بسم الله الرحمن الرحیم #شعر «برنامه پاورقی، محمدرضا شهبازی و سلبریتی‌های شریک در ظلم» پای ورقهامان نوشتی لن ترانی-شهبازی نستوه، الهی تو بمانی- این بندگان تن، تنابند زمینند-ای جان، به جانت، که تو اهل آسمانی- در برگ ریزانِ هنرمَرگی، تو گُل کن- خواهند، آمد گل شناسان،یک، زمانی- آن یک شهاب فانتزی از آب در رفت-وین یک ضیاء بی ضیاء بی نشانی- وان دیگری پرویز بی پرواز بی پر-پرواریان سفره‌ی نام و نشانی- گلزار بی گل، تا به جام جم رسد زار-حیف است اصل گل بود در فِیکدانی- از بیعت خوفی که با اسلام کردند-باید بدانی نکته ها، گر نکته دانی- دیشب زمن پرسید طفل کوچک من-این "بی شرف" یعنی چه بابا؟ تو ندانی؟- گفتم، عزیزم، بی شرف یعنی کسی که-هر روز رنگی نو کند از بهر نانی- از نردبان خونی جانهای معصوم-خود را به پشت بام دلخواهت رسانی- القصّه، ما مرده شما زنده ببینید-فردا که برگردند، پرسان از نشانی- شبها به اعماق وجود این جماعت-چون کژدمی وجدان زند نیشی نهانی- خون از دو جبهه ریخت عقلت را نبازی-این است جای فهم اگر خواهی بدانی- این سو جوانی پاک چون گلبرگ مینو-آنسو عفونت، بوی من، بوی تنانی- این سوی چشم شرمگین و خسته از اشک-آن سوی چشم پاره از آخور چرانی- یارب، نشان، نو دولتان را بر خر خویش-هرچند تو بنشاندی و زین پس نشانی (دلداده‌ی حقیقت) @aavine