eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.8هزار دنبال‌کننده
8.5هزار عکس
2.1هزار ویدیو
95 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
ســـــــلام صبح قشنگتون بخیر امروزتون پراز انرژی مثبت و پراز اتفاقات زیبا براتون دلی آرام لبی خندون زندگی آروم و یک دنیا سلامتی و خوش خبری آرزومندم..... 🌺
🌼🍃🌼🍃 ای‌پاسخ‌ِبی‌چون‌وچرای‌ِهمهٔ‌ما اکنون‌تویی‌ومسئله‌های‌همهٔ‌ما کوآنکه‌دراین‌خاک‌سفرکرده‌ندارد سخت‌است‌فراق‌ِتوبرای‌همه‌ٔما ای‌گریهٔ‌شب‌های‌مناجات‌ٍمن‌ازتو لبخندِتوآیین‌ٍدعای‌همهٔ‌ما تنهانه‌من‌ازیادِتودرسوزوگدازم پیچیده‌دراین‌کوه‌صدای‌همه‌ٔما ای‌ابراگرازخانهٔ‌آن‌یارگذشتی باگریه‌بزن‌بوسه‌به‌جای‌همهٔ‌ما مامشق‌ِغم‌ِعشق‌ِتوراخوش‌ننوشتیم اماتوبکش‌خط‌به‌خطای‌همهٔ‌ما گریادِتوجرم‌است‌غمی‌نیست‌که‌عشق‌است جرمی‌که‌نوشتندبه‌پای‌همهٔ‌ما درآتش‌ٍعشق‌ِتواگرمست‌نسوزیم سوزانده‌شدن‌بادسزای‌همهٔ‌ما • فاضل‌ نظری 💚
ای‌ابراگرازخانهٔ‌آن‌یارگذشتی باگریه‌بزن‌بوسه‌به‌جای‌همهٔ‌ما... • فاضل نظری 💚
ز نخل های کویری بپرس حال دلم را تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی..
بهای خواستنت دل بریدن از همه بود که هرچه دارم از این اشتباه خود دارم..
از تو شکایت کنم که خلق بگویند بی سر و پا با دلش کنار نیامد؟
باران خاطرات، تو را خیس می‌کند ای دل‌شکسته! چتر فراموشی‌ات کجاست؟
  مهر خوبان دل و دین از همه بی پروا برد رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت از سمک تا به سماکش کشش لیلا برد من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد من خسی بی سرو پایم که به سیل افتادم او که می رفت مرا هم به دل دریا برد جام صهبا زکجا بود مگر دست که بود که به یک جلوه دل و دین زهمه یکجا برد خم ابروی تو بود و کف مینوی تو بود که درین بزم بگردید و دل شیدا برد خودت آموختی ام مهر و خودت سوختی ام با برافروخته رویی که قرار از ما برد همه یاران به سر راه تو بودیم ولی غم روی تو مرا دید و ز من یغما برد همه دلباخته بودیم و هراسان که غمت همه را پشت سر انداخت، مرا تنها برد علامه سید محمد حسین طباطبایی"رف"
مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز مرگ خود می‌بینم و رویت نمی بینم هنوز بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم شمع را نازم که می گرید به بالینم هنوز آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت عم نمی گردد جدا از جان مسکینم هنوز روزگاری پا کشید آن تازه گل از دامنم گل بدامن میفشاند اشک خونینم هنوز گر چه سر تا پای من مشت غباری بیش نیست در هوایش چون نسیم از پای ننشینم هنوز سیمگون شد موی و غفلت همچنان بر جای ماند صبحدم خندید و من در خواب نوشینم هنوز خصم را از ساده لوحی دوست پندارم رهی طفلم و نگشوده چشم مصلحت بینم هنوز
پریشانم ولی سر برنمی‌دارم ز کابوسم چهل سال است در یک پیله‌ی تاریک محبوسم نباید سرنوشت صبر من بیهودگی باشد مرا پروانه کن، هرچند از پرواز مأیوسم اگر تنها شدم، غم نیست، خاطرجمع باش ای دل که گر با دیگران بیگانه‌ام، با خویش مأنوسم خدا را شکر آهم گرچه جان‌سوز است، از عشق است شبیه این و آن از ناامیدی نیست افسوسم تو مهتابی و من مرداب، خوشحالم که امشب هم مرا از دور میبینی، تو را از دور می‌بوسم
🎈 عاقبت راز دلم را به لبانش گفتم... شاید این بوسه به نفرت برسد، شاید عشق...!!!
بخیر می شود این صبح های دلتنگی، ببین که روشنم از یادِ خوب لبخندت.. سلام صبحتون مملو از خوبی ها 🌹