⭕️ در بازار، حجاب نمیفروشند!
✍
🔹 به یک مثال! توجه بفرمایید: در فاصلهی یک دهه، از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، تعداد مدارس #غیر_دولتی بیش از ۱۰۰ درصد رشد داشته است؛ بیش از ۱۶ درصد مجموع مدارس کشور و بیش از دو میلیون نفر دانشآموز!
🔸 معنای دقیق و سادهی این حرف این است که دولت دارد با سرعت عجیب، فکر و فرهنگ و تعلیم و تربیت را به دست #بازار میسپارد. آنهم آگاهانه و قاطعانه!
🔹 ناگفته پیداست که این وضعیت، فاصلهی چندانی با فروپاشی نهاد #تعلیم_و_تربیت ندارد. از روند سیاستگذاری هم چنین برمیآید که نه تنها قرار نیست این حرکت تخریبی متوقف شود، که بر تداوم آن اصرار میشود. فرقی هم بین چپ و راست در این اصرار تخریبی وجود نداشته تا امروز.
🔸 جالب اینکه دولت، آثار و پیامدهای این بازاریسازی را در کوتاهمدت میبیند و بر وضعیتی که خود، عالمانه و عامدانه ساخته، مرثیه میسراید. گروهی از محافظهکاران نیز با او همنوا میشوند و مردم و فرزندانشان را به باد ملامت میگیرند که «چرا شماها اینجوری هستید پس! حجابتان کو؟». ملامت میکند مردم را، اما خودش خوب میداند که در بازار، هر چیزی هم بفروشند، #حجاب نمیفروشند!
🔹 با هر معیار و مبنایی (شرع، عقل، عرف و...) اگر از مشاهدهی آشفتگیهای فرهنگی و اخلاقی دردمان میگیرد اما وضعیت نهاد (بازار) تعلیم و تربیت کشور، هیچ اعتراض و غصهای در ما برنمیانگیزد، در دستگاه محاسباتیمان شک کنیم. این #تناقضی که در آن دستوپا میزنیم، ظرفیتهای بسیار بیشتر از اینی که میبینیم برای ایجاد آشفتگی و بحران در حوزههای فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی و اعتقادی دارد.
🔸 جریان زباندارِ سیاسی، با تمرکز تعمدی بر پارهای موضوعات و برجستهسازی هیجانی آنها، مسائل اصلی را از اعتبار ساقط میکند و انرژیها را در مسیری غیر ضروری هرز میبرد.
🔺 پینوشت: آیا فقط، مدرسه را بازار کردهایم؟ نه. این فقط یکی از بازارهاییست که ساختهایم. همهجا بازار است.
✍روح الله رشید پور