انبوه شد به رغم تو اندوه در دلم از هم بپاش عشق من! این ازدحام را #حسین_منزوی @aboajor

‌ تمامِ این پاییز را                 صرف گردآوری کلمه خواهم کرد، که وقتی زمستان رسید، طولانی‌ترین قصیدهٔ عاشـقانه را برایت بنویسم!                           #شیرکوبیکس #منِ_او @aboajor

«مرگ خیلی آسان می‌تواند الان به سراغ من بیاید، اما من تا می‌توانم زندگی می‌کنم. نباید به پیشواز مرگ بروم! البته اگر یک وقتی ناچار با مرگ روبرو شدم که می‌شوم مهم نیست. مهم این است که زندگی یا مرگ من چه اثری در زندگی دیگران داشته باشد.» از کتاب ماهی سیاه کوچولو #صمدبهرنگی #مرگ #تولد @aboajor

دست‌های تو، انگار پرچم‌های صلح‌اند بر خرابهٔ روزهای من... #شمس_لنگرودی @aboajor

بوی شیر از لب هم‌چون شکرش می آید #بوی_نوزاد #عطرخدا #بوی_زندگی @aboajor

یادت باشد قرار بعدی آغوش‌ توست @aboajor

مرا درخت صدا کن سپس دست‌هایت را دور تنه‌ام بنداز و چون پرنده‌ای گمشده در رگبار صدایت را به گریبانم بریز خواهی دید هنوز زنده‌ام و شاخه‌هایم جوان می‌شود... مجید لواف @aboajor

درونگرا بودن اینجوریه که هر حرفی میخوای بزنی، حس میکنی لزومی نداره اینو بگی، میخوای از مشکلاتت صحبت کنی، میگی خب مگه اینا میتونن واسم کاری کنن؟! بگم که چی؟! اینجوریه که دیگران فکر میکنن افسرده ای، درصورتی که فقط از اضافه گویی خوشت نمیاد... @aboajor

ما ابرهاى به هم رسیده بودیم از راهى بسیار دور حرفى نداشتیم گریستیم... ابراهیم گرجى @aboajor

سلام حضرت نور خوش آمدی بر صبح @aboajor

طبیعت صدای خدا بود در گلوی پرنده وقتی میخواند درخت و گل می‌روییدند و ابرها خورشید تعارف میکردند به زمین آسمان احسن الخالقینش را باران میشد بر دشت و دهان باغ فتبارک الله میگفت @aboajor

دوستت داشتم و این آخرین پناه من بود @aboajor

امروز در رگ‌هايم خونِ تو جاری‌ست جريانی لطيف،‌ ساده و ابدی‌ #پابلونرودا

آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن من همین‌قدر که گرم است زمینم کافی‌ست #محمدعلی_بهمنی @aboajor

مرا کاشته بودند تا با خورشیدهای عجول احاطه‌ام کنند تو آمدی و چنان نرم مرا چیدی که رفتار نسیم را در دست تو حس کردم #بیژن_الهی @aboajor

مربای لبت می‌گفت با گیلاس لب هایم شکر در پرده دارد با دهان نیشکر الفت @aboajor

خود را چو یافتی همه عالم از آن توست چشم از جهان بپوش، طلبکار خویش باش #صائب @aboajor

در دایره ی قسمت ما نقطه ی تسلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی حافظ @aboajor

دوست آن است که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی @aboajor

تو اما هیچ‌وقت فراموش نکن روزی که افتاده باشی ‏یا از زمین بلندت می‌کنم ‏یا اگر نتوانم ‏کنارت دراز می‌کشم #تورگوت_اویار @aboajor

چیزی به من بگو دستی به من بده راهی به من ببخش و آفتاب کن که می‌خواهم در چشم‌های تو شب را زبون‌تر از همیشه ببینم! #اسماعیل_شاهرودی @aboajor

اولین شاعر جهان حتما بسیار رنج برده است آنگاه که تیر و کمانش را کنار گذاشت و کوشید برای یارانش آنچه را که هنگام غروب خورشید احساس کرده توصیف کند و کاملا محتمل است که این یاران آنچه را که گفته است به سخره گرفته باشند #جبران_خلیل_جبران @aboajor

‏رنج‌ها یگانه درخت من‌اند عصرهای پائیزی بار می‌دهند سراسر شب به چیدن خود مشغولم #شمس_لنگرودی @aboajor

احساس می‌کرد برای این‌که به خانه برود و در آغوش مادرش هق‌هق کند، زیادی بزرگ شده‌ است. از کتاب سرگذشت تنهایی @aboajor