#یا_حسن_مجتبی #هشتم_شوال #تخریب #یمن هر سال تا که اول شوّال میشود/ حال دلم به جان تو بد حال میشود/ از غصه ی فراق، زبان لال میشود/ این زخم را حدود نود سال میشود_/ مرهم گذاشتیم، مداوا نشد ولی/ ویرانه ماند صحن تو، احیا نشد ولی/ از غربت بقیع دلم بیقرار شد/ تا راز و رمز فاطمیون آشکار شد/ خاک بقیع تربت زهرا تبار شد/ سهم حسن فقط غم دنباله دار شد/ اعجاز بود صبر امام کریم ما/ در غربت است قبر امام کریم ما/ گفتم حسن، که صبر سماوات تاب شد/ دنیا به روی اهل محبت خراب شد/ جانم برای غربت آقا کباب شد_/ روزی که ناسزا به تو گفتن ثواب شد/ با این مزار و روضه و غم، میکشی مرا/ از روضه ی تو رد نشوم، میکشی مرا/ جان توشه ای است هدیه به جانان شود، همین/ کفر از مسیر عشق تو ایمان شود، همین/ "سرو"یم و پایدار چون طوفان شود، همین/ اندیشه بُقعه نیست که ویران شود، همین/ ما زنده ایم، مکتب اسلام زنده است/ بحرین و غزه و یمن و شام زنده است/ تاریخ! میشود سند ننگ دشمنان/ هم عهد میشوند "سَنان"های هر زمان/ تا تیشه ای زنند به انگیزه هایمان/ ترس از نفوذ مکتب شیعه است در جهان/ ماندیم با صلابت و دشمن ز یاد رفت/ ای ننگ بر "سیاست تخریب" آل نفت/ دشمن همیشه صلح و صفا را خراب کرد/ یک روز صحن کرب و بلا را خراب کرد/ روزی بقیع و صحن و سرا را خراب کرد/ یک روز سامرای شما راخراب کرد/ چشم طمع کنون به قَرَن بسته، دوستان!/ دشمن کمر به جنگ یمن بسته، دوستان!/ امروز روز ماست، زمان یمن، ببین/ "سجیل" میرسد به کمان یمن، ببین/ ایمانِ راسخ است توان یمن، ببین/ افتاده موریانه به جان یمن ببین/ آل سعود عبرت انظار میشود/ در زیر پای حیدریون خار میشود/ عبدالڪریم