ره آسمان درون است پر عشق را بجنبان پر عشق چون قوی شد غم نردبان نماند #مولوی @aboajor

ای که به عشقت اسیر خیل بنی‌آدم‌اند سوختگان غمت، با غم دل خرم‌اند #فواد_کرمانی #چای @aboajor

تا حالا خودت و تو این قاب تصور کردی ؟....هولناکه مگه نه بگذار هرچه داری و بگذر که هیچ نیست این پنج روز عمر که مرگ از قفای اوست #سعدی @aboajor

به گور من ننویسید زندگی از کی فقط بر آن بنویسید مرگ جانانه #الهه_بیات_مختاری @aboajor

چقدر منتظر زندگی شدم نرسید بگو به وقت تو ای مرگ ساعت چندم ؟ #الهه_بیات_مختاری @aboajor

چون چشم اجل که تا ابد هیچ نخفت یک عمر زدیم با یقین حرف از مفت یک عمر به گور زندگی خندیدیم با مرگ ولی چنین سخن نتوان گفت #الهه_بیات_مختاری @aboajor

بگیر از تن من پوست را...برهنه ترم کن به دار مرگ بیاویز ترس زنده شدن را #الهه_بیات_مختاری @aboajor

تو دو دو تا چهارتای خودت کم بیاری به مرگ دس بکشی روی ماشه فشنگ بشماری پات و از زندگی ت پس بکشی #الهه_بیات_مختاری @aboajor

اون قدر میت روی هم خوابوند گورستون تا مرده ها یک شب باهم زاد و ولد کردن اونقدر گورستون و بوی زندگی ور داشت تا حکم شون و قاضیا مرگ ابد کردن تو استخونام سردی کافور پاشیدم با اسم کوچیک ش یه شب مرگ و صدا کردم اون شب به گور زندگی صدبار خندیدم اون قدر مردم جای مرگ و جابجا کردم #الهه_بیات_مختاری @aboajor

با تو این گریه را عوض کردم خون این جرعه را عوض کردم مرگ سهم است من است میبینی رگ به رگ خودکشی شدم در خود نعش آدم کشی شدم در خود زندگی مردن است می بینی تو کجای شکستن ام هستی تکیه گاه نشستن ام هستی خسته ام استکان سم برسان دور از پاره ی تنم شده ام سخت درگیر مردنم شده ام حال این خسته را به هم برسان این جنون مدام ادواری زندگی مردنی به دشواری حال من را بفهم آسان نیست کاش من را رها کنی بروم رفتنم را دعا کنی بروم ماندنم (ابتدای ویرانیست) شب به شب دار میزنم خود را با دهان تو میدرم خود را ریخته خون من در آیینه عکس من چرک دست های تو شد صورتم زخم بوسه های تو‌شد لب پرخون من بر آیینه بگذار این مرا ورق بزنم مست باشم کمی عرق بزنم در میخانه را نبند به روم یا که دیوانه خانه ات بشوم غم بین ترانه ات بشوم با صدای تو بسته است گلوم آه ای عشق بی سرانجامم چقدر تلخ بود فرجامم کاش من را پس آوری از خود آی چاقوی دسته آهنی ام گوشت تکه های ناتنی ام تازه کن زخم دیگری از خود من ویار غریب مادری ام گریه ای توی لهجه ی دری ام کاش من را به حرف کم بکشی مرگ بالا گرفته در خونم به تو ای سم ناب مدیونم آخرین جرعه در برم بکشی #الهه_بیات_مختاری @aboajor

دگر به منطق منسوخ مرگ میخندم مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید