. بر خصم علی،مدام لعنت بفرست بر دشمن هر امام لعنت بفرست در روز شهادت امام باقر بر قاتل او هشام لعنت بفرست ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

. ما نوکر حیدریم و ابنای او داریم به لب لعنت اعدای او با نیت تعجیل فرج می گوییم لعنت به هشام و جد و آبای او ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

. بر شیعه، نصیب؛ عمر  ِبا عزّت باد بر روح  ِپدر؛ مادرمان رحمت باد با قصد فرج، شادی هفتم معصوم بر روح هشام، دم به دم لعنت باد ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

برائت اصل دین،ختم کلام است بدون آن، نفس بر ما حرام است به قصد شادی پنجم امامم همیشه ذکر من لعن هشام است ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

. با لعن هشام، طبع شاعر داریم با لعن هشام، قلب طاهر داریم بر محور حبّ و بغض،آمد اسلام با لعن هشام، حبّ باقر داریم ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

. لعنت به هشام، ذکر عاشق باشد این ذکر،دم حضرت صادق باشد هر کس که کند سبّ هشام ملعون مشمول به قرب عرش خالق باشد ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

رفقا دوستانه وقتی می دانیم برائت جزء واجب مجالس اهل بیت علیهم السلام است و بدون آن اعمال بالا نمی رود.... پس به امام باقر علیه السلام جفا کرده ایم اگر: به قاتل ایشان در مجلس شهادت و ولادت ایشان لعنت نفرستیم لعنت به هشام هم که تقیه نمیخواد پس در مجالس این عمل واجب فراموش نشه کافیه یه دوبیتی آخر مجلس بخوانیم و چندمرتبه هشام رو لعنت کنیم

چند بیتی در وصف فاطمه بنت الحسن مادر امام باقر علیهم السلام #حضرت_فاطمه_بنت_الحسن #ام_عبدالله امّ عبدالله ای نیکوسرشت آفریدی بهتر از صدها بهشت جان به قربانت که دست  ِسرنوشت نام تو را مادر باقر نوشت بر تو و نسلت هزاران آفرین مادر باقر امام پنجمین زینب آل حسن یا فاطمه بوده ای چون جدّه ی خود عالمه مریم عذراست بر تو خادمه نیست بر قلب محبّت واهمه نیست در محشر محبّ تو حزین مادر باقر امام پنجمین شاعرت در اوّل  ِوصف تو ماند حق، تو را بر کرسی اعلا نشاند چون مقامت را به سرحدّش رساند حضرت صادق تو را صدّیقه خواند حوریه هستی ولی روی زمین مادر باقر امام پنجمین گر ندارد از تو شعری محتشم موقع مدحت شده عاجز، قلم از حسن بردی تو میراث کرم پس ندارد سائل تو هیچ غم سائلت را می بری عرش برین مادر باقر امام پنجمین ای که هستی زینت دوش حسن نام تو شد زینت هر انجمن در زمان حمل خود بانوی من با تو هر دم باقرت گفته سخن افتخاری نیست بالاتر از این مادر باقر امام پنجمین از کرامات تو گفته باقرت من فدای خاندان طاهرت کن اجابت آرزوی شاعرت(ذاکرت) کاش میشد که شوم من زائرت شد مزارت جنّت اهل یقین مادر باقر امام پنجمین گفتی ای بانو تو از عصر ظهور اززمان ظلمت و قحطی  ِنور قلبها از هم بگردد دور  ِدور چون ندارد حضرت مهدی حضور کن دعا بهر ظهور شاه دین مادر باقر امام پنجمین ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

فاطمه بنت الحسن (علیهماالسلام): نامها: فاطمه و زینب کنیه ها: مشهورترین کنیه مادر امام باقرعلیه السلام «امّ عبداللّه »است. کنیه های دیگر این بانو «امّ الحسن»و «امّ عبده» است، و به قولی به جای امّ عبده، امّ عبیده نیز ذکر شده است. القاب: صدیقه، آمنه، تقیّه و مُحسنه در خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله، پس از نام فاطمه، یکی از نامهای مورد توجه اهل بیت عصمت زینب بوده است زینب، دختر امام حسن علیهماالسلام، که به حق زینب و زینت آن حضرت است، از اسامی زیبا و مبارک امّ عبداللّه مادرِ امام محمدباقرعلیه السلام است. او با امام سجاد (علیه‌السلام) ازدواج كرد و از وى چهار فرزند به نام‌هاى امام محمد باقر (علیه‌السلام)، حسن، على و عبدالله متولد شد.او اولین علوی بود که با یک علوی دیگر ازدواج کرد.به همین جهت، امام باقر (علیه‌السلام) فرزند این دو را «هاشمی من ‌هاشمیین، علوی من علویین؛ یک ‌هاشمی که از پدر و مادر‌ هاشمی است و یک علوی که از پدر و مادر علوی است» توصیف کرده‌اند هنگامی که فاطمه دختر امام مجتبی(علیه السلام) به وجود مبارک امام باقر(علیه السلام) حامله شد به قدری ضعیف شده بود که گاهی بیهوش می شد و به خواب می رفت. یک روز در عالم رؤیا فردی را دید که او را به فرزندی دانا و بردبار، بشارت داد. وقتی که از خواب برخاست، از جانب راست خود از کنار خانه، صدایی شنید که گوینده آن را نمی دید؛ امام سخنان او را می شنید که می گفت: حامله شدی به بهترینِ اهل زمین و بازگشت تو به سوی خیر و سعادت است و بشارت باد بر تو به فرزندی بردبار و دانا. از آن وقت دیگر در خود ثقل و سنگینی ندید تا آنکه نه ماه از حمل او گذشت. در این ایام صدای ملائکه را در خانه خود بسیار می شنید. زمان ولادت امام محمد باقر(علیه السلام) فرا رسید، مدینه در آستانه درخششی نو قرار گرفت، و امّ عبداللّه در آن هنگام نوری مشاهده کرد، نوری که هیچ کس غیر از معصومین و مادران آنان علیهم السلام، قادر به دیدن چنین نوری نیست. هنگامی که امام محمد باقر(علیه السلام) متولد شد، روی به جانب قبله گرداند و سه مرتبه عطسه کرد، بعد از آن حمد حق تعالی را بجا آورد. در تمام آن روز و شب از صورت و دستهای امام باقر(علیه السلام) نور زردی مانند طلا ساطع می شد.  ام عبدالله علیهاالسلام در خاندان امام حسن (علیه‌السلام)، درصداقت و راستگویی، بى‌نظير و نخستين زن علويه بود كه فرزند علوى (امام باقرعلیه‌السلام) به دنيا آورد.  ام عبدالله با عموى بزرگوارش، امام حسین (علیه‌السلام) به كربلا آمد ودر لباس اسارت به کوفه و شام برده شد. در دوران اسارت شاهد در غل و زنجير بودن همسر (امام سجاد(علیه‌السلام))، گرسنگی و تشنگی فرزند (امام محمد باقر (علیه‌السلام)) و ديدن سرهاى خويشاوندان بر نيزه بود.  فاطمه دختر امام حسن (علیه‌السلام)، همسر امام سجاد (علیه‌السلام) و مادر امام باقر (علیه‌السلام)، زنی فاضل بوده و در منابع روایی، کرامتی نیز از ایشان نقل شده است. امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: «مادرم زیر دیواری نشسته بود که ناگاه دیوار شکاف خورد و صدای ریزش سختی به گوش رسید، مادرم با دست اشاره کرد و گفت: نه، به حق مصطفی! خدا به تو اجازه نداده که بر من فرود آیی. دیوار در هوا معلق بود تا مادرم از آن‌جا گذشت. سپس پدرم صد دینار از برای او صدقه داد». امام صادق(علیه السلام) در جایی دیگر می فرماید: «کانَتْ مِمَنْ آمَنَتْ و آتَّقَتْ و اَحْسَنَتْ و اللّه یحب الْمُحْسِنین؛ او از زنان مؤمنه، پرهیزکار و نیکوکار بود و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.» امام صادق (علیه‌السلام) مادربزرگ خود را چنین توصیف می‌کند: «کانَتْ صِدِّیقَةً لَمْ تُدْرَکْ فِی آلِ‌الْحَسَنِ امْرَاَةٌ مِثْلُهَا»؛   «او صدیقه‌ای بود که در خاندان امام حسن (علیه‌السلام) زنی هم‌تراز او وجود نداشت». در کتاب «محدَّثات شیعه» از فاطمه همسر امام سجاد(علیه السلام) به نام «محدَّثه» یاد شده است که حدیثی از ایشان نقل شده است: عمیره دختر نفیل می گوید: شنیدم که دختر حسن بن علی علیهما السلام فرمود: ظهوری که منتظر آن هستید تحقق پیدا نمی کند تا آن زمان که بعضی از شما از بعضی دیگر دوری کنند و برخی از شما برخی دیگر را لعن کنند و گروهی از شما آب دهان بر صورت گروهی دیگر بیندازد؛ تا آنجا که جمعی از شما بر کفرِ جمعی دیگر شهادت دهند. پرسیدم: در آن زمان خیر در چیست؟ فرمود: خیر تمامش در ظهور است. در آن روز قائم ما قیام می کند و تمام آن دشمنیها را از بین می برد.» بحارالانوار، ج52، ص211، ح58.

#هفتم_ذی_الحجه #شهادت_حضرت_باقرالعلوم_علیه_السلام12 باز شدی تو زائر قبر امام باقر پیش قبری که نداره یک ضریح و حائر کربلا شده بقیع برای تو آقاجون میشنوی توی بقیع صدای هل من ناصر آه، آقا بیا باقرالعلوم تو رو زده صدا داره میخونه:بیا منتقم کربوبلا آه، پنجم امام کشته شد با بغض و کینه ی هشام دیگه راحت شده از روضه های کوفه و شام العجل به حقّ ِ....روضه های باقر به تن کبود و......... زخم پای باقر اللهم عجل لولیک الفرج.... 🌸🌸🌸🌸🌸 زبان حال امام باقر علیه السلام: عمریه روضه ی سرها دلمو آتیش زد یاد رقصیدن اعداء دلمو آتیش زد خون جگر شدم زمون گریه ی هر کودک دیدن آب گوارا، دلمو آتیش زد😭 آه، کنار آب نیمه جون شد از عطش، طفل رباب روبه روی جدّ من، تیر سه شعبه شد جواب آه، شام بلا سر اصغرو دیدم رو نیزه ها گاهی دیدمش که افتاده به زیر دست و پا مادرش رو دیدم........... روزا زیر آفتاب شبها روضه میخوند... پیش ظرفی از آب اللهم عجل لولیک الفرج.... 🌸🌸🌸🌸🌸 اضطرار مادرم رو ناقه یادم مونده زنجیر گردن بابام دلمو سوزونده خدا لعنت کنه دشمنو که توو شهر شام ما رو توی بازار و بزم شراب گردونده آه، توو شهر شام بردن عمه ها رو بین ازدحام شد شکسته توی کوچه ها سر سه تا امام آه، بزم شراب ما شدیم با لفظ خارجی خطاب عمریه کابوس خیزرونو دیده ام به خواب توی بزم باده........ لب پاره دیدم یادگار اونجاس.... موهای سپیدم اللهم عجل لولیک الفرج.... ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158

اللهم عجل لولیک الفرج

#هشتم_ذی_الحجه خروج کاروان امام حسین علیه السلام از مکه به سمت کربلا زمزمه یک قافله از کعبه شده راهی صحرا از محنت آن دیده ی زهرا شده دریا این قافله را قافله سالار حسین است بر گونه ی عالم ز غمش اشک دو عین است ای وای حسین جان.... 🌸🌸🌸🌸🌸 در محمل این قافله آسوده رباب است سیراب،علی اصغر او یکسره خواب است صدشکر در این راه دگر حرمله ای نیست از تیر سه شعبه به لب او گله ای نیست ای وای حسین جان... 🌸🌸🌸🌸🌸 در قافله همراه پدر اکبر لیلاست با جلوه ی چون فاطمه اش دلبر باباست ذکر کرمش بین همه قافله جاری ست حرفی ز عبا وتن صد پاره ی او نیست ای وای حسین جان... 🌸🌸🌸🌸🌸 سردار سپاهش پسر اُمّ بنین است غمخوار عقیله ز یسار و ز یمین است شد دیده ی او نور دل و چشم سکینه ای وای که این دیده شود بسته ز کینه ای وای حسین جان... 🌸🌸🌸🌸🌸 زینب برود کرب وبلا بین نوامیس ای وای شود از غم طف ،گونه ی او خیس ای وای از آن دم که زند بوسه به حنجر بر تل برود دق کند از ضربه ی خنجر ای وای حسین جان... ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) آدرس اشعار: @abdolmohsen158