#خاطره1750 خاطره امر به معروف: امروز داشتم کانال خرید و فروش یکی از دوستان متدین رو نگاه میکردم دیدم پر از تبلیغ مانتوهای جلو باز و شلوار ساق کوتاه و... است به صفحه شخصی ایشون پیام دادم و یادآوری کردم که این کار مصداق مشارکت در اشاعه بدیهاست و این متن رو هم براش فرستادم👈🏻👈🏻 افرادی که در تولید و فروش پوشاک و لباس مشغول هستند، باید دقت داشته باشند که امروزه لباس ها عامل انتقال فرهنگها و نمادهای دینی یا غیر دینی هستند. به تولید و فروش لباس فقط نباید از جنبه سود دهی آن نگاه کرد. نوع پوشش یک جامعه بر زندگی آنها تاثیر می گزارد، لذا بایسته و شایسته است لباسهایی تولید و فروخته شود که هویت غنی اسلامی ایرانی را نمایش می دهد نه اینکه ابزاری باشد برای تبلیغ فرهنگ برهنگی و لاابالی گری شیطانی!. بر همین اساس از جهت شرعی باید ضوابطی را رعایت کرد تا جامعه آسیب نبیند؛ از سوی دیگر خریداران نیز باید متناسب با فرهنگ دینی لباسهای بیرون از منزل را تهیه و استفاده کنند. متاسفانه در مواردی لباسهای بدنما در ویترینها به عنوان لباس و پوشش اصلی ترویج می شود که دارای مفسده و خرید و فروش آن به این منظور شرعا جایز نیست. بنابراین تولیدکنندگان و فروشندگانی که به این منظور عمل می کنند در گناه آن ها شریک هستند. امام علی علیه السلام در این باره فرمودند: «الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ (کسی که به کار جمعیتی راضی باشد، همچون کسی است که در آن کار دخالت دارد؛ منتها کسی که در کار باطل دخالت دارد، دو گناه می کند: گناه عمل و گناه رضایت.)