی است «یدُورُ مَعَهُ‏ حَیثُ‏ مَا دَارَ»،[3] این «یدُورُ» ضمیر آن به «حق» برمی ‌گردد «یدُورُ حَق مَدار عَلی حَیثُ‏ مَا دَارَ». یك راه از پیش تعیین ‌شده ‌ای نیست كه ائمه از آن راه بروند، راه را خدای سبحان به وسیله امام و پیغمبر مهندسی می ‌كند، هندسه ترسیم می ‌كند، راهنمایی می ‌كند و آنچه آنها گفتند می‌ شود راه، آنچه آنها كردند می ‌شود راه و آنچه آنها نوشتند می‌ شود راه، زیرا خدای سبحان به وسیله اینها مهندسی جهان را ترسیم می‌ كند، هر جا اینها رفتند می ‌شود راه. 🔸 ما در این دعاها و تحیت ‌ها از خدای سبحان مسئلت می ‌كنیم كه وجود مبارك پیامبر كه این همه درودها را به پیشگاه او تقدیم می ‌كنیم او را برای ما راهِ وسیع قرار دهد. [1]. احزاب، آیه21؛ ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾. [2]. مصباح المتهجد، ج2، ص829. [3]. بحارالانوار، ج28، ص368. #ماه_شعبان #مهندسی_الهی #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/04/05 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 دعای انبیاء 🔸 یک بیان نورانی از حضرت زکریا و ابراهیم (سلام الله علیهما) هست که اینها رابطه ‌شان را با خدا به ما آموختند. ما یک رابطه‌ های دستوراتی داریم؛ نمازی داریم، روزه ‌ای داریم، دعایی داریم، مناجاتی داریم، اینها را داریم؛ اما نزدیک ‌ترین دعا با خدا چیست که بخواهیم زمزمه کنیم؟ مخصوصاً در ماه شعبان. ما به هر حال به مهمانی خدا می‌ خواهیم برویم، با چه سرمایه ‌ای برویم؟ اینکه می‌ بینید مرحوم ابن طاووس و سایر بزرگان این أدعیه خودشان را از ماه مبارک رمضان شروع می ‌کنند، برای اینکه هم در روایات هم در أدعیه آمده است، از ماه مبارک رمضان به عنوان «رَأْسُ السَّنَة»،[1] یک؛ از ماه مبارک رمضان به عنوان «غرّة الشهور»،[2] دو، چون در روایات و در ادعیه از ماه مبارک رمضان به عنوان اوّل سال و اوّلین ماه با این دو تعبیر یاد شده است، افرادی مثل ابن طاووس (رضوان الله الیه) و دیگران تاریخ سال را از ماه مبارک رمضان شروع می ‌کنند. ماه مبارک رمضان اوّل سال است، ماه شعبان آخر سال. 🔸 اینکه می ‌بینید ماه شعبان یک عده زیاد تلاش و کوشش می ‌کنند، برای اینکه تمام بدهی ‌هایشان را بدهند. توبه می‌ کنند، استغفار می ‌کنند، قضاها را انجام می ‌دهند، برای اینکه آخر سال است و آخر سال انسان باید حساب‌ هایش را بررسی بکند. ابن طاووس ‌ها سیره و راه آنها این است. ما اگر بخواهیم با ذوات قدسی اهل‌بیت (علیهم السلام) آشنا بشویم، به زبان اینها، به زبان قرآن و به زبان انبیا با خدا حرف بزنیم، اینها هم دعای «مناجات شعبانیه» دارند، هم می ‌گویند مضطر خدا هستند «أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْقَوِی وَ أَنَا الضَّعِیف‏»،[3] اینها سرجایش محفوظ است. خدایا یک مخلوقِ ضعیفِ عاجزِ فقیر آمده در خانه تو، اینها همه خوب است؛ اما ببیند دعای زکریا یا دعای ابراهیم (سلام الله علیهما) چیست؟ به خدای سبحان عرض می ‌کنند خدایا! من همان هستم که هر وقت خواستم دادی، ببینید! از خود مایه نمی ‌گذارد، نمی ‌گوید من فقیرم تو غنی هستی، من مخلوقم تو خالقی، من ضعیف هستم. وسیله را ضعف خود و عجز خود و مخلوق بودن خود و مقهور بودن خود قرار نمی ‌دهد. 🔸 به هر حال انسان یک وسیله می ‌خواهد. این دعای «أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ»، یک وسیله است؛ یعنی خدایا! من مخلوق بودنم را وسیله قرار دادم، من عجز خودم را وسیله قرار دادم، من ضعف خودم را وسیله قرار دادم، همین! به ضعف من کمک بکن! به هر حال خودش را مطرح می ‌کند. می‌ گوید من ضعیف هستم، به ضعف من کمک بکن! اما این دعای زکریا و ابراهیم این نیست، خیلی این دعا بلند است! در این دعا که ﴿لَمْ أَكُنْ بِدُعائِكَ رَبِّ شَقِیا﴾،[4] اصلاً نامی از خود او نیست. در می ‌زند، کیست؟ جواب: کسی است که هر وقت خواست، به او دادی، همین! به فعل خدا تمسک می ‌کند. نه اینکه من عاجز هستم، به عاجز کمک بکن. من مخلوق هستم، من ضعیف هستم! سؤال: چه کسی است دم در، در می‌زند؟ کسی است که هر وقت خواست به او دادی. در آن نام او نیست: ﴿وَ لَمْ أَكُنْ بِدُعائِكَ رَبِّ شَقِیا﴾، من هیچ وقت ناامید نشدم. ببینید تمام محور این حرف کَرم اوست. من چه کسی هستم؟ حالا هر کسی هست! چه کار داری که چه کسی هستم؟! هر وقت خواستم، دادی، همین! ﴿لَمْ أَكُنْ بِدُعائِكَ رَبِّ شَقِیا﴾ این خاصیت ماه پُر برکت شعبان است. [1]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج‏1، ص4؛ تهذیب الأحكام (تحقیق خراسان)، ج‏4، ص333. [2]. الإقبال بالأعمال الحسنة (ط ـ الحدیثة)، ج‏1، ص31؛ الوافی، ج‏11، ص364. [3]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج‏2، ص618. [4]. سوره مریم، آیه4. #ماه_شعبان #محور_کرم #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه مدثر جلسه 1 تاریخ: 1398/01/27 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 ماه شعبان 🔹 ماه شعبان وقتی که رسید، وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) صریحاً اعلام کرد که #ماه_شعبان ماه من است و خدا رحمت کند کسی را که مرا یاری بکند در این ماه! من کارم در این ماه روزه گرفتن است با سایر شؤونی که دارد و اگر کسی روزه بگیرد مرا یاری کرده است. معلوم می ‌شود این دین را همان #دینداری یاری می‌کند، دین را #همیاری با رهبران الهی یاری می ‌کند. این بیان نورانی حضرت بود.[1] 🔹 برخی‌ها نقل کردند در آخرین جمعه ماه شعبان، بعضی‌ه ا نقل کردند در آخرین روز ماه شعبان؛ ولی إبن طاووس (رضوان الله تعالی علیه) دارد که در یکی از روزهای #ماه_شعبان وجود مبارک حضرت این خطبه را ایراد کردند. ایشان می‌ فرمایند به اینکه «رَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی الْقَاسِمِ الطَّبَرِی ... قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص خَطَبَنَا ذَاتَ یوْم‏»، نه آخرین روز ماه شعبان بود، نه آخرین جمعه ماه شعبان؛ یکی از روزهای ماه شعبان این خطبه را ایراد کرد که فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُور» که با بسیاری از اینها شما مأنوس هستید. در بخشی از این خطبه فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ وَ ظُهُورُكُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِكُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِكُم‏»؛ فرمود به اینکه شما احساس سنگینی می ‌کنید ـ اینکه می ‌بینید بعضی‌ها می ‌گویند من هر چه می ‌خواهم خودم را کنترل کنم نمی ‌توانم یا می‌ خواهم سحر بلند شوم نمی ‌توانم یا فلان کار خیری را می خواهم انجام بدهم نمی ‌توانم، راست می‌ گویند ـ حضرت اینجا تحلیل کرده است، فرمود انسانی که ـ خدای ناکرده ـ خلاف کرده بدهکار حق است، این مطلب اول؛ انسان #بدهکار باید گرو بسپارد، این دو؛ در مسائل مالی اگر کسی مالی بدهکار است، زمین خود، خانه خود، فرش خود را گرو می‌ دهد؛ اما اگر کسی #گناه کرده، نمی ‌تواند خانه خود یا زمین خود را به خدایی که «مالک السماوات و الأرض» است گرو بگذارد، خود او را گرو می‌ گیرند. 🔹 اینکه در دو جای قرآن فرمود: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾[2] و در جای دیگر: ﴿كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهینٌ﴾[3] هر کسی رهن خلاف ‌های خودش است، برای همین است. یک انسان بدهکار باید گرو بسپارد. اگر بدهکاری مالی باشد در دنیا، به هر حال انسان زمین و خانه و فرش و مانند آن را گرو می ‌سپارد؛ اما بدهکاری #عقیده ‌ای، #اخلاقی، #حقوقی؛ یعنی معصیتی کرده، خود او را گرو می‌گیرند. لذا او آزاد نیست، بعضی از کارها را می کند بعد پشیمان می ‌شود، معلوم می ‌شود که #آزاد نبود. این «رهین» که در دو جای قرآن کریم آمده است، این بر وزن «فعیل» به معنای مفعول است منتها یک جا مؤنث است و یک جا مذکر، گرچه «رهین» فعیل به معنای مفعول مذکر و مؤنث در آن یکسان است لکن آنجا که دارد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾ نه چون نفس مؤنث است، این «رهینة» اسم است و صبغه مبالغی هم دارد انسان را گرو می ‌گیرند. 🔹 یک بیان نورانی مرحوم صدوق در توحید از وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) نقل می ‌کند که چرا ما دلمان می‌ خواهد #نماز_شب بخوانیم اما موفق نمی ‌شویم؟ فرمود: این گناهی که روز انجام دادید شما را بسته است.[4] بنابراین انسان آزاد نیست. حُرّیت از #بهترین_نعمت_های_الهی است. فکّ رهن کنید، با توبه، با انابه، با تطهیر، خودتان را آزاد کنید، با استغفار کردن خودتان را آزاد کنید. [1]. المقنعة، ص370؛ «شَعْبَانُ شَهْرِی فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی عَلَی شَهْرِی».‏ [2]. سوره مدّثّر، آیه38. [3]. سوره طور، آیه21. [4]. التوحید(للصدوق)، ص97. #استغفار #آزادی #دینداری #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 444 تاریخ: 1398/02/11 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 اراده شکست ناپذیر 🔹 ظاهر این ﴿كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهینٌ﴾[1] بوی تهدید می دهد؛ قهراً به قرینه سوره مبارکه «مدثر» که در آن سوره آیه ۳۸ دارد ﴿كلُ‏ُّ نَفْسِ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ ٭ إِلَّا أَصحَْابَ الْیمِینِ‏﴾ اینها عام و خاص هستند یا مطلق و مقید هستند باید تقیید بشود ﴿كلُ‏ُّ نَفْسِ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ ٭ إِلَّا أَصحَْابَ الْیمِینِ‏﴾، ظاهر آن این است اگر ما نبودیم با شواهد دیگر، این را از باب عام و خاص و مطلق و مقید حمل می کردیم به اینکه باید تقیید بشود، چرا؟ برای اینکه «رهین» که فعیل است به معنای «مرهون» است، «مرهون» آن عینِ گرو را می ‌گویند، این مطلب اوّل که «رهین» به معنای «مرهون» است و یعنی گرو. 🔹 مطلب دوم آن است که کسی گرو می دهد که بدهکار باشد، اگر کسی دِینی گرفته بدهکار است این [شخص] باید گرو بدهد. 🔹 مطلب سوم آن است که انسان اگر در برابر ذات اقدس الهی خلاف کرد بدهکار است و چون بدهکار است باید گرو بدهد، گروی الهی هم سخن از زمین و خانه و فرش و امثال آن نیست، خود شخص را #گرو می گیرند! این که می بینید بعضی‎ها می گویند من نمی توانم مواظب زبانم باشم، نمی توانم شب برخیزم و نمی توانم خودم را کنترل کنم این بیچاره راست می گوید، برای این که در #بند هست و بدهکار است. این خطبه نورانی پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در آخرین جمعه شعبان فرمود: «أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُم‏»[2] شما #گناه کردید، یک؛ گناهکار #بدهکار است، دو؛ بدهکار باید #گرو بدهد، سه؛ خدا زمین و فرش قبول نمی کند، چهار؛ #خود_آدم را گرو می گیرد «إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُم‏»؛ فکّ رهن کنید! بگویید خدایا بد کردم. این نه رو به قبله می خواهد، نه توبه می خواهد، نه آب توبه می خواهد، نه نزد عالم رفتن می خواهد، این یک #اراده_شکست_ناپذیر می‎ خواهد که خدایا آمدم، او هم قبول می کند! مگر چه چیزی می خواهد؟ لازم نیست انسان لفظ آن را بگوید حالا «استغفر الله» گفت یا «أتوب الیه» گفت؛ اما واقعاً بگوید آمدم، این بخشیده می شود، این می شود خدا! فرمود طبق این اصول پنج گانه بدهکار هستی و بدهکار باید گرو بدهد و غیر از خود آدم کسی را گرو نمی گیرند. [1]. سوره طور، آیه21. [2]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏1، ص296. #ماه_شعبان #استغفار #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه طور جلسه 4 تاریخ: 1395/11/17 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 پایان ماه شعبان 🔹 کسانی که کتاب های دعا نوشتند بر #ماه_شعبان خیلی اصرار دارند که وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) «یدْأَبُ فِی صِیامِهِ وَ قِیامِه‏‏»؛[1] ...

💠 فیض سرشار 🔸 ماه پُر برکت شعبان صدر و ساقه اش #رحمت_و_برکت است؛ تنها ماهی که در آن هیچ عزا و غمی نیست، همین ماه است، بسیاری از عیدها و جشن ‌ها در همین ماه است. در این صلوات نورانی که «عند الزوال» می ‌خوانند، دارد که این ماه پیچیده و #محفوف_به_رحمت است، هیچ جای این ماه خالی از رحمت نیست: «شَهْرُ ... حَفَفْتَهُ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَان‏‏». 🔸 این ماه که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد! زمینه ‌ای است برای ورود در ماه مبارک رمضان. اصرار این آقایان این است که در #ماه_شعبان خودشان را درست کنند؛ چون هر کسی سالی دارد، آنهایی که کشاورز هستند، اول سالشان پاییز است، چون درآمدشان از پاییز است؛ آنهایی که جوان‌ اند، جوانی فکر می ‌کنند و حیات گیاهی دارند، اول فروردین را آغاز سال می‌ گیرند، برای اینکه جامه نو در بر کنند، با اینکه در اول فروردین خبری نیست؛ اما آنها که اهل راه هستند، اول ماه مبارک رمضان را اول سال قرار می‌دهند، قهراً ماه شعبان می ‌شود آخر سال. تمام ضجّه ‌ها و ناله ‌های اینها این است که در این آخر سال، حساب‌ ها را تصفیه کنند که وارد سال بعد که می‌ شوند، بدهکاری نداشته باشند. این است که در همین صلوات دارد که تمام شب ‌ها و روزها حضرت به فکر #دعا_و_نماز_و_روزه و اینها بود، برای اینکه در آخر سال به هر حال آدم باید حساب خود را برسد و بدهکاری‌ های خود را بدهد. 🔸 جناب حافظ که می ‌گوید: ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید ٭٭٭ از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد اینها اشکال می ‌کردند به حافظ که اگر منظور از این مِی، #می_حقیقی_معنوی است، ماه مبارک رمضان که فصلش است، چرا ایشان می ‌گوید ماه شعبان مصرف بکن؟ ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید ٭٭٭ از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد سرّش این است که #ماه_شعبان آخر سال است و در آخر سال جایزه‌ ها را می ‌دهند. در ماه مبارک رمضان خبری از جایزه نیست، ماه کار است؛ هم شب عید شوال یعنی عید فطر به عنوان «لَیلَةَ الْجَوَائِز» است و هم روزش به عنوان «یوْمُ الْجَوَائِز» است که روز عید است و من امروز در آن تدبیرم ٭٭٭ كه دهم حاصل سی روزه و ساغر گیرم #ماه_رمضان ماه #کار است ماه جایزه نیست، جائزه را در «لَیلَةَ الْجَوَائِز» می‌دهند. این است که جناب حافظ گفت که الآن دریاب، چون بعد دیگری خبری نیست تا برسیم به عید فطر. این #ماه_شعبان است که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد! آپارات: https://aparat.com/v/7XrOl #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 دیدار تاریخ: 1396/02/24 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 سالِ سالکان 🔹 این ماه شعبان که گفتند: #ماه_شعبان منه از دست قدح کاین خورشید ٭٭٭ از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد برای اینکه طبق بعضی از روایات، ماه مبارک رمضان را گفتند: «غُرَّةُ الشُّهُور»،یک؛ «رَأسُ السَّنَة»، دو. در روایات ما #اول_سال را، «رأس سنه» را ماه مبارک رمضان می‌ دانند و گاهی هم می ‌گویند: «غُرَّةُ الشُّهُور»؛ یعنی اگر دوازده ماه داریم، پیشانی این دوازده ماه، ماه مبارک رمضان است؛ اگر 365 روز داریم، پیشانی آنها اول ماه مبارک رمضان است؛ «رَأسُ السَّنَة» است، یک؛ «غُرَّةُ الشُّهُور» است، دو. 🔹 طبق این دو تعبیر افرادی مثل ابن طاوس ‌ها و اینها برنامه‌ هایشان را از ماه مبارک رمضان شروع می ‌کنند تا به ماه شعبان؛ ماه مبارک رمضان را #اول_سال قرار می ‌دهند و در ماه شعبان که #آخر_سال است، خیلی تلاش و کوشش می ‌کنند که همه دیونشان را بدهند. این دعای معروفی هم که هست: «اَللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِی مِنْهُ» همین است. مثل اینکه کسی که آخر سال می‌ خواهد حساب بکند تمام تلاش و کوشش خود را می ‌کند تا ببیند چقدر بدهکار است. اینها در #ماه_شعبان خیلی تلاش می کنند که وظیفه ‌ای از اینها نماند؛ اینها آخر سالشان ماه شعبان است، لذا سعی می‌ کنند آخر سال تمام حساب‌ ها را بررسی کنند. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه مدثر جلسه 6 تاریخ: 1398/02/04 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 فیض سرشار 🔸 ماه پُر برکت شعبان صدر و ساقه اش #رحمت_و_برکت است؛ تنها ماهی که در آن هیچ عزا و غمی نیست، همین ماه است. این ماه که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد! زمینه ‌ای است برای ورود در ماه مبارک رمضان. اصرار آقایان این است که در #ماه_شعبان خودشان را درست کنند... . #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠

فیض سرشار

🔸 ماه پُر برکت شعبان صدر و ساقه اش #رحمت_و_برکت است؛ تنها ماهی که در آن هیچ عزا و غمی نیست، همین ماه است. این ماه که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد! زمینه ‌ای است برای ورود در ماه مبارک رمضان... . #ماه_شعبان #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra