💠 هاتف غیبی
🔹 علم را ذات اقدس الهی معنا کرده است، ائمه (علیهم السلام) معنا کرده اند و آن این است که علم آن است که رهبری عمل را به عهده بگیرد. علم یک #هاتف غیبی است. از مفهوم، این کار ساخته نیست، از صورت ذهنی این فریاد یا فرمان غیبی ساخته نیست.
🔹 از بیانات نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) این است که «الْعِلْمُ یهْتِفُ بِالْعَمَلِ»؛ علم یک هاتف غیبی است، علم آن است که عمل را به دنبال بیاورد «فَإِنْ [أَجَابَ] أَجَابَهُ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْه»؛[1] علم یک #هاتف_غیبی است، عمل را به درون و به همراه خود دعوت می کند. اگر موفق شد عمل را به همراه خود آورد و عمل از آن اطاعت کرد این علم می ماند و شکوفا می شود و اگر موفق نشد #هاتف_غیبی نبود، به دنبال عمل نبود، عمل را رهبری نکرد و عمل را به دنبال خود نیاورد، این رخت بر می بندد. گرچه در سوره مبارکه «نحل» فرمود انسان که به دنیا آمده ﴿وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَیئاً﴾،[2] این نکره در سیاق نفی است؛ یعنی زادروز میلاد هر کسی با #جهل_عمومی او همراه بود، هیچ چیزی نمی دانست و از این بدیهیات هیچ خبری نبود؛ بعد فرمود سمع و بصر و فؤاد و مانند آن که مجاری ادراک هستند، خدا عطا کرد تا انسان عالم بشود. ممکن است بخشی از انسان ها در پایان عمر گرفتار همین نکره در سیاق نفی بشوند؛ البته به عنوان موجبه جزئیه نه کلّیه؛ فرمود یک عده هستند: ﴿لِكَی لا یعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیئا﴾؛[3] هیچ چیزی در اواخر عمر به یادش نیست.
🔹 انسانی که با دو نکره در سیاق نفی مواجه است، در زادروزش ﴿وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَیئاً﴾، در دوران سالمندی که دوران بازدهی اوست به جایی برسد که ﴿لِكَی لا یعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیئا﴾ این که با دو سالبه محدود است، جنوباً سلب، شمالاً سلب، شرقاً سلب، غرباً سلب، این چه ره آوردی دارد؟! وقتی ره آورد می ماند که ما آن #علم_صاحبخانه را نرنجانیم؛ درست که خدا فرمود: انسان وقتی به دنیا آمد از بدیهی ترین بدیهیات باخبر نیست؛ اما از راه دیگر فرمود از نظری ترین نظریات باخبر است! فرمود من انسان را بی سرمایه خلق نکردم، یک لوح نانوشته به انسان ندادم، یک #کتاب_الهی و ذرّینی به او دادم ﴿وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها٭ فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾[4] آنچه فجور اوست به او آموختم، آنچه تقوای اوست به او آموختم، آنچه منشأ فجور است یاد دادم، آنچه منشأ تقواست به او آموختم. تمام تلاش ما حوزویان و دانشگاهیان باید این باشد که مهمانی دعوت کنیم که با صاحبخانه بسازد، #صاحبخانه آن علم اصلی است، آن #علم_فطری است، #نفس_ملهمه است خدا را می شناسد پیغمبر را می شناسد ائمه را می شناسد، فجور را می شناسد تقوا را می شناسد ﴿مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قیلا﴾؛[5] آنکه ما را آفرید از او راستگوتر کسی نیست، او فرمود من هیچ روحی را #ناقص_الخلقة خلق نکردم ﴿وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها﴾ تسویه نفس، #مستوی_الخلقه بودنِ نفس با این «فاء» فصیحیه که تفسیر کننده قبل است بیان شده است، ﴿فَأَلْهَمَها﴾ این «فاء» که «فاء» عاطفه نیست، این «فاء» آن تسویه را تفسیر می کند. خدا انسان را #مستوی_الخلقه خلق کرد یعنی چه؟ یعنی آنچه #لازمه_کمال او بود به او داد.
[1] . نهج البلاغة(للصبحی صالح)، حکمت366.
[2] . سوره نحل، آیه78.
[3] . سوره نحل70.
[4] . سوره شمس، آیات7و8
[5] . سوره نساء، آیه122.
#مستوی_الخلقه_بودن
#علم_صاحبخانه
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1395/10/30
🆔 @a_javadiamoli_esra
هدایت شده از استاد مرتضی جوادی آملی
قرآن پژوهان هم باید باب معرفت و فهم معارف را بشناسند و هم در کار عملی تنها از خدا خشیت داشته باشند
🔹 حجت الاسلام و المسلمین استاد مرتضی جوادی آملی در نخستین همایش بینالمللی قرآنی #رسالات_الله که روز شنبه در محل تالار شهید مفتح دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، برگزار شد بیان داشت: بعد از اینکه روشن شد بشر نمی تواند خودش به تنهایی هم راه سعادت و هم طریق هدایتش را بیابد، #تعالیم_انبیاء و #رسالات_الهی به کمک انسان آمد.
🔹 خدای عالم دستگاه قوی و مستحکم وحی را به گونه ای منظم و استوار ایجاد کرده و در طول تاریخ، همه انبیاء الهی خصوصا نبی گرامی اسلام با بهره مندی از #کتاب_الهی که ﴿اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ﴾، #مسیر_هدایت و غایت سعادت را به انسان معرفی نمود.
🔹 اما انسان برای فهم این تعالیم دارای زمینه ها و استعدادهایی است که باید به آن توجه داشت، انبیاء الهی که از امیین انتخاب شدند، چالش فکری نداشتند و مستقیما وحی را تلقی می کردند و در مقام تلقی وحی هم مشکلی نداشتند، آنچه گفته اند عین همان حقیقتی است که خدا بر آنها القاء کرده است، بنابراین در حوزه عقل نظر، فهم حقایق و معارف، آن گونه که باید باشد اتفاق افتاده است، #علامه_طباطبایی عصمت را در مقام تلقی وحی، هم در مقام فهم، و هم در مقام ابلاغ برای انبیاء ترسیم کرده است.
🔹 خداوند در قرآن می فرماید : ﴿الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللّهِ وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لایَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللّهَ وَ کَفى بِاللّهِ حَسِیباً﴾ چالش این آیه در ﴿ الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللّهِ﴾ نیست، این بخش که به #اندیشه بر می گردد و قطعا اندیشه ها باید در سلامت و صحت کامل قرار بگیرند و فهم درست نسبت به آیات الهی بیابند.
اما چالش در بخش دوم هست که به #حوزه_عملی بر می گردد، البته انبیاء الهی هیچ کدام از این دو چالش را نداشتند چون هم معصوم بودند و هم در خشیت نیز موحد بودند و از غیر خدا نمی ترسیدند، اما چالش دوم برای مبلغان و مفسرانی است که آیا می توانند براحتی در کسوت تبلیغ قرار بگیرند و مفسر و مبین بشوند تا بتواند حقایق قرآنی را تبیین کنند؟ این کار آسانی نیست! ﴿وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لایَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللّهَ﴾.
🔹 قدرت ها با تحمیل و تهدید عالمان دینی می خواهند هم در مقام #فهم از یک سو و #ابلاغ از سوی دیگر تاثیر بگذارند، قرآن می فرماید از غیر خدا نترسیدند، نه تهدیدها و نه تطمیع ها، اجازه ندهد از مسیر فهم قرآن دست بردارید و مطابق با نظر حکمرانان سخن بگویید! و این وقتی ممکن است که مفسران و مبلغان #اهل_شجاعت و شهامت باشند،تا تهدید و تطمیع در فهم آنها تاثیر نگذارد!
🔹 برگزاری این همایش ها برای آن است که قرآن پژوهان هم باب معرفت و فهم معارف را بهتر بشناسند و هم در کار عملی تدبیری بیاندیشیند که خشیت تنها برای خدا باشد.
لینک خبر:
https://mvaezjavadi.ir/fa/w/-107
#استاد_مرتضی_جوادی_آملی
#سخنرانی
📚 نخستین همایش بینالمللی قرآنی «رسالات الله»
تاریخ: 1401/10/16
🌐https://mvaezjavadi.ir
🆔 @m_vaezjavadi