💠 ستبر بودن 🔹 فرمود: ﴿خُذُوا مَا آتَینَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾. فرمود این #قدرت را من به شما دادم که این وحی سترگ را بگیرید. بعد هم فرمود دشمن از هر طرف حمله می ‌کند: ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعْتُم مِن قُوَّةٍ﴾،[1] درست است نسبت به خدا ضعیف هستیم؛ اما در بحث‌ های نظامی، مبارزه با استکبار، مبارزه با صهیونیسم #قدرت_دارید و من به شما این قدرت را دادم: ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعْتُم مِن قُوَّةٍ﴾. بعد در بخش پایانی سوره مبارکه «توبه» هم فرمود شما که حق حمله به دیگری را ندارید، حمله هم نمی ‌کنید و اصلاً نظام ما نظامی نیست که به کشورهای ضعیف حمله کنیم؛ ولی آن قدر #ستبر باشید که تمام قدرت‌ ها از شما بترسند. این یعنی چه؟ این قدرت‌ های استکباری که همه چشم دوخته ‌اند به منابع ما و منافع ما، ما چه وظیفه ‌ای داریم؟ یعنی باید بی ‌عُرضه باشیم و بی ‌تدبیر؟ یا به ما گفت آن قدر مرد باشید که از شما بترسند، همین! هیچ جای قرآن ندارد که شما به کشورها حمله کنید. فرمود جای خودتان آن قدر #مستحکم_باشید که کسی طمع نکند! بخش پایانی سوره مبارکه «توبه» آیه 123 این است: ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذینَ یلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَ لْیجِدُوا فیكُمْ غِلْظَةً﴾، این را دقّت کنید! این ﴿وَ لْیجِدُوا﴾ امر غایب است. مأمور این امر غایب هم کفّار هستند. کفّار به امر حاضر گوش نمی ‌دهند حالا چه رسد به امر غایب! خدا می ‌فرماید حتماً باید بترسند! چه کسی باید بترسد؟ کفّار که امر حاضر را گوش نمی‌ دهد، چه رسد به امر غایب؛ یعنی شما باید مرد باشید، همین! شما باید طوری باشید که در شما غلظت احساس بکنند. 🔹 الآن سلسله جبال البرز، تمام وجودش خیر و برکت است، تمام این برف‌ ها را به سینه می ‌گیرد، در درونش جای می ‌دهد، چشمه می ‌شود، چاه می ‌شود، آب جاری می ‌شود، رودخانه می ‌شود، سرتاپای این سلسله جبال برکت است؛ اما همه اینها که در دامنه قله دماوند هستند، هیچ کسی جرأت نمی ‌کند به قله دماوند نزدیک بشود و با آن بجنگد، می ‌فرماید این‌طور باشید؛ یعنی خیر شما به داخل برسد، یک؛ به خارج برسد، دو؛ جلوی خیر را هم نگیرید، سه؛ اما ﴿وَ لْیجِدُوا﴾، ﴿وَ لْیجِدُوا﴾؛ یعنی ﴿وَ لْیجِدُوا﴾! حتماً باید از شما بترسند. این معلوم است که یعنی شما باید مستقیم باشید، پس ما قدرتی داریم که جهان از ما می ‌ترسد، همین! می ‌ترسد یعنی چه؟ یعنی به ما نمی ‌تواند حمله بکند. ما که قصد حمله نداریم. نمونه اقتدار وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آن روز در کلّ این منطقه حرف اوّل را مکه می ‌زد. به دلیل اینکه همین ‌ها توانستند ایران را #فتح کنند، ایران که یک کشور سلطنتی نبود، کشور شاهنشاهی بود. کشوری را می ‌گفتند شاهنشاهی که از کشورهای مجاور باج بگیرد، قطب یک بخش وسیعی از جهان باشد. اگر کشوری سلطنتی بود، داخل خود را اداره می ‌کرد؛ اما ایران کشور سلطنتی نبود، کشور شاهی نبود، تا ما یاد داریم کشور شاهنشاهی بود، همه کشورهای کوچک به او باج می‌دادند. این را بعد از مدتی به هر حال همین حجاز آمده گرفته است، پس معلوم می ‌شود این قدرت هست. این قدرت را ذات مقدس حضرت برای مردم به عنوان #هدیه_الهی آورد. بعد خود که وارد مکه شد چه کار کرد؟ فرمود: «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»،[2] بنا بر این نیست که انسان با قهر و آدم ‌کشی کسی را تربیت کند. ما سر جای خودمان مستقل هستیم. این ﴿وَ لْیجِدُوا﴾ از بهترین نمونه‌هاست که شما باید سر جایتان باشید، مستقر باشید، کسی طمع نکند، همین! [1]. سوره انفال, آیه60. [2]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص513. #سقوط_هواپیمای_مسافربری_ایران_توسط_آمریكا #مستحکم_بودن #قدرت_هدیه_الهی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه معارج جلسه 10 تاریخ: 1397/11/08 🆔 @a_javadiamoli_esra