eitaa logo
محمد عبدالهی
1.6هزار دنبال‌کننده
482 عکس
56 ویدیو
6 فایل
فعال سیاسی و فرهنگی. سردبیر سابق خردنامه همشهری و همشهری ماه. در این کانال از دغدغه هایم در سیاست، فرهنگ واقتصاد مینویسم. 🆔آیدی ارتباط با بنده: @abdollahy_mohammad
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 سرانجام بازار ارز 🔺در دهۀ ۱۹۶۰ تعدادی از روان ‌شناسان اجتماعی یك مركز شبانه روزی تأسیس كردند. در این مركز، نوجوانان ۱۲ تا ۱۹ سال آموزش می‌دیدند و زندگی می‌كردند. مدّت یك سال همه چیز به صورت جریان داشت و آزمایش‌های مختلف كمی و كیفی بر روی آنان انجام گرفت. در طول این یك سال، هر نوجوان سه وعدۀ غذایی روزانه با احتساب میان وعده ‌ها، ۸۰۰ گرم غذا می‌خورد. پس از یك سال به تدریج و آگاهانه كردند به علت وضعیت اقتصادی نابسامان شبانه‌روزی، ممكن است به لحاظ كمی و كیفی جیره‌بندی شود. شش ماه بعد از این شایعه، میزان غذای مصرفی روزانه هر فرد از ۸۰۰ گرم به ۱۲۰۰ گرم افزایش یافت. هنگامی كه عملاً جیره‌بندی را آغاز كردند، مصرف غذا از ۱۲۰۰گرم به 1500 گرم رسید و حتی در اواخر این دورۀ چهارساله، نوجوانانی بودند كه در شبانه روز بیش از ۵ كیلوگرم غذا می‌خوردند. دلیل افزایش مصرف این بود كه نوجوانان آیندۀ خود را مبهم می‌دیدند. هنگامی كه مركز شبانه‌روزی در وضع عادی قرار داشت، افراد غذای خود را به یكدیگر تعارف می‌كردند و نسبت به یكدیگر رابطه‌ای مبتنی بر نیكوكاری، شفقت و نوعی از خودگذشتگی داشتند. امّا هنگامی كه شایعۀ كمبود غذا مطرح شد، تعارفات، رعایت ادب و رفتارهای مهربانانه، نسبت به یكدیگر كمتر شد. در واقع به دلیل بودن آینده، اخلاقی زیستن بر پایۀ عدالت، احسان، رعایت ادب و... به مرور زمان كمرنگ گشت. 🔺آینده مبهم و نامعلوم از لحاظ مالی و شغلی و.. آستانه تحمل و اخلاق را در هر جامعه ای پایین می آورد. التهاب شدید بازار و و بطور کلی ها در ایران طی ماههای گذشته، بیش از آنکه روندی واقعی و مربوط به کمبود باشد، فرآیندی و فکری است. نشانه آن هم گران شدن بی ضابطه و سرخود برخی اقلام توسط بقال و راننده و مغازه دار سر کوچه است. درحالیکه کمتر از یک هفته از افزایش دو سه هزار تومانی دلار میگذرد، و هنوز این افزایش به چرخه تولید و واردات صادرات کشیده نشده است. 🔺دولت شکست سختی را بابت مذاکرات بدون تضمین و اعتماد بیجا به دولت متخاصم بر مردم ایران تحمیل کرده است. البته بدون ابراز پشیمانی و از ملت بزرگ ایران. درحالیکه روحانی مرتبا ادعا کرده فرهنگ عذرخواهی مسئولین را آورده و برای امور حاشیه ای لکنت زبان ندارد. این عذرخواهی طلب مردم ایران. اما اینک وقت کار و عمل است. آزمون بعدی دولت، رسیدگی به وضع کشور پس از خروج آمریکا از است. آیا وزارتخانه های اقتصادی دولت و که تاکنون هزینه های سنگینی همچون نارضایتی عمومی از ورشکستگی و اختلاسهای بزرگ موسسات مالی و چاشنی اعتراضات دی ماه 96 را به کشور تحمیل کرده اند، توانایی اداره مالی کشور را در دوران لغو برجام دارند؟! رئیس بانک مرکزی دولت روحانی که حتی خانواده اش ساکن ایران نیستند و تبعه کشورهای غربی هستند، چقدر انگیزه و توانایی بهبود اوضاع اقتصادی کشور را دارد؟! دولت روحانی که با شعار «ونزوئلا نشدن ایران» در انتخابات 96 به رقیب هراسی پرداخت، تا چه حد توان جلوگیری از افسارگسیخته و مهار التهاب بازار کشور را دارد؟! آیا اصلا اهرمهای برای کنترل قیمتها اندیشیده شده است؟! اتاق جنگ روانی دولت که آتشبارش برای نزاع های جناحی خوب می تازد، برای فرهنگسازی کنترل قیمتها در افکار عمومی چه برنامه ای دارد؟! دولت در دو ماه گذشته سال ، چه اقدامات عملی صورت داده است؟! آیا وقت آن نرسیده که دولت بجای افتادن دنبال و این بار تنها با عمل به همین شعار ساده سال «حمایت از کالای ایرانی» اقتصادی نو در اندازد؟! مگر چین و آلمان و کره جنوبی چگونه غولهای اقتصادی شدند؟! فقط و فقط با تکیه بر توان و تولید داخلی. آقای روحانی! بیایید از این از این تجربه تلخ تاریخی درس عبرت بگیرید و پشت سر آن پیر فرزانه انقلاب حرکت کنید، تا بیش از این درس عبرتی برای آیندگان نشوید. بسم الله 👉 ☑️ @abdollahy
🔴 نعل وارونه پسا برجام! شکست به منزله شکست کامل دولتی است که تمام مسائل کشور را سه سال معطل امضای برجام کرده بود و اینک پس از دو سال با ابطال آن، عیان میشود که کارنامه دولت روحانی در 5 سال از عمر این ملت، هیچ بوده است! هیچ کامل! حال سوال اساسی این است که دولت برای جبران این شکست استراتژیک چه برنامه هایی دارد؟! این گمان که دولت چاره ای بیندیشد که روابط کشور پس از لغو برجام را با بدیل های جایگزین، گشودن روابط اقتصادی با کشورهای غیر از 5+1، اتکا به داخل و.. حل کند، متاسفانه گمانی خوش بینانه و سخت اشتباه است. برنامه های متنوع برای فرار از پاسخگویی به افکار عمومی از این قرار است: 1⃣ نپذیرفتن مسئولیت شکست: دولت روحانی نمیخواهد مسئولیت شکست برجام را بپذیرد. علیرغم آنکه نفس آمدن و پیروزی روحانی در انتخابات 92 با ایده مرکزی « رابطه با آمریکا و کدخدا به جای اروپاییها» معنا داشت و بزرگترین دستاورد خود را برجام میدانست، اینک با به زیر افتادن طبل رسوایی توافقی ، دولتی ها و رسانه های زنجیره ای شان، به جای پاسخگویی به مردم، دنبال شریک جرم برای خود میگردند. در خارج: ترامپ! در داخل: انقلاب! 🔺این از خصوصیات اصلی جریان لیبرال است که تمام موفقیتها از آن من! تمام شکستها از آن دیگران! آنها که روزی تیتر میزدند: «روحانی: تمام مسئولیت مذاکرات با من است»! امروز تیتر میزنند: «با اجازه رهبر بود! زیر نظر رهبر بود! با نظارت رهبر بود!» 🔺آنها که برای مسائل پیش پا افتاده ای، ادعای و فرهنگ عذرخواهی را بر سر ملت می کوفتند، امروز حتی حاضر نیستند دال مرکزی گفتمان خود (رابطه با آمریکا، هوالحل) را به گردن بگیرند. و تمامی شکست ها و ناکارامدی های خود را به پای نظام مینویسند. و دیوار چه کسی کوتاهتر از نظام؟! 2⃣ حاشیه سازی: برنامه بعدی بخشی از اصلاح طلبان، حاشیه سازی و ایجاد التهابات روانی در جامعه برای فرار از فشار افکار عمومی است. جریان لیبرال که شکست فجیع خود در 1400 را قطعی می بیند، تصور میکنند با سازی بر سر مسائلی چون ، زنان، رفع ، و و و حتی سگ گردانی و نهنگ عنبر! میتوان همچنان پایگاه رای سرخورده دولت را با آنها شارژ کرد. آنها در این سناریو، به شدت بر رفتار قهرآمیز جریان اصولگرا و رودرو قرار دادن آنها با مردم حساب باز میکنند. نقش جریانهای افراطی ظاهرا حزب اللهی در نردبان گذاری این سناریو برای لیبرالها بسیار کلیدی است. 🔺اما در این میان، جریان لیبرال افراطی، برنامه ای ورای روحانی در سر دارد. سناریوی عبور از روحانی و نرسیدن او تا 1400 سناریوی طیف اصلاحات برای براندازی نظام است. نبود جایگزین محبوب و کارامد برای 1400 و احساس شکست قطعی در انتخابات های بعدی از دلایلی است که این سناریو را روی میز جریان لیبرال افراطی میگذارد. ایده اصلی این سناریو، ایجاد های خیابانی است، به هر بهانه ای و با هر گستره ای. نقش ناکارامدی و ناتوانی دولت روحانی قطعا بستر اصلی هرگونه نارضایتی در توده مردم است که میتوان با هسته ی اصلی آشوب در شهرها که اعضا و سمپاتهای گروهکهای خصوصا و و ها هستند، بر آنها سوار شد. کاتالیزور و ابزار هماهنگی این جریانها هم با برنامه ریزی سه ساله دولت روحانی، و است. پس هر جا نعره ای علیه فیلتر شبکه های خارجی دیدید، توجه کنید که هدف چیست. 🔰 اما راه حل چیست؟! مشکل اصلی توده متوسط جامعه، اینک مشکلات است. و مشکل اصلی طبقه متوسط به بالا، برخی فشارهای زائد است. ما به جریانی نیاز داریم که با اتکا به پیشینه خود در ساختن و پیشرفت ایران، حلقه بسته را از صدر جریان به کنار بزند. هم با کارامدی بتواند تضمین پیشرفت و ساختن را به مردم دهد و هم جلوی حساسیت افزایی جریان های افراطی ظاهرا انقلابی بایستد. این بدیل هر دو جریان غالب در فضای سیاسی کنونی است.تنها بدین ترتیب می توان امیدوار بود که انتخابات مجلس آینده، وعده گاه خداحافظی با لیست امید و جریانهای باشد که دستاوردی جز سلفی و توئیت و حاشیه بازی برای مردم نداشتند و درپی آن آغاز یک فصل جدید در تاریخ ایران با ظهور «انقلابی های کارامد» در پیش خواهد بود. متن کامل یادداشت در پارس نیوز: https://www.parsnews.com/fa/tiny/news-508175 👉 ☑️ @abdollahy
ادامه 👇👇 ❌نکته چهارم - شکوری‌راد ادعا کرده نداشتن سیستم حزبی علت مشکلات کشور است و داشتن عامل پیشرفت! اینکه فردی تمام مشکلات کشور را با یک نگاه ساختارگرا و تقلیل‌گرا به داشتن سیستم حزبی منوط کند و نقش کارگزار و مجریان، سیاست‌های اقتصادی و سیاسی و... را نادیده بگیرد، نشانه نگاه جبرگرا و تک‌خطی این فرد است. نظام سیاسی ، نظامی است و با تاکید بر مردم اداره می‌شود؛ بر خلاف برخی کشورهای غربی که رای مردم با فیلتری به نام حزب و در نظام ، کانالیزه و جهت‌دهی می‌شود. اینکه نظام حزبی باعث پیشرفت برخی کشورها شده، ادعایی اثبات نشده و با ابهامات و مثال نقض‌های بسیار است. نظام سیاسی در لهستان و یونان حزبی است و این کشورها توسعه نیافته‌اند. شاید بتوان گفت آنچه کشورها را پیشرفته‌تر کرده، رای‌دهی بر اساس «برنامه دقیق» است، چرا که جامعه، اغلب کاندیداها را نه بر اساس کاریزمای شخصی و اصل و نسب خانوادگی و وعده و وعیدهای توخالی و... بلکه به واسطه عملی کاملا دقیق و بدون ابهام گزینش می‌کند. حزب سبز در آلمان، در لیست کاملا شفاف بیان می‌کند برنامه من «حفاظت از محیط‌زیست، افزایش اتومبیل‌های برقی، افزایش مالیات بر ثروتمندان و... است.» و حزب دموکرات مسیحی در لیست کاملا شفاف اعلام می‌کند برنامه من: «توقف افزایش اجاره مسکن تا فلان سقف، حذف مالیات مراکز تولیدی، لغو مرز سنی برای بازنشستگان و... است.» و مردم بیش از آنکه به مرکل رای دهند به برنامه‌های او رای می‌دهند. بله! این هنوز در جامعه ایران وجود ندارد؛ نه به دلیل نداشتن حزب و نداشتن تشکیلات حزبی مردم ایران، بلکه به دلیل سوءاستفاده کاندیداها از ضعف تحلیل در بخشی از جامعه و رسانه‌های پوپولیستی. ✅نکته دیگر آنکه نظام مبتنی بر حزب و تحزب در نظام‌های پارلمانی، نوعی کانالیزه کردن و سرعت‌گیر گذاشتن بر مطالبات توده مردم و در واقع نقض آزادی آنها برای انتخاب حاکمان است. اینکه نام را بگذاریم، جفا به دموکراسی و مردم هر دو است. در ، کسانی که به دو حزب اصلی تعلق نداشته باشند، یا سرمایه تبلیغاتی هنگفتی نداشته باشند، عملا حرفی برای گفتن ندارند. اما چرا امثال شکوری‌راد و همفکران او، سیستمی چنین سرمایه‌محور و کاپیتالیستی را که در آن یک فرد عادی و با اندیشه‌های آزاد از 2 حزب، هرگز نمی‌تواند بالا بیاید، نمی‌نامند ولی نظام ولایت فقیه را که در آن یک شهرداری می‌تواند عضو شورای شهر شود و یک می‌تواند نماینده مجلس شود، دیکتاتوری می‌نامند؛ آیا اینها عجیب نیست؟! ❌وی در بخشی از سخنانش، برای اثبات ادعاهای خود به تشبث می‌کند و علاقه ایشان به تشکیل و فعالیت احزاب را می‌ستاید. متاسفانه باید گفت اطلاعات ایشان در این باره هم مغالطه‌آمیز یا حداقل به دلیل ناآگاهی است. حزبی که می‌گویند و حزبی که شهید بهشتی می‌گفت، تنها دارای اشتراک لفظی هستند و بس! حزب از نگاه آنچه لیبرال‌ها در جزوه‌های دانشگاهی اساتید از فرنگ برگشته می‌خوانند، تشکیلاتی سیاسی است که صرفا با هدف کسب تلاش می‌کند و حزب در اندیشه شهید بهشتی، تشکل‌یابی و سازماندهی مردم است، نه برای کسب قدرت و شهرت، بلکه برای نیروهای انقلابی. او کسی است که می‌گوید «قدرت‌طلبی به هر شکل ممکن، حزب را حزب شیطان می‌کند؛ حزب بدون رعایت معیارهای اسلامی، خواهد بود». اما مطلب آخر اینکه شکوری‌راد، آسمان و ریسمان را برای «توجیه ناتوانی و ضعف دولت اصلاح‌طلب روحانی در اداره اقتصادی و سیاسی کشور» به هم می‌دوزد، از تا نهادهای تا تا فلان را مقصر اوضاع اقتصادی می‌داند، جز خود را و البته و دیگر ارکان لیست امید! بسیار عجیب است. دولتی با یک تریلیون چگونه می‌تواند «هیچ‌کاره کشور» باشد و عجیب اینکه برای دولتی چنین «هیچ‌کاره» چرا این همه دست و پا زدن؟! 🔴 آیا وقت آن نرسیده که پس از شکست دولت اصلاحاتی روحانی که با گره زدن تمام مسائل کشور به مذاکره و 1+5 و برجام و آمریکا، 5 سال از عمر کشور را به بی‌عملی، عدم حمایت از تولید در کشور و... برده است، جریان لیبرال، در مقصریابی و نسخه‌نویسی‌های خود اندکی بیشتر تفکر کند؟! تا کی می‌خواهند با 🔥بازی بنی‌صدری «نمی‌گذارند کار کنم»! با 🔥بازی تکراری «تقصیر همه است جز من»، با 🔥بازی فریبکارانه «رقبای من لولو هستند»، با 🔥بازی ریاکارانه «فقط من صدای مردم هستم و بقیه و پایگاه اجتماعی آنها بی‌کیفیت و نازل است»، افکار عمومی و سرمایه‌های کشور را به بازی بگیرند؟! آیا وقت نرسیده است؟! ✍متن کامل یادداشت در روزنامه وطن امروز: http://www.vatanemrooz.ir/newspaper/page/2477/1/194850/0
1️⃣ می گوید به عنوان علت سقوط غم ما را بیشتر کرد. جناب رئیس جمهور! البته شما ترجیح دادید بجای پاسخگویی به سوالات حیطه مسوولیتتان در ماجرای سقوط مثل تخطی از قانون پرواز ممنوع در شرایط جنگی، فرافکنی کنید و با کلی گویی و طرح سوالات مبهم توپ را به زمین بیندازید. 2️⃣ جناب رییس جمهور ! در این 6 سال برای اینهمه ماجرای تلخ که مسولیتش با دولت بوده و جان صد ها هموطن گرفته شده، چرا درخواست دادگاه ویژه نکردید؟ هیچوقت مردم به یاد ندارند برای این حجم از فلاکت که محصول دولت بی تدبیر شماست عذرخواهی کرده باشید! 3️⃣چرا در کشتار دهها نفر در نیشابور نکردید؟ چرا در گرفتن دهها نفر در پیگیری نکردید؟ شما مدعی العموم نیستید؛ هستید و باید پاسخگو باشید. یادتان باشد حقیت پنهان نمی ماند و "النجاة فی الصدق" در توییتر 👇 https://twitter.com/AbdollahyM ☑️ @abdollahy_moh