eitaa logo
کانال "عاشقان و خادمین اهل بیت علیه السلام
112 دنبال‌کننده
19.6هزار عکس
6.7هزار ویدیو
150 فایل
کپی فقط با صلوات برای سلامتی و ظهور امام زمان عج ارتباط با ادمین: @GAFKTH
مشاهده در ایتا
دانلود
📌سوال.... چرا امیرمومنان (ع) که به مهربانی شهره دارد، را مورد قرار نداد؟ پاسخ: 1. اگر چه عفو و بخشش در جای خود امر پسندیده ای است، امّا اگر این امر موجب ^قاتل یا جرأت دیگران شود، که نتیجتاً منجر به قتل های دیگر می شود، در این صورت قصاص قاتل اولویت دارد. در مورد قاتل علی بن ابیطالب(ع) مطلب این چنین است؛ ابن ملجم لعنة الله علیه که یک قاتل و اسیر است، به جای و پشیمانی، خبث باطنی و شقاوت درونی خودش را به نمایش گذاشت. از ابو الوفاء بن عقیل روایت شده است که چون ابن ملجم علیه اللّعنة را نزد حضرت امام حسن(ع) آوردند، به آن حضرت گفت که یک کلمه با شما آهسته می خواهم بگویم. آن حضرت ابا و امتناع فرمودند. حضرت فرمودند: غرضش آن است که گوش مرا به دندان بگیرد. پس آن ملعون گفت: واللَّه که اگر می گذاشت، گوشش را از سرش جدا می کردم. پس هر گاه افعال و اقوال او این باشد در چنین حالی که منتظر کشته شدن است، و کینه او در این مرتبه باشد که در چنین وقتی حفظ نکند، پس چگونه خواهد بود احوال و افعال او در هنگامی که آزاد باشد! حال آیا ترحم بر چنین قاتلی جایز است؟! طبعاً گذشت از او ظلم به بشریت است. 2. ابن ملجم، اقدام به کشتن خلیفه خدا در زمین و امام و رهبر مسلمانان نموده است و این حق مردم است که خون بهای امام خود را بگیرند؛ چرا که او جامعه ای را از بهره مندی از رهبر معصومی منع کرده و باید تاوان این خسارت را نیز بپردازد. 3. اگر امام (ع)، ابن ملجم لعنة الله علیه را نمی کرد، ممکن بود در جامعه عده ای از مریدان امام علی(ع) و حامیان حکومت دست به قتل ایشان بزنند، که این کار باعث هرج و مرج در جامعه و تداوم قتل های دیگری می شد. 4. اصلاً حکم و امام با قاتل سایر مردم فرق می کند. در روایت وارد شده که کشندۀ پیامبر یا امام معصوم اول باید کشته شود و پس از آن باید بدنش با آتش سوزانده شود. در روایتی (ع) فرمود: اگر بهبود یافتم خودم می دانم چه کار کنم. اما اگر از دنیا رفتم همان کار را با او بکنید که با قاتل پیامبر باید انجام داد. 5. جالب است بدانید که آن حضرت در سفارشی که به فرزندشان در مورد قاتل خود دارند فرمودند: به او خوراک و آشامیدنی بدهید و نیکو از او نگهداری کنید؛ اگر بهبود یافتم که خود صاحب اختیار خویشتنم؛ اگر بخواهم او را عفو می کنم و اگر بخواهم انتقام می گیرم. . 📌سوال.... چرا امیرمومنان (ع) که به مهربانی شهره دارد، را مورد قرار نداد؟ پاسخ: 1. اگر چه عفو و بخشش در جای خود امر پسندیده ای است، امّا اگر این امر موجب ^قاتل یا جرأت دیگران شود، که نتیجتاً منجر به قتل های دیگر می شود، در این صورت قصاص قاتل اولویت دارد. در مورد قاتل علی بن ابیطالب(ع) مطلب این چنین است؛ ابن ملجم لعنة الله علیه که یک قاتل و اسیر است، به جای و پشیمانی، خبث باطنی و شقاوت درونی خودش را به نمایش گذاشت. از ابو الوفاء بن عقیل روایت شده است که چون ابن ملجم علیه اللّعنة را نزد حضرت امام حسن(ع) آوردند، به آن حضرت گفت که یک کلمه با شما آهسته می خواهم بگویم. آن حضرت ابا و امتناع فرمودند. حضرت فرمودند: غرضش آن است که گوش مرا به دندان بگیرد. پس آن ملعون گفت: واللَّه که اگر می گذاشت، گوشش را از سرش جدا می کردم. پس هر گاه افعال و اقوال او این باشد در چنین حالی که منتظر کشته شدن است، و کینه او در این مرتبه باشد که در چنین وقتی حفظ نکند، پس چگونه خواهد بود احوال و افعال او در هنگامی که آزاد باشد! حال آیا ترحم بر چنین قاتلی جایز است؟! طبعاً گذشت از او ظلم به بشریت است. 2. ابن ملجم، اقدام به کشتن خلیفه خدا در زمین و امام و رهبر مسلمانان نموده است و این حق مردم است که خون بهای امام خود را بگیرند؛ چرا که او جامعه ای را از بهره مندی از رهبر معصومی منع کرده و باید تاوان این خسارت را نیز بپردازد. 3. اگر امام (ع)، ابن ملجم لعنة الله علیه را نمی کرد، ممکن بود در جامعه عده ای از مریدان امام علی(ع) و حامیان حکومت دست به قتل ایشان بزنند، که این کار باعث هرج و مرج در جامعه و تداوم قتل های دیگری می شد. 4. اصلاً حکم و امام با قاتل سایر مردم فرق می کند. در روایت وارد شده که کشندۀ پیامبر یا امام معصوم اول باید کشته شود و پس از آن باید بدنش با آتش سوزانده شود. در روایتی (ع) فرمود: اگر بهبود یافتم خودم می دانم چه کار کنم. اما اگر از دنیا رفتم همان کار را با او بکنید که با قاتل پیامبر باید انجام داد. 5. جالب است بدانید که آن حضرت در سفارشی که به فرزندشان در مورد قاتل خود دارند فرمودند: به او خوراک و آشامیدنی بدهید و نیکو از او نگهداری کنید؛ اگر بهبود یافتم که خود صاحب اختیار خویشتنم؛ اگر بخواهم او را عفو می کنم و اگر بخواهم انتقام می گیرم. @achegan
🔷🔹کسانی که بر گردنِ خدا حق دارند 🌹🌹پیامبر اکرم (ص) فرمودند: روز قیامت که می‌شود، از سوی خداوند متعال خطاب می‌رسد: 🔻🔺 «مَنْ کَانَ أَجْرُهُ عَلَی اللهِ، فَلْیَدْخُلِ الْجَنَّةَ.» 👈 هر کس که بر گردنِ خدا حق دارد، وارد بهشت شود. همه تعجّب می‌کنند. خطاب می‌رسد: ☝️هر کس که هنگامِ نزاع و درگیری، از خود بخشش نشان داده، و کرده، تا مسأله اصلاح شود، بر گردنِ خدا حق دارد. بعد پیغمبر فرمودند: 🔻🔺«الْعَافُونَ عَنِ النَّاسِ، یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسابٍ.» 👈 کسانی که از لغزشهای مردم می‌گذرند و می‌کنند، بدونِ حساب وارد بهشت می‌شوند. 👌 چون خدا در قرآنش، پاداشِ چنین شخصی را بر عهده گرفته، که از فضلِ بی پایانش مرحمت کند: فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللهِ (شوری/۴۰) 🔹 هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او با خداست. 📚 کتاب شریفِ تفسیر مجمع البیان. ♦️انسان باید خیلی کوچیک باشه، که این مدال و این جایگاه رو رها کنه، و بگه: نه، من نمی‌بخشم.. من میخوام دلم خنک بشه.. ❌این خیلی زشته... ♦️ خدا میگه «أَجْرُهُ عَلَى اللهِ» 🔷 تو ببخش، من باهات حساب میکنم. 🔹 انگار خدا خودش رو مدیونِ چنین کسی میدونه، و میگه اجرت با منه. ❌ ولی ما دستِ خدا رو پَس میزنیم و میگیم:👇 «میخوام دلم خنک بشه.»