۴۵ یا اَلله یا اَلله یا بَدىَُّ یا بَدیعُ لا نِدَّ لَکَ یا دآئِماً لا نَفادَ لَکَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ یا مُحْیِىَ الْمَوْتى اى خدا، اى خدا، اى آغازگر، اى پدیدآور، براى تو همتایى نیست، اى جاودانگى که پایانى برایت نمیباشد، اى زنده وقتى که زنده ایى نبود، اى زنده کننده مردگان #عرفه

۴۶ یا مَنْ هُوَ قآئِمٌ عَلى کُلِّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ اى مراقب بر هرکس به آنچه که انجام داده #عرفه

۴۷ یا مَنْ قَلَّ لَهُ شُکْرى فَلَمْ یَحْرِمْنى وَ عَظُمَتْ خَطیَّئَتى فَلَمْ یَفْضَحْنى وَ رَانى عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ یَشْهَرْنى اى که شکرم براى او اندک است ولى محرومم نساخت، خطایم بزرگ شد، پس رسوایم نکرد، و مرا بر نافرمانیها دید، ولى در بین مردم رسوایم ننمود #عرفه

۴۸ یا مَنْ حَفِظَنى فى صِغَرى یا مَنْ رَزَقَنى فى کِبَرى اى که در خردسالی حفظم نمود، و در بزرگسالى رزقم داد #عرفه

۴۹ یا مَنْ اَیادیهِ عِنْدى لا تُحْصى وَ نِعَمُهُ لا تُجازى اى که عطاهایش نزد من شماره نشود، و نعمتهایش تلافى نگردد، #عرفه

۵۰ یا مَنْ عارَضَنى بِالْخَیْرِ وَ الاِْحْسانِ وَ عارَضْتُهُ بِالاِْسائَهِ وَ الْعِصْیانِ اى که با من به خیر و احسان روبرو شد، و من با بدى و نافرمانى با او روبرو گشتم #عرفه

۵۱ یا مَنْ هَدانى لِلاْ یمانِ مِنْ قَبْلِ اَنْ اَعْرِفَ شُکْرَ الاِْمْتِنانِ اى که به #ایمان ، هدایتم نمود، پیش از آنکه سپاس نعمتهایش را بشناسم، #عرفه

۵۲ یا مَنْ دَعَوْتُهُ مَریضاً فَشَفانى، وَ عُرْیاناً فَکَسانى وَ جـائِعاً فَاَشْبَعَنى وَ عَطْشانَ فَاَرْوانى وَ ذَلیلاً فَاَعَزَّنى وَ جاهِلاً فَعَرَّفَنى وَ وَحیداً فَکَثَّرَنى وَ غائِباً فَرَدَّنى وَ مُقِلاًّ فَاَغْنانى وَ مُنْتَصِراً فَنَصَرَنى وَ غَنِیّاً فَلَمْ یَسْلُبْنى وَ اَمْسَکْتُ عَنْ جَمیعِ ذلِکَ فَابْتَدَاَنى فَلَکَ الْحَمْدُ وَالشُّکْرُ اى که در بیمارى خواندمش، پس شفایم داد، و درحال برهنگی پوشاند مرا، و درحال گرسنگى سیرم کرد و درحال تشنگى سیرابم نمود، و درحال خوارى، عزّتم بخشید، و درحال نادانى معرفتم بخشید، و درحال تنهایى افزونم نمود، و درحال غربت، بازم گرداند، و ردحال ندارى، دارایم کرد، و در یاری خواهى، یاری ام فرمود، و در ثروتمندى محرومم نکرد، و از درخواست همه اینها باز ایستادم، پس او شروع به عنایت بر من نمود، حمد و سپاس تو راست #عرفه

۵۳ یا مَنْ اَقالَ عَثْرَتى وَنَفَّسَ کُرْبَتى وَ اَجابَ دَعْوَتى وَ سَتَرَ عَوْرَتى وَ غَفَرَ ذُنُوبى وَ بَلَّغَنى طَلِبَتى وَ نَصَرَنى عَلى عَدُوّى اى که لغزشم را نادیده گرفت و اندوهم را زدود، و دعایم را اجابت نمود، و عیبم را پوشاند، و گناهم را آمرزید، و مرا به خواسته ام رساند و بر دشمنم پیروز گرداند، #عرفه

۵۴ وَ اِنْ اَعُدَّ نِعَمَکَ وَ مِنَنَکَ وَ کَرائِمَ مِنَحِکَ لا اُحْصیها یا مَوْلاىَ اگر نعمتها و عطاها و بخشش هاى باارزشت را برشمارم، هرگز نمیتوانم به شماره آرم، اى سرورم #عرفه

۵۵ اَنْتَ الَّذى مَنَنْتَ 🕯 تویى که عطا کردى، اَنْتَ الَّذى اَنْعَمْتَ🕯 تویى که نعمت دادى، اَنْتَ الَّذى اَحْسَنْتَ🕯 تویى که نیکى کردى، اَنْتَ الَّذى اَجْمَلْتَ🕯 تویى که زیبا نمودى، اَنْتَ الَّذى اَفْضَلْتَ🕯 تویى که افزون نمودى، اَنْتَ الَّذى اَکْمَلْتَ🕯 تویى که کامل کردى، اَنْتَ الَّذى رَزَقْتَ 🕯 تویى که روزى دادى اَنْتَ الَّذى وَفَّقْتَ🕯 تویى که موّفق نمودى اَنْتَ الَّذى اَعْطَیْتَ🕯 تویى که عطا فرمودى اَنْتَ الَّذى اَغْنَیْتَ🕯تویى که بی نیاز نمودى اَنْتَ الَّذى اَقْنَیْتَ🕯 تویى که ثروت بخشیدى اَنْتَ الَّذى اوَیْتَ 🕯 تویى که پناه دادى اَنْتَ الَّذى کَفَیْتَ 🕯تویى که کفایت نمودى اَنْتَ الَّذى هَدَیْتَ🕯 تویى که راهنمایى فرمودى اَنْتَ الَّذى عَصَمْت🕯تویى که حفظ کردى اَنْتَ الَّذى سَتَرْتَ 🕯 تویى که پرده پوشى نمودى اَنْتَ الَّذى غَفَرْتَ🕯 تویى که آمرزیدی اَنْتَ الَّذى اَقَلْتَ 🕯 تویى که نادیده گرفتى اَنْتَ الَّذى مَکَّنْتَ 🕯تویى که قدرت دادى، اَنْتَ الَّذى اَعْزَزْتَ 🕯 تویى که عزّت بخشیدى اَنْتَ الَّذى اَعَنْتَ 🕯تویى که کمک کردى اَنْتَ الَّذى عَضَدْتَ🕯تویى که مساعدت فرمودى اَنْتَ الَّذى اَیَّدْتَ 🕯تویى که تأیید نمودى اَنْتَ الَّذى نَصَرْت 🕯 تویى که نصرت دادی اَنْتَ الَّذى شَفَیْتَ 🕯تویى که شفا بخشیدى اَنْتَ الَّذى عافَیْتَ 🕯 تویى که سلامت کامل دادى اَنْتَ الَّذى اَکْرَمْتَ 🕯تویى که گرامى داشتى #عرفه

۵۶ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ دآئِماً وَ لَکَ الشُّکْرُ واصِباً اَبَداً ثُمَّ اَنـَا یا اِلهىَ الْمُعْتَرِفُ بِذُنُوبى فَاغْفِرْها لى بزرگ و برترى، حمد و شکر همیشگى تو راست، سپس من معبودا اعتراف کننده به گناهانم هستم، پس مرا بیامرز #عرفه

۵۷ اَنـَا الَّذى اَسَاْتُ اَنـَا الَّذى اَخْطَاْتُ اَنـَا الَّذى هَمَمْتُ اَنـَا الَّذى جَهِلْتُ اَنـَا الَّذى غَفَلْتُ اَنـَا الَّذى سَهَوْتُ اَنـَا الَّذِى اعْتَمَدْتُ اَنـَا الَّذى تَعَمَّدْتُ اَنـَا الَّذى وَعَدْتُ وَاَنـَا الَّذى اَخْلَفْتُ اَنـَا الَّذى نَکَثْتُ اَنـَا الَّذى اَقْرَرْتُ اَنـَا الَّذِى اعْتَرَفْتُ بِنِعْمَتِکَ عَلَىَّ وَ عِنْدى وَ اَبوُءُ بِذُنُوبى فَاغْفِرْها لى یا مَنْ لا تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبادِهِ و هُوَ الَغَنِىُّ عَنْ طاعَتِهِمْ وَ الْمُوَفِّقُ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْهُمْ بِمَعُونَتِهِ وَ رَحْمَتِهِ منم که بد کردم، منم که خطا کردم، منم که قصد گناه کردم، منم که نادانى نمودم، منم که غفلت ورزیدم، منم که اشتباه کردم، منم که به غیر تو اعتماد کردم، منم که در گناه تعمّد داشتم، منم که وعده کردم، منم که وعده شکستم، منم که پیمان شکنى نمودم، منم که اقرار کردم، منم که به نعمتت بر خود و پیش خود اعتراف کردم، و به گناهانم اقرار میکنم، پس مرا بیامرز، اى آن که گناهان بندگانش به او زیانى نرساند، و او بی نیاز از طاعت آنان است، و توفیق دهنده کسی که از آنان به کمک و رحمتش عمل شایسته بجا آورد. #عرفه

۵۸ فَلَکَ الْحَمْدُ اِلـهى وَسَیِّدى تو را سپاس اى معبود من و آقاى من. #عرفه

۵۹ اِلـهى اَمَرْتَنى فَعَصَیْتُکَ وَنَهَیْتَنى فَارْتَکَبْتُ نَهْیَکَ،فَاَصْبَحْتُ لاذا بَرآءَهٍ لى فَاَعْتَذِرَُ وَلاذا قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ خداى من، فرمان دادى فرمانت نخواندم، نهیم نمودى، مرتکب نهیت شدم، اکنون چنانم، که نه دارنده ی زمینه ی برائتم تا عذرخواهى کنم، و نه داراى قدرتم، تا یارى ستانم #عرفه

۶۰ یا مَوْلاىَ اَبِسَمْعى اَمْ بِبَصَرى اَمْ بِلِسانى اَمْ بِیَدى اَمْ بِرِجْلى اَلـَیْسَ کُلُّها نِعَمَکَ عِندى وَ بِکُلِّها عَصَیْتُکَ با چه وسیله اى با تو روبرو شوم؟ آیا با گوشم، یا با دیده ام، یا با زبانم، یا با دستم، یا با پایم، آیا این همه نعمت هاى تو نزد من نیست؟ و من به همه ی اینها تو را #معصیت کردم. #عرفه

۶۱ یا مَوْلاىَ فَلَکَ الْحُجَّهُ وَ السَّبیلُ عَلَىَّ یا مَنْ سَتَرَنى مِنَ الاْباءِ وَالاُْمَّهاتِ اَنْ یَزجُرُونى وَ مِنَ الْعَشائِرِ وَ الاِْخْوانِ اَنْ یُعَیِّرُونى وَ مِنَ السَّلاطینِ اَنْ یُعاقِبُونى وَ لَوِ اطَّلَعُوا اى مولاى من، تو را بر من حجّت و راه است، اى آن که مرا از پدران و مادران پوشاند، از اینکه مرا از خود برانند، و از خویشان و برادران، از اینکه مرا سرزنش کنند، و از پادشاهان از اینکه مجازاتم نمایند #عرفه

۶۲ یا مَوْلاىَ عَلى مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنّى اِذاً ما اَنْظَرُونى وَ لَرَفَضُونى وَ قَطَعُونى مولاى من اگر اینان آگاه می شدند، بر آنچه تو بر آن از من میدانى، در این صورت مهلتم نمی دانند، و مرا تنها میگذاردند، و از من می بریدند #عرفه

۶۳ فَها اَنـَا ذا یا اِلـهى بَیْنَ یَدَیْکَ یا سَیِّدى، خاضِعٌ ذَلیلٌ حَصیرٌ حَقیرٌ لا ذُو بَرآئَهٍ فَاَعْتَذِرَُ وَ لا ذُو قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ وَ لا حُجَّهٍ فَاَحْتَجَُّ بِها وَ لا قائِلٌ لَمْ اَجْتَرِحْ وَ لَمْ اَعْمَلْ سُوَّءاً وَ ما عَسَى الْجُحُودَ وَ لَوْ جَحَدْتُ یا مَوْلاىَ یَنْفَعُنى کَیْفَ وَ اَنّى ذلِکَ وَ جَوارِحى کُلُّها شاهِدَهٌ عَلَىَّ بِما قَدْعَمِلْتُ وَ عَلِمْتُ یَقیناً غَیْرَ ذى شَکٍّ اَنَّکَ سآئِلى مِنْ عَظایِمِ الاُْمُورِ وَ اَنَّکَ الْحَکَمُ الْعَدْلُ الَّذى لا تَجُورُ وَ عَدْلُکَ مُهْلِکى وَ مِنْ کُلِّ عَدْلِکَ مَهْرَبى هم اینک اى خداى من در برابرت هستم، ای آقاى من، فروتن و خوار، درمانده و کوچک، نه دارنده ی زمینه برائتم، تا عذرخواهى کنم، و نه نیروى که یارى بطلبم، و نه دلیلى که با آن احتجاج نمایم، و نه گوینده اى هستم که گناه و کار بد نکرده باشم، انکار گناه کجا؟ بر فرض اگر انکار میکردم، چه سود میداد، چگونه؟ و چسان این معنا ممکن شود، و حال آنکه همه اعضایم بر آنچه عمل کردم بر من گواهند؛ به یقین دانستم بدون تردید، که تو از کارهاى بزرگ من پرسنده اى، و تو حاکم عدالت پیشه اى هستى که در حکم و داورى ستم نمیکنى، و عدالت تو هلاک کننده من است، و من از همه ی عدالت تو گریزانم، #عرفه

۶۴ فَاِنْ تُعَذِّبْنى یا اِلـهى فَبِذُنُوبى بَعْدَ حُجَّتِکَ عَلَىَّ وَ اِنْ تَعْفُ عَنّى فَبِحِلْمِکَ وَجُودِکَ وَکـَرَمـِکَ معبودا اگر مرا عذاب کنى، به خاطر گناهان من است پس از حجّتى که بر من دارى، و اگر از من درگذرى، به سبب بردبارى و جود و کرم توست #عرفه

۶۵ لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّى کـُنـْتُ مـِنَ الظّالِمـیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْمُوَحِّدینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْخـاَّئِفـیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّى کـُنـْتُ مـِنَ الْوَجـِلیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الرَّاجینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الرّاغِبینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْمُهَلِّلینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّى کـُنـْتُ مـِن السـّـاَّئِلیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْمُسَبِّحینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْمُکَبِّرینَ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ رَبّى وَ رَبُّ اباَّئِىَ الاَْوَّلینَ معبودى جز تو نیست منزّهى تو، من از ستمکارانم، معبودى جز تو نیست ،منزّهى تو، من از آمرزش خواهانم، معبودى جز تو نیست منزّهى تو ،من از یکتاپرستانم، معبودى جز تو نیست، منزّهى تو، من از هراسندگانم معبودى جز تو نیست، منزّهى تو ،من از بیمناکانم، معبودى جز تو نیست،منزّهى تو، من از امیدوارانم، معبودى جز تو نیست منزّهى تو، من از مشتاقانم، معبودى جز تو نیست ، منزّهى تو، من از «لا اله الّه اللّه» گویانم، معبودى جز تو نیست ،منزّهى تو، من از درخواست کنندگانم، معبودى جز تو نیست ، منزّهى تو، من از تسبیح کنندگانم، معبودى جز تو نیست منزّهى تو، من از تکبیرگویانم، معبودی جز تو نیست منزّهى تو پروردگار من و پروردگار پدران نخستین من، #عرفه