در غار حرا سینجلی می‌گویند از نور نبی و از ولی می‌گویند تثلیث مسیحیان شکست و زین بعد الله محمد و علی می‌گویند انوار شگفت ایزدی می‌آید با جاه و جلال احمدی می‌آید آنروز خدیجه دید از غار حرا یک دسته گل محمدی می‌آید - #حسن_لطفی

. 💠 #صلی_الله_علیک_یا_رسول_الله 🍃 باقی صدای توست "امروز قلب عالم و آدم حرای توست" تنها نه جان ما که جهان مبتلای توست ای احمد محمّد و محبوب انس و جان اول کسی که عاشق تو شد خدای توست هفت آسمان و نه فلک و عرش، بنده‌ات عالم طفیل خاک تو، گردون گدای توست دوزخ شراره‌ای بود از خشم و قهر تو بوی بهشت از نفس دلگشای توست ای که امام رحمت و دریای رأفتی تنها وفا و مهر و مودّت سزای توست بیچاره هرکه با غم و مهرت غریبه است خوشبخت هرکه در دو جهان آشنای توست ای ننگ بر هرآن‌که به روی تو سنگ زد نفرین بر آن‌که دشمن دین رسای توست شکر خدا به‌کوری چشمان دشمنت عالم پر از محبت و مهر و وَلای توست قرآن تو تمام زمین را گرفته است فانی است هر صدایی و باقی صدای توست ✍️ #محمدتقی_عارفیان 📌مصرع نخست از استاد محمود ژولیده است. #امام_الرحمة #پیامبر_اعظم #رسول_خاتم #عیدمبعث_مبارک 💐

"گفته بودی بعد من دنیا به کامت میشود..." هر چه در کون و مکان ای خوب رامت می‌شود خنده و خوشحالی و شادی و عشق و حال نیز... قصه هر صبح صادق تا به شامت می شود لیک می بینم که اکنون بعد از آن عصر غمین... زهر تنهایی و هجران آب جامت می شود "ای به کامت زندگی درمانده ماندی پس چرا؟" فکر کردی بعد من هستی به نامت می شود؟! من هنوزم دوستت دارم ، تو هم آیا هنوز...؟! کفتر عشقم دوباره جلد بامت می‌شود؟! "عاصی" ❤️❤️❤️

هر چه را خواستی ای دوست نباید نشود با تو یک مسأله دارست اگر صد نشود چند تکه ورق رنگ شده خواهد بود گل اگر از بغل نام شما رد نشود مترصد شده ام نام شما را ببرم من اگر نام شما را ببرم بد نشود! نام اگر نام شما... شرم حضور کلمه خاک اگر خاک شما حیف که مرقد نشود همه ی عالم و آدم سرِ جای خودشان حاصل جمع همه میم #محمد (ص) نشود اهل بازار به هر جنس که شد دست زدند کاش نامت سبب کسب درآمد نشود #یا_محمد. #مبعث

به تو گفتم که در این دور شدن ناچاری؟ سربه تایید تکان دادی و گفتی آری ! عین مرگ است اگر بی تو بخواهد برود او که از جان خودت دوست ترش می داری ای که نزدیک تری از من دلتنگ به من بین ما نیست به جز فاصله ای اجباری من عروس توام ای از من و آغوشم دور خطبه را گریه من می کند امشب جاری زندگی چیست به جز خاطره ای افسرده زندگی چیست به جز رنج و غمی تکراری گله ای نیست به تنهایی خود دل بستم به -غزل گریه- هر روز... به شب بیداری روی دیوار دلم سایه ای از قامت توست مثل تنهایی من قد بلندی داری...!!!! #سیده_تکتم_حسینی

شبی که با تو نباشم شب مُخاطره هاست ظهور عشق تو در من جواب دلهره هاست عروج، ما شدن و انحصار تنهایی ست هبوط، بی تو نشستن میان خاطره هاست درون بازی دنیا غرور بی معنی ست که سر به زیر شدن نیز رسم سُرسُره هاست و عشق دید قشنگی به شعر دارد، چون تمام ذهنیتش در نگاه شاعره هاست عذاب، درد، شکستن، سکوت، تنهایی... شبی که با تو نباشم شب مخاطره هاست #سیدمسعود_محبتی

از سحر عطر دل انگیز تو پیچیده به شهر باز دیشب چه کسی خواب تو را دیده به شهر دیدم از پنجره خانه هوا طوفانی‌ست بار دیگر نکند بال تو ساییده به شهر رود اروند خبر داده به کارون که نترس دلبر ماست گمانم که خرامیده به شهر مصلحت نیست هوا عطر تو را حفظ کند شاهدم ابر سیاهیست که باریده به شهر شاهدم این همه نخل‌اند که ایمان دارند هیچ کس مثل تو آن روز نجنگیده به شهر همچنان هستی و می‌جنگی خود می‌دانی دشمنت دوخته از روی هوس دیده به شهر مثل طفلی که بچسبد به پدر وقت خطر شهر چسبیده به تو، خون تو پاشیده به شهر #کاظم_بهمنی

بعد مدت ها پیامش آمد و آرام شد... این دلي که چند روزی خانه غم گشته بود من نمی دانم ولی گویا پیامش کیمیاست... شد دلم آباد آن دل که دگر بَم گشته بود ایستادم من ز شوق آن پیام جان فزا... شد دوباره راست این قدی که بد خم گشته بود روز رفتن من ز هجرش روز عید از شوق او هر دو روز ای نازنین چشمم پر از نم گشته بود "عاصی" ❤️❤️❤️

#پیامبر_اعظم_ص_بعثت شد قلبمان مسرور، إقرأ باسم ربّکْ شد عیش؛ جفت و جور، إقرأ باسم ربّکْ ختم الرُسُل شد انتخاب از جانب حق جبریل شد مأمور، إقرأ باسم ربّکْ تا در حرا نوبت به آیاتِ «علق» شد شد ذکر کوه طور، إقرأ باسم ربّکْ پوشانده شد رخت رسالت بر محمد(ص) در هاله ای از نور، إقرأ باسم ربّکْ با صوت زیبایت بخوان! پیغمبری کن چشم حسودان کور، إقرأ باسم ربّکْ تا گُر بگیر بولهب؛ تا اینکه باشی- از شرّ شیطان دور، إقرأ باسم ربّکْ لات و هبل را ریشه کَن کن! دختران را آزاد کن از گور، إقرأ باسم ربّکْ باید بخوانی! چونکه از پروردگارت صادر شد این دستور، إقرأ باسم ربّکْ امشب به عشقِ بعثتِ تو کنج قران این آیه شد منظور، إقرأ باسم ربّکْ شاعر: #مرضیه_عاطفی © اشعار آیینی حسینیه

✨گُزیده‌ای از اخلاق نیکوی پیامبر (ص): 🌸«لَقَد کانَ لَکُم فی رَسولِ اللهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ» (اَحزاب/۲۱)🌸 ❤️ وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود.   🧡 عزيزترين افراد نزد او کسی بود که خيرش بيشتر به ديگران می‌رسيد.  💛 بردباری‌اش همواره بر خشم او سبقت می‌گرفت. 💚 هيچ خصلتی نزد او منفورتر از دروغ‌گويی نبود. 💙 از همهٔ مردم متواضع‌تر و ساكت‌تر بود. 💜 هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت. ❤️ در راه رفتن قدم‌ها را بر زمين نمی‌کشيد. 🧡 هرکه را می‌ديد، در سلام کردن پیشی می‌گرفت. 💛 با دست اشاره می‌کرد، نه با چشم و ابرو.  💚 سکوتش طولانی بود و تا نياز نمی‌شد سخن نمی‌گفت.  💙 هرگاه با کسی هم‌صحبت می‌شد، به سخنان او خوب گوش می‌داد.  💜 چون با کسی سخن می‌گفت، کاملاً برمی‌گشت و رو به او می‌نشست.  ❤️ هنگام ورود به مجلسی، در آخر و نزديکِ در می‌نشست، نه در صدر مجلس.  🧡 در مجلس، جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد.  💛 هرگز در حضور مردم تکيه نمی‌زد.  💚 اگر از کسی خطای می‌دید، آن را نقل نمی‌کرد.  💙 هرگز با کسی جدل نمی‌کرد.  💜 سخن کسی را قطع نمی‌کرد، مگر آن‌که حرف باطل بگويد.  ❤️ چون سخن نادرستی از کسی می‌شنيد نمی‌فرمود: «چرا فلانی چنين گفت»، بلکه می‌فرمود: «چرا با برخی مردمان چنين می‌گويند؟»  🧡 با فقیران زياد همنشین بود و با آنان هم‌غذا می‌شد.  💛 دعوت بندگان و غلامان را می‌پذيرفت.  💚 هديه را قبول می‌کرد، اگرچه به اندازهٔ يک جرعه شير بود. 💙 بيش از همه صلهٔ رحم به جا می‌آورد. 💜 هرکه عذر می‌آورد، عذر او را قبول می‌کرد.  ❤️ کسی را حقير نمی‌شمرد.  🧡 هرگز به کسی دشنام نداد و يا کسی را با لقب‌های بد نمی‌خواند.  💛 هرگز عيب‌جویی نمی‌کرد.  💚 از بيماران عيادت می‌کرد، اگرچه در دور افتاده‌ترين نقطهٔ مدينه بود.  💙 سراغ دوستان خود را می‌گرفت و همواره جويای حال آنان می‌شد.  💜 دوستانش را با بهترين نام‌هايشان صدا می‌زد.  ❤️ با دوستانش در کارها بسيار مشورت می‌کرد و بر آن تأکيد می‌فرمود.  🧡 در جمع يارانش دايره‌وار می‌نشست و اگر غريبه‌ای بر آنان وارد می‌شد، نمی‌توانست تشخيص دهد که پيامبر کدام‌يک از ايشان است.  💛 هرگاه چيزی به فقير می‌بخشيد، به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد.  💚 اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می‌آمد، نمازش را کوتاه می‌کرد.  💙 اگر در نماز بود و کودکی گريه می‌کرد، نمازش را کوتاه می‌کرد.  💜 هرگاه کسی از او حاجتی می‌خواست، اگر مقدور بود، روا می‌فرمود و گرنه با سخنی خوش یا وعده‌ای نيکو، او را راضی می‌کرد.  ❤️ هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد، مگر آن‌که برای گناه باشد.  🧡 پيران را بسيار گرامی می‌داشت و با کودکان بسيار مهربان بود.  💛 غريبان را خيلی مراعات می‌کرد.  💚 با نيکی به بدان، دل آنان را به دست می‌آورد و مجذوب خود می‌کرد.  💙 همواره خندان بود. 💜 مزاح می‌کرد اما به بهانهٔ مزاح و خنداندن، حرف باطل نمی‌زد.  ❤️ نام بد را تغيير می‌داد و به جای آن نام نيک می‌گذاشت.  🧡 برای خدا آن‌چنان به خشم می‌آمد که ديگر کسی او را نمی‌شناخت. 💛 هرگز برای خودش انتقام نگرفت، مگر آن‌که حريم حق شکسته شود.  💚 در خوراک و پوشاک، چيزی زيادتر از خدمت‌کارانش نداشت. 💙 کفش و لباس را، خودش وصله می‌کرد.  💜 هر مَرکبی مهيا بود، سوار می‌شد و برايش فرقی نمی‌کرد.  ❤️ چون جامهٔ نوی می‌پوشيد، جامهٔ قبلی خود را به فقيری می‌بخشيد. 🧡 ژوليده‌مویی را ناپسند می‌دانست.  💛 هميشه خوشبو بود. 💚 هميشه با وضو بود. 💙 نور چشم او در نماز بود و آسايش و آرامش خود را در نماز می‌يافت.  💜 از همهٔ مردم خوش‌روتر بود. ❤️ هرگز نعمتی را نکوهش نکرد.  🧡 هرگز از از غذايی بد نگفت و هنگام غذا هرچه حاضر می‌کردند می‌خورد.  💛 تا گرسنه نمی‌شد غذا ميل نمی‌کرد و قبل از سير شدن منصرف می‌شد.  💚 معده‌اش هيچ‌گاه دو غذا را در خود جمع نکرد. 💙 تا آن‌جا که امکان داشت تنها غذا نمی‌خورد.  💜 با صداى بلند نمی‌خندید. ❤️ در امور خانه به خانوادهٔ خود خدمت مى‌كرد.