از سوی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی، فردا يكشنبه سي ام ماه مبارك رمضان اعلام گردید
حضرت آيت الله العظمي جوادي آملي در معيار تحقق اول ماه قمري در توضيح المسائل خود بيان مي دارند: معيار اول ماه قمري آن است که 1. فاصله و نسبت ماه و آفتاب، 2. [فاصله و نسبت] ماه و زمين و 3. مجموع دو نسبت ياد شده به قدري باشد که رؤيت ماه به صورت عادي امکان‌پذير باشد.
آنچه طريق ثبوت اول ماه است امکان ديدن با چشم غير مسلح است و آنچه موضوع اصيل [اول ماه] است تحقق نسبت‌هاي سه گانه است.
بنابراين با توجه به اينكه رويت هلال ماه شوال در روز شنبه با چشم غير مسلح نزد آيت الله العظمي جوادي آملي ثابت نگرديد بنابراين فردا يكشنبه سي ام ماه مبارك رمضان و دوشنبه 5 خرداد اول ماه شوال و عيد سعيد فطر خواهد بود.
News.esra.ir
🆔@a_javadiamoli_esra
You:
#ماه_مبارک_رمضان
دعای روز سی ام
اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکْرِ والقَبولِ على ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکَمَةً فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین.
خدایا قرار بده روزه مرا در این ماه مورد قدردانى وقبول بر طبق خوشنودى تو وپسند رسول تو باشد واستوار باشد فرعش بر اصل به حق آقاى ما محمد وخاندان پاکش وستایش خاص پروردگار جهانیان است.
News.esra.ir
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آزمون الهی
🔸 ما گرفتار یك دشمن داخلی هستیم كه این دشمن داخلی چند كار می كند، خوب را بد نشان می دهد, بد را خوب نشان می دهد, ما برای نجات از این دشمن داخلی كه آن دشمن بیرونی؛ یعنی ابلیس هم همین كار را می كند, چندتا راه داریم: راه اوّل شناخت و علم است كه علم سهم تعیین كننده ای دارد که آدم بداند چه چیزی حق است, چه چیزی باطل; چه چیزی خیر است, چه چیزی شرّ؛ چه چیزی زشت است, چه چیزی زیبا; چه چیزی صدق است, چه چیزی کذب؛ خاصیت علم این است. چیز دیگری که در کنار علم نافع است, ایمان و اعتقاد به اینکه آنچه را که قرآن و عترت گفتند «حقٌ لا ریبَ فیه». راه سوم این است كه ما باطن اشیا را بفهمیم.
🔸 برای ائمه (علیهم السلام) گذشتن از گناه خیلی آسان بود، چرا؟ چون اینها نه تنها عالِم بودند كه بعد از این كیفر هست, نه تنها ایمان داشتند كه خدا حق می گوید؛ برای اینكه باطن كار را می دیدند. اگر كسی باطن كاری را ببیند و بداند این زرق و برق، آن طرفش آلودگی و لجن است.
🔸 هر حادثه‌ای كه برای ما پیش بیاید امتحان الهی است؛ مثل كنكورها در این دانشگاه ها و حوزه ها، گاهی امتحان سالانه است, گاهی نیم سال است, گاهی امتحان در کلاس هست. در بخشی از آیات قرآن كریم فرمود گرچه انسان هر روز در معرض آزمون هست; ولی آن امتحان های مهم, سالی یكی دو بار است ﴿یفْتَنُونَ فی كُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَینِ﴾،[1] حالا در صدر اسلام مربوط به غزوه بود, سالی یک یا دو مرتبه جنگ رسمی شروع می شد, این آیه که مطلق هست و آن مورد هم که مخصّص نیست. فرمود آن امتحان های مهم یا یك بار یا دو بار امتحان مهم است; ما موظف هستیم هر لحظه آزمون را خوب پس بدهیم. پس راه باز است و در همه موارد ذات اقدس الهی در كمین ماست كه دستِ ما را بگیرد: ﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ﴾;[2] آن شیطان در كمین است كه پای ما را بگیرد: ﴿لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقیمَ﴾;[3] خیلی فرق است. اگر خدا مرتب در كمین است كه ما نیفتیم و اگر شیطان مرتب در كمین است كه ما را بیندازد; خدا پیروز است، چرا ما آن طرف نرویم؟! هم ﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ﴾ است, هم ﴿لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقیمَ﴾ است.
[1]. سوره توبه، آیه126.
[2]. سوره فجر، آیه14.
[3]. سوره اعراف، آیه16.
#مرصاد
#صدق_و_کذب
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1396/04/15
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تقوای الهی
🔸 «أُوصیكُمْ [عِبَادَ اللَّهِ] وَ نَفْسِی بِتَقْوَى اللَّهِ»؛[1] خودم و شما همه را به رعایت تقوای الهی سفارش می كنم. در همین دعایی كه مربوط به روز عید فطر است، به ذات اقدس الهی عرض می‌كنیم كه زاد و توشهٴ تقوا را نصیب همهٴ ما بفرما، چون كشور را فقط تقوا اداره می كند، جامعه را تقوا اداره می كند. امیدورایم ـ ان شاء الله ـ این تقوا را رعایت بكنیم.
🔸 وصیت وجود مبارك حضرت امیر در خطبهٴ دوّم نماز عید فطر این بود كه مواظب زن و بچّه هایتان باشید، با زن ها در منزل به نیكی رفتار كنید، هرگز حرف بد نزنید! كوچك نكنید! تحقیر نكنید! تحمیل نكنید! اینها را صریحاً در خطبهٴ دوّم خطبهٴ نورانی وجود مبارك امیرالمومنین در نماز عید فطر بیان كردند.[2]
🔸 در جریان مسائل روز هم مستحضرید كه خدای سبحان مهلت می دهد، ولی بالاٴخره بساط مصر را دیدیم، بساط یمن را دیدیم، بساط تونس را دیدیم، بساط لیبی را دیدیم كه خدای سبحان ملّت های به پا خاسته را یاری كرده، اینها همه به بركت خون های پاك ایران اسلامی است؛ پایان ظلم مستحضرید كه این است یا در حفره ها و دخمه های صدامی رفتن است و مانند آن، برای احدی ستم وفا نكرد و ظلم با نظام اسلامی سازگار نیست مثل سم است كه با مزاج سازگار نیست. بنابراین هم داخل منزلمان را، هم نظام مان را، هم امور محلی را و هم منطقه ای را، هم قسمت های بین المللی را دین می تواند كاملاً رعایت كند و اصلاح كند كه ـ ان شاء الله ـ امیدورایم در همهٴ بخش های سه گانه خدای سبحان این توفیق را بدهد كه ما آزادانه فكر بكنیم.
[1]. تمام نهج البلاغه، ص381.
[2]. تمام نهج البلاغه، ص383؛ « وَ الْإِحْسَانِ إِلَى نِسَائِكُمْ وَ مَا مَلَكَتْ أَیمَانُكُمْ وَ...».
#عید_فطر
#امهال
#احسان_به_خانواده
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 فرازی از خطبه های نماز عید فطر
تاریخ: 1390/06/09
🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #حکمت_وحیانی
🔹 جلسه 29
#گزيده_خطبه_عید
🔹 پخش هر شب ساعت 20:45 از شبکه اول سیما
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 جایزه الهی
🔸 مهمانی دنیا با مهمانی خدا فرق جوهری دارد. در دنیا اگر كسی مهمان شد هنگام ورود از او پذیرایی به عمل می آید، ولی كسی مهمان خدا شد هنگام رفتن خدا از او پذیرایی می كند، نه هنگام آمدن یا هنگام ماندن!
🔸 یك ماه در محضر خدا ـ ان شاء اللّه ـ آداب الهی را آموختیم؛ در این یك ماه چیزی به ما ندادند، البته هر عملی كه انجام دادی برابر همان عمل پاداش گرفتیم، این مهمانی نیست! در یازده ماه دیگر هم همین طور بود، هر كس كار خیری انجام می داد، نمازی می خواند، به مردم احسان می كرد، به جامعه احسان می كرد، به اعضای منزلش احسان می كرد یا به پدر و مادرش احسان می كرد پاداشش را می گرفت، با یازده ماه دیگر از این جهت فرقی ندارد. مهمانی خدا در این نیست كه ما كاری بكنیم تا او پاداش كار ما را بدهد، این در یازده ماه دیگر هم هست؛ مهمانی خدا آن است که اوصاف خود را به مهمان می دهد، میزبان چیزی از خود به مهمان می دهد، نه اثر كار مهمان را به او بدهد! ما در این سی شبانه روز كار می كردیم ـ ان شاء اللّه ـ مزدمان را می گرفتیم؛ یعنی نمازی می خواندیم، روزه ای می گرفتیم، شب زنده داری داشتیم، با یازده ماه دیگر فرقی ندارد، آن را نمی گویند مهمانی، آن را می گویند اجر! اگر كسی مهمان شما شد و در این سی روز كاری كرد، شما باید دو عمل انجام بدهید: یكی اینكه مزد او را بدهید، دیگر اینكه چون مهمان شما بود به او جایزه بدهید.
🔸 بنابراین تمام اعمال خیری كه در این مدّت سی شبانه روز ما ـ ان شاء اللّه ـ انجام دادیم مزدمان را گرفتیم، آن مزد بود نه ضیافت، نه مهمانی، الآن چیز دیگری از خدا می خواهیم، اوصافی كه برای خود او است را برای ما باید مطرح كند.
#الهی_شدن
#اوصاف_حق
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 فرازی از خطبه های نماز عید فطر
تاریخ: 1389/06/19
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نشانه حکمت
🔹 این راه باز است. اگر این راه باز است وجود مبارك امام رضا به ما نشان می دهد. به حضرت عرض كردند كه یكی از نشانه های حكمت را به ما بگویید, فرمود خاموشی.[1] آدم این‌قدر پرحرف نیست! هر حرفی را نمی زند! هر حرفی را نمی شنود! این همه کتاب ها، آیات الهی، تفسیر قرآن، نهج البلاغة و روایات اهل بیت، اینها را آدم بگذارد كنار به دنبال حرف های فضای مجازی و امثال مجازی بگردد؟! فرمود «صَمْت» و ساكت بودن، مكتبی است! عد های تلاش و كوشش می كردند مواظب زبانشان باشند و پرحرفی نکنند، هر حرفی را نزنند، سكوت را یاد می گرفتند! بعد از اینكه این دوره را گذراندند، تمرین کردند؛ بعد از مدتی ساكت شدند و ورّاجی و پرحرفی نكردند، شدند سكّیت, از این مرحله به بخش سوم رسیدند شدند «ابن السّكیت»؛ این کلمه «ابن و أب» که می گویند ابوالفضائل، ابو فاضل، اینها نشانه صاحب و داشتن است, «ابن السّكیت» كه از علمای بزرگ بود؛ یعنی او آن‌قدر مسلط بود كه جلو دهانش و قلمش را می گرفت.
🔹 آدم وقتی مواظب زبانش باشد, مواظب قلمش باشد، خدای سبحان به مكتوبات و به این ملفوظات قسم یاد می كند، چه چیزی از این بهتر! اگر به قمر قسم یاد می كند چون نور می دهد, اگر به قلم قسم یاد می كند چون نور می دهد, مگر خدا به قلم قسم نخورد؟! مگر به مكتوبات قلم قسم نخورد؟! ﴿ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یسْطُرُون﴾[2] مگر لسان «احد القلمین» نیست و قلم هم «احد اللسانین» نیست؟! فرقی ندارد انسان چیزی بنویسد، خدا بفرماید من به مسطورات این قلم قسم یاد می كنم؛ چون این مسطور و مكتوب, نور می دهد یا سخن بگوید ملفوظِ او به جامعه نور می دهد، اینها می شود كرامت.
[1]. قرب الإسناد (ط ـ الحدیثة)، النص، ص369؛ «مِنْ عَلَامَاتِ الْفِقْهِ الْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الصَّمْتُ، إِنَّ الصَّمْتَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِكْمَةِ، إِنَّ الصَّمْتَ يُكْسِبُ الْمَحَبَّةَ وَ هُوَ دَلِيلٌ عَلَى الْخَيْر».
[2]. سوره قلم، آیه1.
#سکوت
#کرامت
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1396 /04/29
🆔 @a_javadiamoli_esra
حجت الاسلام والمسلمین مرتضی جوادی آملی:
❇️چاپخانه اسراء با توجه به ظرفیت موجود، می تواند به عنوان قطب چاپ کشور تبدیل شود
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء و هیئت همراه، با حضور در چاپخانه اسراء طی مراسمی، از دستگاه ها و تجهیزات و نیز ظرفیت های چاپخانه اسراء بازدید به عمل آوردند.
حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در این بازدید و در جمع مدیران و مسئولان چاپخانه اسراء، ضمن تقدیر و تشکر از زحمات مسئولان و کارکنان چاپخانه اسراء، صداقت، اخلاص و شفافیت اقتصادی را از اصول مهم مرکز چاپ اسراء بر شمرد و بیان داشت: صداقت و اخلاص در مجموعه کارکنان چاپخانه اسراء، باعث شده تا خداوند نیز به همه دوستان در این زمینه کمک کند تا کارها را بتوانند به بهترین کیفیت انجام دهند، همچنین شفافیت کامل در عرصه مسائل اقتصادی، باعث شده تا مجموعه اسراء، کارنامه کاملاً روشن و قابل ارائه ای در این زمینه داشته باشد.
ایشان وجود تکنولوژی روز و حضور نیروهای متخصص را از نقاط قوت چابخانه اسراء دانست و اظهار داشت: ما اکنون نیروهای آموزش دیده و توانمند و نیز دانش کافی و تکنولوژی روز را در صنعت چاپ در اختیار داریم اما باز این به آن معنا نیست که از به روز شدن، غافل باشیم و لذا باید چاپخانه اسراء با بروز رسانی دستگاه ها و همچنین تکنولوژی های روز، به قطب چاپ کشور تبدیل شود و این مهم با ظرفیت موجود و دستگاه های بروز موجود می تواند اتفاق بیافتد لذا باید هر چه آنچه در صنعت چاپ وجود دارد که مرکزی ترین و اصلی ترین در صنعت چاپ هست، در بحث در مسائل نشر کتاب ها، چاپ های صعنتی و جعبه سازی و غیره، تمامی آن آپشن ها و تکنولوژی ها را در بخش چاپ داشته باشیم.
ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء تصریح داشت: از جمله مسائل مهمی که می تواند مجموعه های اقتصادی را به موفقیت برساند تعامل گسترده با مجموعه های هم سو، بازار و جامعه هدف است؛ با گفتگو و استفاده از توانمندی های نظری و فکری دیگران به ویژه اشراف بر وضعیت انتشارات در کشور می توانیم فعالیت ها و سیاست های کاری خود را بهینه و موفق تر به پیش ببریم لذا تعامل با مجموعه های هم سو در سراسر کشور باید در دستور کار جدی قرار گیرد.
News.esra.ir
🆔@a_javadiamoli_esra
💠 وفای به بیعت
🔹 اما حق امام بر امت، حق والی بر مردم فرمود: «وَ أَمَّا حَقِّی عَلَیكُمْ فَالْوَفَاءُ بِالْبَیعَةِ»؛[1] شما بیعت كردید، اگر بیعت كردید ﴿أَوْفُوا بِالْعُقُودِ﴾[2] به بیعتتان عمل كنید. بیعت از بیع است، اگر كسی با دین خدا بیعت كرد یعنی جان و مال و آبروی خود را به خدا فروخت در قبالش بهشت گرفت؛ حالا با اینكه جان و مال و آبرو مال خداست در همه موارد جمع عوض و معوض است هر دو مال اوست و هر دو را به ما می دهد، این چنین نیست بشری كه «لَا یمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لَا ضَرّا وَ لَا مَوْتاً وَ لا حَیاةً وَ لا نُشُوراً»[3] مالك چیزی باشد بعد با خدا داد و ستد كند، ولی ذات اقدس الهی هم معوض را به ما داد، هم عوض را، هر دو هبه است!
🔹 به هر تقدیر فرمود حق من بر شما آن است كه شما به بیعت وفا كنید و اگر كسی واقعاً بیعت كرد، یعنی جان و مال و آبروی خود را به دین و صاحب دین فروخت، اگر بگوید من ضرر مالی می بینم این سخنش غاصبانه است؛ زیرا مالی را كه به خدا فروخت در آن مال تصرف غاصبانه می كند و او را برای حفظ دین خدا صرف نمی كند و اگر می گوید به حیثیت من بر می خورد این در وجاهت و حیثیت و آبرو تصرف غاصبانه دارد. انسان آبرو را در برابر خلق خدا مالك است، ولی در برابر دین خدا كه مالك نیست! اگر كسی بگوید به من بر می خورد و حیثیتم در خطر است، چنین كسی غاصبانه آبرومند است، مگر آن جایی كه خود دین دستور بدهد كه بفرماید اگر هتك حیثیت می شود از آن راه نرو راه دیگر را طی كن و همچنین اگر درباره جهاد با جان بگوید جانم در خطر است او غاصبانه زندگی می كند، چون حیاتش را به خدا فروخت و اگر واقعاً بیع كرد حق تصرف در جانی كه مبیع است ندارد و اگر در جان تصرف كرد او در حقیقت عقاله كرد و بهشت را پس داد پس هیچ كسی حق ندارد در برابر دین خدا مالك جان و آبرو و مال باشد، مگر آن جایی كه خود دین استثنا بکند، این وفای به بیعت است.
[1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح), خطبه34.
[2]. سوره مائده, آیه1.
[3]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص75.
#ورود_مسلم_بن_عقیل_علیه_السلام_به_كوفه
#بیعت_با_دین
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 خطبه نماز جمعه
تاریخ: 1373/07/08
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تدبیر الهی
🔹 ما ائمه (علیهم السلام) را به عنوان امامت با جان و دل پذیرفتیم، آنها می فرمایند راه ما را طی كنید! افراد عادی راه آنها را طی می كنند، یعنی سعی می كنند به دستورهای آنها عمل كنند كه اینها كار خوبی است؛ اما خواصّ از امت, علمای از امّت تلاش می كنند ببینند كه آنها چه راهی رفتند كه این علمای الهی راهی همان راه بشوند، منتها در حدّ خودشان.
🔹 یك بیان نورانی از وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) است، همان بیان نورانی از وجود مبارك حضرت حجّت (سلام الله علیه) است[1] كه ولی ماست, امام زمان ماست, مسئول مستقیم ماست و ما هم مسئولیت مستقیم در برابر آن حضرت داریم, هر لحظه از امور ما به اذن خدا آگاه است, آن بیان نورانی كه مشترك است بین امام اول و آخر (علیهم السلام) كه هر دو فرمودند, فرمودند ما در مكتب «الله» داریم تربیت می شویم: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعدُ صَنَائِعُ لَنَا»؛[2] ما مصنوع و دست پرورده پروردگار هستیم. همه عالم را خدا می پروراند، او «ربّ‌العالمین» است؛ اما همان طوری كه در مثال باغ و بوستان اشاره شد كه برخی از نهال ها را خود آن مدیركلّ با دست خود غرس می كند و بعضی ها را هم با دست زیرمجموعه خود, در جریان ﴿أَنْبَتَها﴾ این‌طور بود که ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾[3] و درباره خصوص مریم (سلام الله علیها) هم فرمود: ﴿وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً﴾،[4] درباره مصنوع بودن, مخلوق بودن, تحت تدبیر بودن هم همان طور است. وجود مبارك حضرت امیر همین را فرمود, وجود مبارك امام زمان همین را فرمود این در بیانات نورانی حضرت در نهج البلاغه هست، آن هم در بیانات نورانی توقیعات مبارك حضرت است: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعدُ صَنَائِعُ لَنَا»؛ ما مصنوع خدا هستیم، كسی ما را نساخت، كسی ما را پرورش نداد، تربیت نكرد، معلّم ما او, مدیر ما او, مربّی ما او, راهنمای ما او و دیگران زیر مجموعه تدبیر و تربیت و هدایت ما به سر می برند: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعدُ صَنَائِعُ لَنَا».
🔹 عالمان دین سعی می كنند این راه را خصوصی طی كنند، آن راه عمومی كه سر جایش محفوظ است. هرگز همّت شما این نباشد كه جامعه شما را بپذیرد، همّت شما این باشد كه خدایی كه جامعه آفرین است بپذیرد! وقتی او پذیرفت كلّ كارها حل می شود، آن وقت توفیقی عطا می كند انسان هم خودش مهتدی می شود و هم هادی دیگران می شود.
[1] . الغیبة (للطوسی)، متن، ص286؛ «نَحنُ صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ الخَلقُ بَعدُ صَنَائِعُنا».
[2] . نهج البلاغه (للصبحی صالح)، نامه28.
[3] . سوره نوح، آیه17.
[4] . سوره آل عمران، آیه37.
#توقیع_امام_عصر_به_حسین_بن_روح_نوبختی
#جامعه_آفرین
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در مراسم شروع سال تحصیلی حوزه علمیه دماوند
تاریخ: 1393/06/15
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 فرزند ولایی
🔹 سیادت، بزرگی و بزرگواری نه یعنی سید بودن، سیادت و بزرگواری مخصوص پیغمبران و ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام) نیست، آنها یک مقامی دارند که واقعاً برای ما درک شدنی نیست. همه ما می توانیم در کاری که داریم و در آن سِمَتی که داریم، به سیادت برسیم. یک معلّم می تواند «سید المعلّمین» باشد، یک محقق می تواند «سید المحقّقین» باشد، یک نظامی می تواند سید نظامی ها باشد، وجود مبارک حمزه که به این لقب پُر افتخار همراه بود در اثر آن اخلاص بود، وگرنه خیلی ها شهید شدند؛ از بستگان این خاندان هم بودند، اما سید شهدا شدن کار همه نبود.
🔹 نامه ای از معاویه ملعون به وجود مبارک حضرت امیر رسید، آن نامه در نهج البلاغه نیست ولی جواب آن نامه در نهج البلاغه[1] هست، آن نامه با بی ادبی و با هتک حرمت همراه بود، در آن نامه نوشته شد که شما را با دست بسته بردند مسجد و ـ مَعَاذَالله ـ مانند چه! از شما بیعت گرفتند. حضرت در جواب فرمود؛ ما که انکار نکردیم، من اگر بخواهم سقیفه را امضا کنم، باید با دست بسته امضا کنم، ما غدیری هستیم، غدیری پیرو غدیر است. یک بیانی از رسول خدا (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) رسیده است و آن دست ما را بست که فرمود: «تَزْكِیةِ الْمَرْءِ نَفْسَهُ قَبیح»،[2] خودستایی چیز بدی است و اگر این نبود ما می گفتیم ما که هستیم!
🔹 ما دو تا برنامه در دین داریم: یکی خوب، یکی بد؛ خودستایی بد است، خودستانی خوب است؛ یعنی آدم خود را بگیرد و آن خودیت خود را بستاند، وقتی خودیت خود را گرفت چیزی نمی ماند، مگر فیض الهی. تا خودی تو از تو نگذشت، نمی شود آدم به جایی برسد! فرمود خودستایی یعنی تذکیه کردن، چیز بسیار بدی است و خودستانی که آدم خود را بستاند، چیزی از خودی انسان نماند، این چیز خوبی است. فرمود این حدیث جلوی ذکر فضایل ما را گرفته و نمی گذارد که ما خود را به شما معرّفی کنیم؛ ولی به آن حدّاقل اکتفا می‌کنیم و آن این است که معاویه بدان! خیلی ها می روند در جبهه ها کشته می شوند ولی ما اگر کشته دادیم، می شود سید شهدا؛ مثل عموی من حمزه سیدالشهدا. در جنگ اُحُد خیلی ها کشته شدند، فرمود این شرف خاندان ماست! این همه در جنگ اُحُد کشته شدند، کسی سید شهدا نشد؛ ولی عموی ما وقتی شربت شهادت می نوشد، می شود سید شهدا. در جریان جنگ موته خیلی از افراد جانباز می شوند، دست های آنها جدا می شود؛ اما برادرم جعفر وقتی که دست او جدا شد، خدا دو تا بال به برادرم داد که شده جعفر طیار که «یطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِی الْجَنَّةِ»،[3] ما اگر جانباز بدهیم، می شود جعفر طیار، اگر شهید بدهیم، می شود سید شهدا، پس حساب ما با دیگران فرق می کند.
🔹 این مقام برای ما هم هست؛ برای اینکه نه حمزه سید الشهدا امام و پیغمبر بود، نه جعفر طیار امام و پیغمبر بود؛ اینها فرزندان امام و پیغمبر بودند. فرزندی هم در اسلام دو قسم است: یک فرزندی شناسنامه است که آن خیلی مهم نیست، یک فرزندی ولایی است که وجود مبارک حضرت امیر و وجود مبارک پیغمبر (عَلَیهِما آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) رسماً اعلام کردند، فرمودند شما قبل از اینکه بالغ شوید، یک شناسنامه ای دارید که پدر و مادر شما این شناسنامه را برای شما تنظیم کردند؛ اما وقتی که بالغ شدید، باید برای خود شناسنامه بگیرید، «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ»،[4] ما حاضر هستیم شما را به عنوان فرزندی قبول کنیم، شما بیایید بچه های ما شوید! چه نعمتی بهتر از این که آدم نبوی شود! آدم علوی شود! فرمود اگر شما بچه‌های ما شدید، ما شما را کاملاً می پذیریم: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ».
[1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، نامه28.
[2]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، نامه28.
[3]. الامالی(للصدوق)، ص463.
[4]. علل الشرائع، ج1، ص127.
#شهادت_حضرت_حمزه_سید_الشهدا
#سیادت
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در جمع کارکنان وزارت دفاع
تاریخ: 1395/04/30
🆔 @a_javadiamoli_esra