. پدربزرگ خدابیامرزم، حاج حبیب‌اله باغستانی، یک رگ طنازی به همه‌ی فرزندانش بخشیده. از وقتی که برایم خاطره‌ها به دنیا آمده‌اند، برای ما مرگ و تولد و خوشی و ناخوشی در هم تنیده بوده. نمیدانم، انگار در دل خنده‌ها، می‌خواستیم هر چه غم و سختی در عالم هست را پس بزنیم یا بپذیریم... عموی دریادلِ من، یک شب که آسمان با سخاوت، چشم مردمان شهر را با برف، پر از ذوق و شوق کرده بود، به بهشت رفت🖤 این بار نشد... رگ طنازی هم چاره ساز نبود غم به قاعده ی دماوند بود... سوگ در لحظه‌ها خودش را نمایان می‌کرد، برایش طبق ملک و یاسین فرستادیم، عکس‌هایش را بارها دیدیم و میان تاری چشمان‌مان از اشک، لبخند زدیم، سر مزارش گفتیم و گفتیم و گفتیم، تا کمی شانه‌هایمان سبک شد... عموی طناز من، حاج امیر باغستانی! یادش به خیر، به محمدحسین می‌گفتی: «من همکلاس کوزت بودم بابا!» به افق خیره می‌شدی و می‌گفتی: «یه دوچرخه دارم هشتاد دنده، شااااید دادمش بهت حالا یه دور بزنی!». الهی غرق شادی و سرور باشی🌱 ما این‌جا به قاعده‌ی آسمان دلتنگی داریم... #مهمان_آسمان #رد_خوبی_آدم‌ها https://eitaa.com/aayeh1