🏴 به یاد سید الشهداء
▪️ وجود مبارك ابی عبدالله طبق آن زبان حالی كه به حضرت منسوب است فرمود كه شما در مراسم ماتم اگر ماتم مربوط به ماتم خود من هست كه خوب اشك و اندوه شما رواست و فضیلت است و اگر مربوط به من نیست عزیزی را از دست دادید و گرفتار ستم شدید یا گرفتار غربت شدید مرا بهانه نكنید و برای خودتان و متوفایتان گریه بكنید، بلكه آنها را بهانه كنید به یاد من اشك بریزید. گاهی شما می بینید كسی كه آن تولّی تام را ندارد برای اینكه مظلوم واقع شد یا عزیزی را از دست داد یا به اسارت رفت براساس این مظلومیت خودش و بازماندگی خودش و اسارت خودش اشك بریزد جریان كربلا را بهانه می كند، شعری كه مربوط به حضرت سیدالشهدا و شهدا (علیهم الصلات و علیهم السلام) می خواند یا برای او می خوانند، به بهانه كربلا برای مشكلات خودش می نالد؛ این روا نیست. اگر كسی یك حادثه تلخی برای او پیش آمد یك قلب شكسته ای پیدا كرد، یك حالت مناسبی است كه این حالت مناسب را بهانه كند زمینه قرار بدهد برای حضرت سیدالشهدا (سلام الله علیه) اشك بریزد كه آن می شود فضیلت.
▪️ در آن شعر معروف و منسوب به حضرت فرمود كه «اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی»؛[1] اگر از خاندان شما كسی شهید شد یا در مراسم شهادت یكی از شهدای جنگ شركت كردید آنها را بهانه قرار بدهید برای من اشك بریزید، نه اینكه مرا بهانه قرار بدهید و برای آنها ناله كنید «اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ»؛ نه «فندبوه» «فَانْدُبُونی»؛ آنها را بهانه قرار بدهید و برای من اشك بریزید تا فضیلتی باشد، نه اینكه كربلای مرا بهانه قرار بدهی برای آنها ناله بكنی كه فیضی نبری. فیض مال آن هدف اشك است، اگر اشك شما برای آن غریب خودتان مظلوم خودتان متوفای خودتان باشد یك تأثیر روانی دارد یك مقدار سبك می شوید، اما هیچ اجری ندارد، خب آدم این همه نیرو صرف بكند و بی أجر! حالا اگر گناه نباشد یقیناً ثواب هم ندارد؛ حالا پدر كسی مرده, مادر كسی مرده برادر كسی مرده آدم این قدر سر و سینه بزند و نیرو صرف بكند و لا أجر! اما بعضی از مراحل اش كه خب اشكال دارد حالا به صورت بزند یا مثلاً.. همین كارها را اگر درباره حضرت سید الشهداء (سلام الله علیه) كنید میبینید روح و ریحان است! فرمود ما را بهانه نكنید برای آنها گریه بكنید برای اینكه نه خیر دنیا دارد نه خاصیت آخرت، آنها را بهانه كنید برای ما گریه كنید كه هم سبك می شوید از نظر روانی هم فیض می برید.
[1]. المصباح للكفعمی(جنة الأمان الواقیة، ص741؛ «شِیعَتِی مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَی عَذْبٍ فَاذْكُرُونِی ٭٭٭ اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی».
#تدفين_پیكرهای_مقدس_شهيدان_كربلا
#محرم
#روح_و_ریحان
#فضیلت
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس خارج فقه مکاسب ـ جلسه 260
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آسیب شناسی واقعه کربلا
▪️ خدای سبحان ما را به منزله یك #معدن آفرید نه یك بستر خاكی و كویری؛ فرمود انسان سطح زمین نیست، انسان معدن است: «اَلّناسُ معادِنُ كَمَعادِنِ الَّذهَبِ وَ الْفِضَّةِ»[1] بستر انسان، ظاهر انسان، خلق و خوی انسان یك امر روشنی است؛ امّا در درون او چه چیز نهادینه شده است و كدام گوهر دفن شده است این را نه خود میداند نه دیگری می بیند. انبیاء كه معدن شناسان انسانی اند [و] برای كندوكاو مأمور شدند، اینها را خدای سبحان فرستاد تا درونِ درون را بشكافند، به ما نشان دهند كه شما گوهری در درون خود نهادینه شده دارید، این گوهر را بشناسید، از این گوهر مبانی را استخراج كنید و از آن مبانی مواد را. این اوّلین خطبه نهج البلاغه كه وجود مبارك امیر كلام علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) فرمود انبیا آمدند: «وَ يُثِيرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»، یعنی این.
▫️ انسان قدرت پركشیدن دارد، پر و بالی دارد، می تواند به سپهر سفر كند و آن اوج سپهر را از نزدیك ارزیابی كند. این كار را انبیاء به انسان آموختند و به او پر و بال دادند تا او بتواند پرواز كند، این كار را می گویند #اندیشوری، #پژوهشگری و تحقیق؛ یعنی انسان هم قدرت پركشیدن تا #سپهر_معرفت را دارد، هم قدرت غوّاصی تا عمق دریا را؛ یكی را حكمت و كلام به عهده میگیرد دیگری را عرفان. انسان یا در درونِ درون خود فرو می رود می شود #عارف؛ یا در برون و برون پر می كشد میشود #حكیم و متكلم، یا جامع بین مشهود و معقول است مانند عارفان كُمّل، یا جامع كلّ است مانند انبیاء و اولیاء.
▪️ وجود مبارك ابی عبدالله آن قدر مردم را [گرفتار] شستشوی مغزی دید، فرمود كه نه گذاشتند شما چیزی بفهمید نه نان حلالی به شما دادند ـ بالأخره انسان یا باید #اهل_گوش باشد، یا #اهل_دل: ﴿لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِيدٌ﴾[2] ـ فرمود نه خود می فهمید، نه حرف های من در شما اثر می كند؛ خود نمی فهمید چون با شستشوی مغزی روبرو هستید، حرف من در شما اثر نمی كند برای اینكه مال حرام شكم شما را پُر كرده است، كسی كه حرام خورد آن مالِ حرام می شود اندیشه. اگر گفتند «ای برادر تو همان اندیشه ای» همان طوری كه روح جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء است، اندیشه این چنین است، اخلاق این چنین است؛ این غذا به صورت #اندیشه در می آید، این غذا به صورت #اخلاق در می آید، هیچ توقع نداشته باشید كه غذای حرام به صورت اندیشه ناب در بیاید [و] این بشود حوزوی خوب یا بشود دانشگاهی خوب، #اندیشه_پاك از غذای پاك است!
▫️ وجود مبارك امام صادق فرمود: كسب حرام «يَبينُ فِي الذُّرِيَّةِ»[3] در اعقاب اثر می گذارد، چه رسد به انسان [خورنده حرام]. وجود مبارك ابی عبدالله فرمود: غذای حرام نمی گذارد شما حرف امام زمانتان را بشنوید ـ وجود مبارك ابی عبدالله امام آن زمان بود! هر كدام از این دوازده امام در عصر خود امام آن زمان بودند، الآن وجود مبارك امام دوازدهم (ارواحنا فداه) ولی ماست ـ وجود مبارك ابی عبدالله فرمود: #غذای_حرام در شما اثر كرده كه حرف من در شما اثر نمی كند.
[1]. كافی، ج 8، ص 177.
[2]. سوره ق، آیه 37.
[3]. كافی، ج 5، ص 125.
#تدفين_پيكرهاي_مقدس_شهيدان_كربلا
#اهل_گوش_و_اهل_دل
#اندیشه_سپهری
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی محرم
تاریخ: 1384/11/13
🆔 @a_javadiamoli_esra