eitaa logo
✍ابوالفضل حیدری دخت 🌱
180 دنبال‌کننده
204 عکس
92 ویدیو
4 فایل
نوشته های یک دانشجو معلم یکی از راه ها برای گفتمان سازی یک موضوع، قلم زدن است... پیشنهادی،انتقادی،نظری داشتید در خدمتم... @mostafa1973
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🔰قال رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم: ❣اِذا نَظَر العَبدی اِلی وَجهِ زَوجَتِهِ و نَظَرت اِلَیه،نَظَرَ اللهُ عَزّوجلّ اِلَیهِما مِن فَوقِ عَرشه نَظرَةَ رَحمَة فَاِذا اَخَذَ بِکَفِّه،تَساقَطَت ذُنُوبُهما مِن خِلال اَصابِعِهما ❣هر گاه بنده ای به چهره همسرش،و همسرش به چهره او بنگرد،خدای سبحان[از بالای عرش خود]با نگاه مهرآمیز به آن دو می‌نگرد.پس هرگاه دست یکدیگر را بگیرند،گناهان آن دو از بین انگشتانشان فرو می‌ریزد. 🥰 📚کنزالعمال؛ج ۱۶ ص۳۷۹؛کشف الاسرار؛ج ۱ ص۶۱۲ پ.ن:این حدیث زیبا رو بفرستین برا همسرتون 🌹👌 https://eitaa.com/abolfazl_heydaridokht
بسم الله الرحمن الرحیم ای عزيز در حالات مرحوم عارف کامل حضرت علامه ی طباطبایی - اعلى الله مقامه الشریف - آمده است که آن بزرگ مرد الهی در حق همسرش فرموده بود: ❣این زن بود که مرا به این جا رسانید؛ او شریک من بوده و هر چه کتاب نوشته ام نصفش مال این خانم است. خانم به حدی به من کمک می کند که گاه من اطلاع از قبای خود ندارم به این معنا که می رود پارچه ای انتخاب می کند و می خرد و میدوزد و برای پوشیدن در اختیار من می گذارد. او هنگامی که من فکر میکردم و یا مینوشتم با من حرف نمی زد تا رشته ی افکارم از هم گسسته نشود و برای این که خسته نشوم، رأس هر ساعت در اطاق مرا باز میکرد و چای میگذاشت و سراغ کار خود می رفت و در تمام مدتی که در نجف بودند این بانوی بزرگوار هر شب ساعت را کوک می کرد و خود بیدار میشد و همسرش مرحوم علامه را برای تهجد و نمازشب بیدار می کرد و بعد از نماز صبح برای آنکه همسرش خسته و کسل نشود و بتواند به مباحثات علمی خود برسد بساط چایی را پهن میکرد و پا به پای او بیدار میماند و سپس صبحانه را فراهم می نمود. ❣آری بی جهت نیست که مرحوم علامه در مرگ چنین همسر فداکاری اشک میریزد و می گوید: «وقتی این بانو از دنیا رفت، زندگی من زیر و رو شد و با رفتن او برای همیشه خط بطلان به زندگانی خوش و آرامی که داشتم کشیده شد». ❣و این بانو به حدی مراقب بود که به درس و بحث همسرش آسیبی نرسد و رشته ی افکارش گسسته نشود و خسته فکر و پریشان خاطر نگردد که در مدت یازده سال و نیمی که در نجف اشرف بود، تحمل هر سختی را نمود تا جایی که مرحوم علامه میفرمود: هشت بچه اش را پس از تولد از دست داد و دم نزد و در همه ی این مدت من مشغول درس خواندن بودم و او تنها در خانه» 📚سیری در سیره علمی و عملی علامه طباطبایی از نگاه فرزانگان؛ص ۱۸۵_۱۸۷ https://eitaa.com/abolfazl_heydaridokht