امروز یه‌چیزایی دیدم که هنوز به بچه‌بودنم امید پیدا کردم ..

این روزا تو پنهون کردن احساساتم انقدر ماهر شدم که احساس میکنم به درجه‌ی استادی رسیدم .

از مهر ِهزار‌و‌چهارصدوسه : ) .

خدا این ماه و ختم به‌خیر کنه .

‌

یه توت‌بگ هم سهم ِما نشه ؟

از مجموعه عکس‌های ِآیینه‌ای ؛ .

متاسفانه حق با اونی بود که گفت " هیچی از هیچ کس بعید نیست " .

☕️ .

؛ انگار روی نیمکتای ورزشگاه نشسته‌ام ، بین کلی آدم ، اما هنوز احساس تنهایی می‌کنم .

حال این روز هایمان را چه خوب توصیف می‌کند فروغ ِفرحزاد : در ظاهر روی پاهایم ایستاده‌ام گاهی می‌خندم و گاهی گریه می‌کنم . اما حقیقت این است که خسته هستم ، می‌خواهم فرار کنم ، می‌خواهم بروم و ناپدید شوم : ) !

اگر ماندنی نیستید ، دچارش نکنید .