‍ ‌ 💢نگاه زیبای #شهید_محمد_رباعی به فلسفه روزه‌داری‌ . . . یکی از دوستان همرزم شهید «محمد رباعی» از شهدای حزب الله لبنان نقل می‌کند: «ماه رمضان بود. تابستان گرم و روزهایش طولانی. بر روی سفره افطار نشستیم و در مقابلم غذای زیادی قرار داشت. شروع کردم به خوردن و نوشیدن. من درگیر غذا خوردن بودم که به شهید نگاهی انداختم و دیدم انگشتش را در ظرف نمک قرار داد و مقداری از آن را خورد. به ظرفش نگاه کردم؛ در آن دو سه قاشقی برنج ریخته بود. ‌ برنجش که تمام شد به همان مقدار سالاد سبزیجات خورد که ما به لبنانی به آن می‌گوییم «فتوش»؛ و بعد ازسالاد مقداری سوپ عدس. غذایم تمام نشده بود که از شهید محمد شنیدم که می‌گوید: بر نعمت‌هایت شکر. خندیدم و به او گفتم: محمد! چیزی نخوردی، هم صحبتی با من مانع غذا خوردن شد؟ ‌ تبسمی کرد و گفت: اگر اینجا نبودی این مقدار از غذایی رو که امروز خوردم هم نمی‌خوردم . سیر شدم الحمدلله. بعد از افطار نشستیم و درمورد موضوعات مختلفی با هم صحبت کردیم تا اینکه علت کم بودن غذایش را از او پرسیدم. گفتم اگر روزه دار سیر نشود که نمی‌تواند روز بعدش را به پایان برساند. ‌ به خوبی به یاد دارم که او با این کلمات به من جواب داد: از نعمت‌های خداوند بر ما، ماه رمضان است. این ماه تمرین ساده‌ای است برای تحمل رنج و مشقت روز رستاخیز؛ آنجایی که نه آبی است و نه غذایی، و نه پناه و ملجئی جز خداوند. پس اگر من خودم را سیر کنم هدف خداوند عزّ وجلّ را محقق نکرده‌ام و خودم را برای آن روز مهیا نساخته‌ام. بنابراین چه فایده‌ای در روزه داری من است اگر نفس شهوت پرستم را که خواهان خوردن و نوشیدن است کنترل نکند؟ اگر امروز، اینجا در بین دوستان نتوانم دوری از خوردن را تاب بیاورم پس چگونه آنجا در آن خانه تنهایی می‌توانم تحمل کنم؟» ‌ 📚برگرفته از کتاب زندگی‌نامه شهید‌ کانال شهیدمدافع حرم ابا حنانه روح الله طالبی اقدم https://eitaa.com/abahannane