📚 فقه مایه‌کوبی عمومی امام خامنه‌ای: «واکسیناسیون عمومی مسئله‌ بسیار مهمّی است که حتماً باید انجام بگیرد و قرنطینه هوشمند» ۱. واکسیناسیون: اسم مصدر؛ در نقش نهاد ۲. عمومی: بستار (قید) ۳. واکسیناسیون عمومی: پیوست بستاری (ترکیب قیدی) که معمولا ترکیب وصفی پنداشته می‌شود که نادرست است ۴. باید انجام شود: بیان امری. انجام‌شدن، یعنی انجام‌شدن؛ نه فراهمش امکان انجام ۵. چرای مجهول بودن فعل؟ فاعلش کیست؟ دولت یا مردم؟ هر دو! ۶. معنای واکسیناسیون عمومی؟ عمومی در اینجا یعنی فراگیر و گویا در برابر اختصاصی است؛ نه خصوصی ۷. فرق است میان حمل‌ونقل #عمومی و مایه‌کوبی #عمومی؛ اولی در برابر خصوصی است و دومی در برابر اختصاصی ۸. ظاهراً بستار (قید) #عمومی در اینجا #عام_جمعی است نه عام مجموعی و نه عام استغراقی. گویا عام جمعی و پیوست بستاری، در سال ۹۳ کشف شد ۹. در عام مجموعی، حتی اگر یک نفر واکسن نزند، فرمان ولیّ امر امتثال نشده؛ مانند شماره تماس که اگر یک رقمش کم باشد سودی ندارد! ۱۰. عام استغراقی: هر نفری که واکسن بزنند، به همان اندازه امتثال امر شده و اثربخش است؛ اما چون اقدام بخشی از مردم، اثر مطلوب ندارد، پس «عمومی»، عام استغراقی هم نیست! ۱۱. عام جمعی: آن اندازه از کسانی که از دید متخصصین، فراهم‌آور هدف (ایمنی مطلوب) هستند، باید واکسن بزنند؛ مثلا ۹۰ درصد ۱۲. پس گویا مایه‌کوبی از آن رو که بتواند ایمن‌ساز باشد، معنای قید «عمومی» است و گویا بر همگان، واجب کفایی باشد ۱۳. گویا هم محدود کردن «گستره عام جمعی» تخلف باشد و هم «الزام» برای بازتر کردن گستره افرادی که باید واکسن بزنند